Η πρόσφατη εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ μετά το Brexit, η εκλογική άνοδος του φασισμού στην Ευρώπη, αλλά επίσης και ακόμη πιο χαρακτηριστικά, η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και η άνοδος των Podemos, είναι όλα στοιχεία που φανερώνουν τη βαθιά κρίση του συστήματος του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελευθερισμού.

Το σύστημα αυτό, που από καιρό έχω χαρακτηρίσει απαράδεκτο, καταρρέει μπροστά στα μάτια μας, και μάλιστα στο επίκεντρο του. Όλες οι απόπειρες διάσωσης του συστήματος –προς αποφυγή των χειρότερων- με μικρές επιδιορθώσεις, είναι καταδικασμένες σε αποτυχία.

Αλλά η ενδόρρηξη του συστήματος δεν συνεπάγεται κάποια πρόοδο στον δρόμο της οικοδόμησης μιας εναλλακτικής πραγματικά επωφελούς για τους λαούς: το φθινόπωρο του καπιταλισμού δεν συμπίπτει αυτόματα με την «άνοιξη των λαών».
Ένα ρήγμα τα χωρίζει, που δίνει στην εποχή μας ένα δραματικό τόνο, εμπεριέχοντας τους μεγαλύτερους κινδύνους. Παρ’ όλα αυτά, αυτήν την ενδόρρηξη –που είναι αναπόφευκτη- πρέπει να την εκμεταλλευτούμε πολύ συγκεκριμένα σαν μια ιστορική ευκαιρία που παρουσιάζεται στους λαούς.

Ανοίγει ο δρόμος για πιθανά προχωρήματα προς την οικοδόμηση μιας εναλλακτικής, που εμπεριέχει δύο αδιαχώριστους παράγοντες:

(1) Σε εθνικό επίπεδο, η απόρριψη των βασικών κανόνων της φιλελεύθερης οικονομικής διαχείρισης, για την προώθηση λαϊκής κυριαρχίας που θα ανοίξει το δρόμο στην κοινωνική πρόοδο.

(2) Σε διεθνές επίπεδο, η οικοδόμηση ενός συστήματος πολυκεντρικής παγκοσμιοποίησης που πρέπει να προσδιοριστεί.

Η παράλληλη πρόοδος και των δύο αυτών κατευθύνσεων θα είναι εφικτή μόνο αν οι πολιτικές δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς αντιληφθούν τη σημασία του στρατηγικού στόχου, και κατορθώσουν να κινητοποιήσουν τις λαϊκές τάξεις για την πραγμάτωσή του.

Αυτό όμως καθόλου δεν ισχύει για σήμερα, όπως δείχνει το πισωγύρισμα του ΣΥΡΙΖΑ, οι αμφισημίες και συγχύσεις των βρετανικών και αμερικανικών εκλογών, καθώς και η υπερβολική υποτονικότητα των κληρονόμων του Eυρωκομμουνισμού.

[…]

Οι ολιγαρχίες της τριάδας (ΗΠΑ – ΕΕ – Ιαπωνία) είναι «αρπακτικά»: το ΝΑΤΟ, όργανο διαρκών επεμβάσεων, έχει γίνει ο πιο σημαντικός θεσμός του σύγχρονου ιμπεριαλισμού. Απόδειξη αυτής του της επιθετικής λειτουργίας ήταν ο τόνος των επισημάνσεων του προέδρου Ομπάμα , κατά τη διάρκεια της πρόσφατης ευρωπαϊκής του περιοδείας (Νοέμβριος 2016), που θέλησε να διαβεβαιώσει τους Ευρωπαίους υποτελείς για τις δεσμεύσεις των ΗΠΑ προς το ΝΑΤΟ.

Προφανώς η οργάνωση αυτή (το ΝΑΤΟ) δεν παρουσιάζεται σαν μέσο επίθεσης –όπως είναι στην πραγματικότητα- αλλά σαν μέσο εξασφάλισης της «άμυνας» της Ευρώπης. Από ποιον όμως αυτή απειλείται;

Πρώτα από όλα από τη Ρωσία, μας λέει το ιερατείο των ΜΜΕ. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική: ο Πούτιν εγκαλείται επειδή δεν αποδέχτηκε το πραξικόπημα των ευρωναζί στο Κίεβο και τη γκαγκστερική κυβέρνηση της Ουκρανίας.

Αυτός πρέπει να εξαναγκαστεί να το κάνει – και όχι μόνο με οικονομικές κυρώσεις-, αλλά και με τις πολεμικές απειλές της Χίλαρι Κλίντον.

Ακόμη μας μιλούν για την τρομοκρατική απειλή του ισλαμικού τζιχαντισμού. Και στην περίπτωση αυτή, η κοινή γνώμη υφίσταται μια τρομερή χειραγώγηση.

Ο τζιχαντισμός δεν είναι παρά το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της διαρκούς υποστήριξης από τη μεριά της τριάδας, του αντιδραστικού πολιτικού Ισλάμ, που παρακινείται και χρηματοδοτείται από τη Σαουδική Αραβία.

Η άσκηση της λεγόμενης ισλαμικής εξουσίας είναι η καλύτερη εξασφάλιση της ολοκληρωτικής καταστροφής της ικανότητας της τοπικής κοινωνίας να αντισταθεί στις επιταγές της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.

Την ίδια στιγμή, προσφέρει το καλύτερο πάτημα για να δώσει μια επικάλυψη νομιμότητας στις επεμβάσεις του ΝΑΤΟ. Με την ευκαιρία αυτή ο τύπος των ΗΠΑ αναγνώρισε πως οι κατηγορίες του Τραμπ – πως η Κλίντον είχε υποστηρίξει ενεργά τη δημιουργία του ISIS, ήταν απολύτως βάσιμες.

Να προσθέσουμε πως τα συνοδευτικά επιχειρήματα που συνδέουν τις επεμβάσεις του ΝΑΤΟ με την υπεράσπιση της δημοκρατίας, μοιάζουν σαν φάρσα, αν τα συγκρίνει κανείς με την πραγματικότητα.

 

* Αποσπάσματα από το πρόσφατο άρθρο του Σαμίρ Αμίν με τίτλο «Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ».

Δείτε εδώ ολόκληρο το αφιέρωμα του Δρόμου με τίτλο :  Σπιράλ αταξίας και τρόμου στον κόσμο.

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!