Για την αναγκαιότητα ενός πολιτικού κινήματος διεξόδου
Του Χρήστου Βαγγέλη*
Και αφού το φάντασμα της Δημοκρατίας πλανιέται πάνω από την Ευρώπη, ας εφησυχάσουμε γιατί όλα βαίνουν καλώς! Γιατί στην Ευρώπη μας οι δημοκρατικές αξίες τηρούνται αυστηρά και κανένας δεν συναινεί ούτε σε κυβερνήσεις με φασιστάκια (βλ. Ουκρανία) ούτε σε νομοσχέδια που παίρνουν τα τελευταία υπάρχοντα προσφύγων (στη Δανία ας πούμε, που κατάφεραν να γλιτώσουν από τον υγρό τάφο τους, το Αιγαίο μας). Την ίδια ώρα οι λαοί έχουν να επιλέξουν χωρίς εκβιασμούς για την πολιτική που θα ακολουθηθεί στη χώρα τους. Καλό θα ήταν να μην το ξεχνάμε αυτό!
Στο τελευταίο, υποπτεύομαι, έπαιξε ρόλο και αυτή μωρέ, η κυβέρνηση της «Αριστεράς», και όχι της μιας φοράς, αλλά και της δεύτερης. Και όπως ερχόταν η δημοκρατία στην Ευρώπη, ο «ηγέτης» μας την έφερε και μια βόλτα από Ελλάδα. Ειδικά τη δεύτερη φορά μας τρέλανε και ειδικά εκεί που άκουσε το δίκαιο αίτημα του λαού μας. Όχι αυτό που η κυβέρνηση της «Αριστεράς» θα έσκιζε τα μνημόνια, αλλά το δεύτερο… να χτυπηθεί με τη διαπλοκή… ε, χτυπήθηκε! Αμφιβάλλει κανείς;
Όποιος αμφιβάλλει, αρκεί να θυμηθεί τον επικίνδυνο καστανά-φοροφυγά της Θεσσαλονίκης ή την επικίνδυνη 65χρονη καρκινοπαθή που πουλούσε την προσωπική της περιουσία για να πάρει τα φάρμακά της. Σε αυτήν ειδικά η κυβέρνηση της Αριστεράς φάνηκε αμείλικτη δίνοντάς της ένα πρόστιμο 10.000 ευρώ. Αμείλικτη φάνηκε και στους επικίνδυνους συνταξιούχους στους οποίους έστειλε τα ΜΑΤ να τους… περιποιηθούν. Κάποιοι προβοκάτορες και συστημικοί θα πουν ότι είχε πει πως θα τα καταργήσει και δεν το έκανε. Όμως, ειλικρινά, τι δουλειά παίζουν τέτοιες κατασταλτικές μονάδες στη «Δημοκρατία» μας;
Εντάξει, ρε παιδιά, μετά από 17 ώρες διαπραγμάτευση κουρασμένος ο πρωθυπουργός μας το ξέχασε, εξάλλου σιγά-σιγά θα έρθει η αλλαγή… Αμάν!
Και αφού χρησιμοποιήσαμε καταχρηστικά τη λέξη Ευρώπη για να περιγράψουμε την συμμορία της ευρωκρατίας που μας ορίζει το πώς θα ζούμε και το μέγεθος της αποικίας που θα ζούμε και αφού χορτάσαμε από «αριστερούς» κοσμοπολίτες «αλήτες» που συνεχίζουν να πουλάνε, να καταστρέφουν και να αδιαφορούν για την υπόσταση της πατρίδας μας, ας βάλουμε μυαλό και σώμα και όρεξη και ας αφήσουμε τους αυτοματισμούς και τις εύκολες λύσεις… Το φρένο στην καταστροφή της χώρας θα το βάλει ο λαός, ένα το πολιτικό κίνημα διεξόδου που είναι αναγκαίο, ένα πολιτικό κίνημα διεξόδου που ο ίδιος ο λαός θα αποφασίσει πώς θα δημιουργηθεί από τα κάτω και ταυτόχρονα από τα πάνω – όσο ουτοπικό και αν ακούγεται, όσο σουρεαλιστικό και καινοτόμο ταυτόχρονα.
ΥΓ: Πριν από 43 χρόνια η χούντα των συνταγματαρχών επιστράτευε φοιτητές- συνδικαλιστές στην προσπάθειά της να καμφθεί το φρόνημα που είχε αρχίσει να ξεπροβάλλει στους φοιτητικούς χώρους. 43 χρόνια μετά, με κυβέρνηση της «Αριστεράς», πλέον, διώκονται ποινικά για άλλη μία φορά εκείνοι που διεκδίκησαν αυτά που ήταν δεδομένα αυτά που κανένας δεν θα έπρεπε να διεκδικεί μετά τη χούντα και τη μεταπολίτευση, αυτά που θα έπρεπε να θεωρούνται κεκτημένα του κάθε αγωνιζόμενου φοιτητή, του κάθε αγωνιζόμενου νεολαίου.
Απαιτούμε την άμεση αθώωση των φοιτητών
Η ιστορία κρατάει κοντά 5 χρόνια. Πέντε χρόνια ψυχολογικής πίεσης και οικονομικής, σε 12 φοιτητές που στοχοποιήθηκαν ανάμεσα σε ένα ολόκληρο φοιτητικό σύλλογο, φοιτητές προτίμησαν να μη συναινέσουν, ούτε σε νόμους-εκτρώματα ούτε στις πολιτικές πεποιθήσεις των καθηγητών που τους δικάζουν, γιατί πολύ απλά δεν πέρασε το (μνημονικό) δικό τους!
Τρίτη, 10 Μάρτη, όλοι έξω από τα Δικαστήρια στο Ηράκλειο Κρήτης 9:00π.μ.
Δικάζεται η Δημοκρατία, δικάζονται αγώνες που δόθηκαν, που δίνονται και άλλοι τόσοι που θα δοθούν!
* Ο Χρήστος Βαγγέλης είναι φοιτητής του Τμήματος Μαθηματικού Ηρακλείου και μέλος της Πρωτοβουλίας για τους 12 διωκόμενους φοιτητές Φυσικής Ηρακλείου
