Την προηγούμενη Τετάρτη κατατέθηκε από την υπουργό Παιδείας τροπολογία προς επεξεργασία για την αυτοματοποιημένη διαδικασία αναγνώρισης των πτυχίων Κολλεγίων και ξένων πανεπιστημίων.Η τροπολογία θα ενταχθεί σε νομοσχέδιο, άσχετο με το υπουργείο Παιδείας, προκειμένου να ψηφιστεί την άλλη εβδομάδα .
Με την τροπολογία το Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων θα αποδίδει άμεσα με αυτοματοποιημένες διαδικασίες στους αποφοίτους ξένων πανεπιστημίων και Κολλεγίων, κατόπιν αίτησής τους, την αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων και ισοδυναμίας.
Με την τροπολογία ρυθμίζεται και η αναγνώριση των πτυχίων εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης , όπως των Αμερικανικών Κολλεγίων.
Σε πρόσφατες δηλώσεις της, η υπουργός είχε προαναγγείλει την αντιμετώπιση του θέματος, μιας και κατ’ αυτήν: «Λειτουργούν κάποια Κολλέγια που δεν έχουν τα ίδια επαγγελματικά και ακαδημαϊκά δικαιώματα με τα δημόσια Πανεπιστήμια. Η πολιτεία οφείλει να ασχοληθεί και με το καθεστώς των Κολλεγίων» (πηγή: www.esos.gr).
Ο δρόμος βέβαια είχε ανοίξει ήδη από τον προηγούμενο Απρίλη –επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ– όταν προβλέφθηκε, με σχετική τροπολογία, ότι στο μέλλον οι απόφοιτοι κολεγίων θα παίρνουν ισοτιμία των πτυχίων με τα ελληνικά πανεπιστήμια σε επίπεδο επαγγελματικών δικαιωμάτων με μια απλή βεβαίωση.
Επομένως, γίνεται τώρα κατανοητό γιατί ολόκληρο τον Σεπτέμβρη ξαναδεχτήκαμε από την κυβερνητική και φιλοκυβερνητική προπαγάνδα όλη την παραφιλολογία περί του χαμηλότατου επιπέδου των δημοσίων πανεπιστημίων και των φοιτητών τους και γιατί επανήλθε η συζήτηση για τη βάση εισαγωγής στα δημόσια πανεπιστήμια. Διότι στα κολλέγια και στα παραρτήματα των ξένων πανεπιστημίων δεν υπάρχει καμιά βάση εισαγωγής, παρά μόνο το βαλάντιο του κάθε φοιτητή και της οικογένειάς του. Έτσι, οι γόνοι της μεγαλοαστικής τάξης ήδη φοιτούν στα μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού, οι των χαμηλότερων υποομάδων θα πληρώνουν στα παραρτήματα των ξένων πανεπιστημίων, οι εξουθενωμένοι μικροαστοί θα ζητάν εκπτώσεις από τα «κολλέγια» της πλατείας Κάνιγγος.
Και βέβαια, οι φτωχοί θα έχουν ήδη απορριφθεί από το Γυμνάσιο ή θα φοιτούν στα πολυδιαφημισμένα ΕΠΑΛ, ελπίζοντας σε μια επ’ αμοιβή κατάρτιση ή επανακατάρτιση.
Βεβαίως, το άρθρο 16 του Συντάγματος περί του δημόσιου χαρακτήρα της ανώτατης εκπαίδευσης εξακολουθεί να ισχύει. Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που η θεσμική κατοχύρωση είναι κενό γράμμα, όταν οι δυνάμεις της αγοράς επικρατούν και όταν η κοινωνία έχει αποδεχτεί ιδεολογικά ότι «άλλος δρόμος δεν υπάρχει». Ας μην παραλειφθεί, εδώ, η εξαιρετική αποδοχή του «ξένου πανεπιστημίου» σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Ας μην ξεχαστεί ότι οι πολιτικές και ιδεολογικές ελίτ της χώρας θεωρούν π.χ. τη γνώση της αγγλικής (και άλλων ευρωπαϊκών γλωσσών) όχι απλώς απαραίτητο συστατικό της διεθνούς επικοινωνίας, αλλά στοιχείο κύρους. Ας μην παραβλεφθεί ότι η χρήση της αγγλικής μεταξύ ελληνόφωνων πολιτών είναι πια πολύ συχνή και αποδεκτή – και όχι μόνο παιγνιώδης.
Επομένως, η σχηματική απλοποίηση είναι «ελληνικό, δημόσιο, καθυστερημένο vs. διεθνές (δηλαδή αγγλικό), ιδιωτικό, λειτουργικό». Η εν λόγω απλοποίηση μπορεί να συνυπάρχει με κορόνες περί του ενδόξου αρχαιοελληνικού παρελθόντος ή με τις ανησυχίες για το μέλλον των ανθρωπιστικών σπουδών (ακόμα και το Ίδρυμα Νιάρχος διοργανώνει σχετικές ημερίδες)…
Η απόλυτη εξίσωση των πτυχίων κολλεγίων και παρατημάτων ξένων πανεπιστημίων με τα δημόσια πανεπιστήμια δεν μπορεί δυστυχώς να αποτραπεί αυτή τη στιγμή, διότι κανείς δεν μπορεί να χτυπήσει τον ιδεολογικό πυρήνα της.
Αν έχουμε να διανύσουμε έναν δρόμο, αυτός είναι της ιδεολογικής αντεπίθεσης, όχι απλώς της υπεράσπισης του δημόσιου ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά της ανοικοδόμησής του. Μαζί με τους μαθητές, τις μαθήτριες, τους φοιτητές και τις φοιτήτριές μας που ακόμη κι όταν αμφισβητούν τους δασκάλους τους (και έτσι πρέπει), γνωρίζουμε ότι περιμένουν από τη δημόσια εκπαίδευση ένα καλύτερο μέλλον!
* Η Γιάννα Γιαννουλοπούλου είναι πανεπιστημιακός (ΕΚΠΑ)
