Η κατάσταση στα σχήματα της Μνημονιακής (και ΝΑΤΟϊκής) Αριστεράς είναι τόσον εκφυλισμένη και παρακμιακή
που πλέον μόνον το παράλογο μπορεί να την περιγράψει (αλλά και να κατευθύνει). Αλλιώς δεν μπορεί να εξηγηθεί πώς μπορούν να κάνουν προτάσεις συνεργασίας ο ένας στον άλλον αλληλοϋβριζόμενοι!
Γίνεται του Κουτρούλη ο γάμος χωρίς ο Κουτρούλης να βρίσκει νύφη
ή νυμφίο!
………………..
Κάνει πρόταση ο (δυστυχής) Φάμελλος ακόμα και για «Νέο Λαϊκό Μέτωπο» κι ακούει τα εξ αμάξης από τους μισούς δικούς του, με προεξάρχοντα τον Πολάκη, ενώ οι άλλοι μισοί δικοί του βάζουν φιτιλιά στη συνεργασία (χάριν της συνεργασίας βεβαίως-βεβαίως), με τον Νίκο Κατάδικο Παππά να υπαινίσσεται ότι η Δεξιά εκβιάζει τον Ανδρουλάκη!
Απαντά το ΠΑΣΟΚ, θίγεται η… κυρία Μπατζελή, τη βγάζει στη σέντρα ο Ανδρουλάκης, παίρνει την πάσα ο Δούκας, βγάζει οφσάιντ τον Γερουλάνο,
πιάνει τα γιοφύρια η Γιαννακοπούλου, βγάζει τη χατζάρα ο βουλευτής Τριπόλεως και γίνεται το τσίρκο, μύλος.
***
Όμως, τι προσπαθούν τα τρία συνένοχα για τη λεηλασία του λαού και της πατρίδας κόμματα – το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ν. Αριστερά; Μια νέα ζύμωση; Μια νέα ώσμωση; Πώς; Ξαναβράζοντας τον ίδιο τραχανά στην ίδια κατσαρόλα;
Με τον ΣΥΡΙΖΑ ταυτοχρόνως να εγκαλεί για «Αντισύριζα Μέτωπο» αυτούς τους οποίους καλεί σε συνεργασία; Σε συμμαχία; Ακόμα και σε κοινά ψηφοδέλτια;
………………
Και τι «Αντισύριζα Μέτωπο» είναι αυτό; Ενάντια στο 5%; Με 5%, άντε να βρει νύφη (ή νυμφίο) ο Κουτρούλης.
Όσο για τη Ν. Αριστερά, αυτή έχει κάνει το λουτρό της στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ με γάλα φοράδας και δεν ξέρει πλέον τίποτα για τον φόνο που διέπραξε,
φόνο πιο ειδεχθή από όλους τους άλλους συνενόχους της.
***
Και στο βάθος Τσίπρας. Ένα ράκος ικανό μόνον να ξεφτιλίζει πλέον ακόμα και τα κουρέλια του. Πάλι καλά που (για την ώρα) σιωπούν οι γίγαντες, Διαμαντοπούλου, Ραγκούσης, Σπίρτζης –ο Κασσελάκης (κι αυτός του Τσίπρα) έχει πάει για τυρί (δεξιό γαλλικό, ροκφόρ)– κι έχει μείνει η κυρία Τζάκρη μόνη της να πλέκει την κάλτσα του στρατιώτη (α λα Λουμπουτέν), ενώ
ξαφνικά η κυρία Ακρίτα βλέπει ένα woke όραμα και την πέφτει σαν την κακιά μάγισσα σε ένα ανάπηρο παιδί που θέλησε να παρελάσει κι αυτό 10 βήματα.
Μια «Αριστερά» εκφυλισμένη από τις πολλές αμαρτίες και τις πολλές μαλακίες. Με την οποίαν θέλουν να ξανα-ανακατευθούν και λίγοι απ’ αυτούς που την εγκατέλειψαν το 2015! Λίγοι, αλλά αρκετοί
για να υποσημειώσουν κι αυτοί το μέγεθος της απελπισίας ενός χώρου που σιγοβράζει μέσα στον μικρομεγαλισμό του και θαρρεί ότι η κοινωνία τη βρίσκει με τη λωτοφαγία. Βεβαίως, η κοινωνία τρώει λωτούς με το καντάρι, αλλά τους τρώει από σεφ και μαιτρ, όχι από σουβλατζήδες της γωνίας – και συγγνώμην από τους σουβλατζήδες των οποίων τα «βρωμικάκια» εκτιμώ ιδιαίτερα,
αλλά δεν εκτιμώ καθόλου το σάπιο σούσι, ούτε εκείνων που υπερψηφίζουν τα «Ωνάσεια σχολεία», ούτε εκείνων που βλέπουν τον εαυτό τους ως το πιο ωραίο μυστήριο του σύμπαντος.
***
Και το πιο σημαντικό: όλα αυτά έχουν τόση σχέση με τον λαό και τις ανάγκες του, όση έχουν η USAID, ο Σόρος, η Πρεσβεία και οι Ρότσιλντ, όλοι άλλωστε ευγενείς χορηγοί των ως άνω «αριστερών»,
ΜΚΟ, Ιδρυμάτων και λοιπών «δημοκρατικών δυνάμεων» που μάλιστα προσπαθούν να αναβαπτισθούν μέσα από τραγωδίες όπως αυτή στα Τέμπη (και όχι στο Μάτι) προκειμένου να ξαναβάλει ο Μανωλιός τα ρούχα του αλλιώς και να επανεμφανισθεί ως ο
χρήσιμος αριστερός (με νεοφιλελεύθερη πολιτική), ως ο χρήσιμος Φίλος του Λαού όπως ο Μάριος ο Μουλαράς, που μπορεί να τον γδέρνει όταν δεν μπορεί να τον γδάρει ο Σύλλας ο Μακελάρης.
………………..
Δεν θα άξιζε τον κόπο να τα γράφει κανείς όλα αυτά, αν είχε εμφανισθεί σε μαζικό μέγεθος μια διαμορφωμένη πολιτική που να αντιστοιχεί στις υπερεπείγουσες πλέον ανάγκες του λαού και της πατρίδας.
Κάτι, προς την κατεύθυνση του οποίου πρέπει να σκέφτονται και να πράττουν όλοι οι σκεπτόμενοι κι έντιμοι πολίτες αυτής της χώρας…
ΣΤΑΘΗΣ Σ.
3●IV●2025
