Με το που ορκίστηκε, ο Τραμπ θέλησε να δώσει την εντύπωση ταύρου εν υαλοπωλείω. Διέταξε την αποχώρηση των ΗΠΑ από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και από τη Συμφωνία για το Κλίμα. Ανακοίνωσε τη μετονομασία του Κόλπου του Μεξικού σε Κόλπο της Αμερικής. Απείλησε με επιπλέον δασμούς 25% τον Καναδά, το Μεξικό και την Ευρώπη (η τελευταία θα τη γλιτώσει μόνο εάν υπερδιπλασιάσει τις στρατιωτικές δαπάνες της κι αγοράσει περισσότερο αμερικανικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο…). Επανέφερε στη ζωή το πάλαι ποτέ σατανικό κινεζικό TikTok. Αποχαρακτήρισε τα απόρρητα αρχεία για τις δολοφονίες των Κένεντι και του Μ.Λ.Κινγκ. Επανέλαβε ότι πάση θυσία θα «ανακτηθεί» η Διώρυγα του Παναμά και η Γροιλανδία. Προειδοποίησε τη Ρωσία ότι θα καταστραφεί εάν δεν σταματήσει τον «γελοίο»(!) πόλεμο στην Ουκρανία. Ανακάλεσε τις κυρώσεις στους ακροδεξιούς σιωνιστές εποίκους. Έδωσε χάρη στους οπαδούς του που είχαν καταδικαστεί για την εισβολή στο Καπιτώλιο το 2020. Επανέφερε την Κούβα στη λίστα των «κρατών που υποστηρίζουν την τρομοκρατία». Κατάργησε την αυτόματη απόδοση ιθαγένειας στα παιδιά που γεννιούνται στις ΗΠΑ. Η λίστα «εμπλουτίζεται» καθημερινά.
Πόσα από αυτά τα μέτρα, σε ποιο βαθμό και πότε θα υλοποιηθούν, είναι άλλο ζήτημα. Πολλά αντιβαίνουν το Σύνταγμα και θα καταπέσουν στα δικαστήρια – εάν υποθέσουμε ότι ισχύει το Σύνταγμα. Άλλα μπορεί να τα καταρρίψει ή να τα «στρογγυλοποιήσει» η σκληρή πραγματικότητα. Πάντως η επιδιωκόμενη εντύπωση, να δείξει πόσο διαφορετικός είναι από τον… παραδοσιακής κοπής γενοκτόνο Μπάιντεν, επιτεύχθηκε. Πιο πολύ σοκαρίστηκαν αυτοί που βαυκαλίζονται ότι είναι «σύμμαχοι» των ΗΠΑ, και λιγότερο οι «στρατηγικοί αντίπαλοι». Οι πρώτοι μοιάζουν με ζαλισμένα κοτόπουλα: οι μισοί σπεύδουν να συμμορφωθούν (πρωταθλητής ο κ. Μητσοτάκης!) κι οι υπόλοιποι εισπράττουν προσβολές και εκφοβισμούς. Η δεύτερη κατηγορία είναι πιο ψύχραιμη: κατανοεί καλύτερα τα όρια του καθενός (συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ), παίρνει μέτρα προφύλαξης (οικονομικής, στρατιωτικής κ.λπ.), και αναμένει να κατακάτσει ο επικοινωνιακός κουρνιαχτός για να αρχίσει η πραγματική διελκυστίνδα. Οι στρατηγικοί αντίπαλοι θεωρούν ότι τους δίνει κάποιο χρόνο η διαφαινόμενη επιδίωξη του Τραμπ να βάλει πρώτα τάξη σε αυτό που θεωρεί «οίκο του».
Ερωτήματα
Πέρα από τις φανφάρες του τραμπισμού, όμως, το πρόβλημα έχει περισσότερες πτυχές και άγνωστο βάθος. Αυτό φαίνεται και από τις κινήσεις δυναμικών τμημάτων και προσωπικοτήτων της βορειοαμερικανικής ελίτ, που πλαισιώνουν το επιτελείο Τραμπ. Ένα ερώτημα είναι πώς θα αντιδράσουν οι Αμερικανοί εάν «πέσουν σε τοίχο» λόγω των περιορισμών που τους θέτει η πολύπλευρη κρίση που ταλανίζει τις ΗΠΑ και το πολυτεμαχισμένο κοινωνικό σώμα τους, ή εξαιτίας μιας σθεναρής αντίδρασης του αντίπαλου στρατοπέδου στις αμερικανικές απόπειρες συγκράτησής του σε υποδεέστερη διεθνή θέση. Παραμένει έτσι έντονη η ανησυχία για το ενδεχόμενο «ποιοτικής» κλιμάκωσης (χρήση «μικρών» πυρηνικών όπλων – για αρχή), είτε λόγω εσφαλμένων εκτιμήσεων είτε σχεδιασμένα…
Ένα άλλο, πιθανά πιο μακροπρόθεσμο αλλά εξίσου αγωνιώδες ερώτημα, είναι πόσο θα διευκολύνει η δεύτερη προεδρία Τραμπ το τμήμα εκείνο των ελίτ που πιέζει για το πέρασμα σε μια δυστοπική (για το 99% της ανθρωπότητας) μετα-πραγματικότητα. Σ’ αυτήν θα κυριαρχεί το νέο τεχνοστρατιωτικό σύμπλεγμα υπό την καθοδήγηση μιας ολιγαρχικής Big Tech που εξορμά από τη Σίλικον Βάλεϊ και θεωρεί ότι μπορεί να κάνει τα πάντα χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Λαμπροί εκπρόσωποί της είναι αυτοί που ο Πιερλουίτζι Φαγκάν αποκαλεί PayPal Mafia, δηλαδή μια ομάδα ιδρυτών και πρώην ανώτατων στελεχών της PayPal που στη συνέχεια τέθηκαν επικεφαλής εταιριών της Σίλικον Βάλεϊ και «επενδυτικών σχημάτων».
Υπερβολές;
Πολλά από όσα ακούγονταν τρελά πριν λίγα χρόνια, τα βιώνουμε ήδη. Κι έπειτα, είναι αποκαλυπτική η φιλοσοφία και τα σχέδια των επίδοξων κυρίαρχων. Π.χ. η Neuralink του Μασκ δεν κρύβει ότι στόχος της είναι η συγχώνευση ανθρώπινης και μηχανικής νοημοσύνης (έτσι θα δημιουργηθεί ο νέος υπεράνθρωπος, απελευθερωμένος από κανόνες και ηθικές επιταγές…). Πιο «πεζός» ο Πίτερ Τιλ, μέντορας και βασικός χρηματοδότης του νέου αντιπροέδρου των ΗΠΑ Τζέι Ντι Βανς, δηλώνει ότι «πλέον η ελευθερία και η δημοκρατία δεν είναι συμβατές», και κατασκευάζει μέσω της εταιρίας του, της Palantir, ένα γιγαντιαίο σύστημα παρακολούθησης και ανάλυσης δεδομένων που θα «προβλέπει εγκαίρως» οποιαδήποτε απειλή. Σε πρωτόλεια μορφή αυτό χρησιμοποιούνταν ήδη από την πρώτη δεκαετία του αιώνα μας και εναντίον του… εσωτερικού εχθρού. Για παράδειγμα, το «έτρεχε» κρυφά η JPMorgan ώστε να εντοπίζει σημάδια δυσαρέσκειας μεταξύ των υπαλλήλων της!
Καλού-κακού όμως ο Τιλ έχει ξεκινήσει, μαζί με άλλους εκλεκτούς όπως ο Μαρκ Άντριεσεν (που υμνεί την «αμείλικτη δύναμη»), και την κατασκευή μιας «αυτόνομης» και «αλεξίσφαιρης» κοινότητας επί του νησιού Ροατάν, το οποίο του παραχώρησε ο δεξιός πρόεδρος της Ονδούρας Πορφίριο Λόμπο. Ο τελευταίος ανήλθε στο αξίωμα μετά το πραξικόπημα που ενορχήστρωσε το 2009 η Χίλαρι Κλίντον (εδώ δένουν όλα γλυκά…) και ανέτρεψε τον νόμιμο, αλλά αντιπαθή στην Ουάσιγκτον, πρόεδρο Μανουέλ Ζελάγια. Αυτή λοιπόν η κοινότητα έχει δικούς της νόμους, που αποφασίστηκαν από την εταιρία των Τιλ, Άντριεσεν και Σία – η οποία ελέγχει και τη διακυβέρνησή της. Όταν η νυν πρόεδρος της Ονδούρας, Σιομάρα Κάστρο, ανακάλεσε την παραχώρηση του Ροατάν επικαλούμενη παραβίαση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ του καλού Μπάιντεν καταδίκασε την «έκνομη απόπειρα της κυβέρνησης της Ονδούρας» και στήριξε την αυθαίρετη συνέχιση της λειτουργίας της αποικίας των εκλεκτών. Οι οποίοι επιπλέον ζητούν από την Ονδούρα αποζημίωση υψηλότερη από το 1/3 του ΑΕΠ της για την παρ’ ολίγον προκληθείσα «ζημιά»! Κατά τα άλλα, υπερβολές…
Προκλητικοί
Ο Ίλον Μασκ έχει την τιμητική του στα διεθνή ΜΜΕ ως το δεξί χέρι του Τραμπ που μπορεί π.χ. να βρίζει ή/και να απειλεί δημόσια αρχηγούς «συμμαχικών» κρατών (άγνωστο για πόσο). Ο εν λόγω ολιγάρχης δεν κρύβει την ελιτίστικη περιφρόνησή του προς τη λοιπή ανθρωπότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα (αλλά, εύλογα, λιγότερο «διαφημισμένο» από τα διεθνή ΜΜΕ) είναι η προκλητική απάντησή του όταν οι ΗΠΑ καταδείχθηκαν ως υποκινήτριες του πραξικοπήματος που το 2019 ανέτρεψε τον Βολιβιάνο πρόεδρο Μοράλες. Τότε υποδείχθηκε ότι ένα από τα βασικά κίνητρα ήταν η διασφάλιση των κοιτασμάτων λιθίου, που τόσο έχει ανάγκη και η Tesla. Είπε λοιπόν ο υπεράνω όλων Μασκ: «Χωνέψτε το, θα κάνουμε ό,τι πραξικόπημα θέλουμε»! Λιγότερο προκλητικός σε φραστικό επίπεδο είναι ο Ζούκερμπεργκ, που πρότυπό του έχει τον Ιούλιο Καίσαρα, για τον οποίο δηλώνει ότι έκανε μεν ορισμένα «σκληρά πράγματα», αλλά έτσι επέβαλε την Pax Romana. Ασχολίαστο.
Ο Μασκ και ο (πρώην;) αντίζηλός του Τζεφ Μπέζος σχεδιάζουν επίσης να αποικίσουν άλλους πλανήτες, αφήνοντας πίσω τους την «καταδικασμένη» Γη – και όλους τους πληβείους κατοίκους της. Λογικό, αφού οι δισεκατομμυριούχοι που ιδρώνουν για να γίνουν τρισεκατομμυριούχοι βλέπουν το 99% της ανθρωπότητας ως «εμπόδιο της προόδου», ή παράπλευρη απώλεια, ή κατάλοιπο μιας «τελειωμένης υπόθεσης». Αλλά όσο ακόμα ζουν ανάμεσά μας, πλασάρονται και ως πρωταθλητές της ψηφιακής και πράσινης μετάβασης, «ξεχνώντας» πόσο ενεργοβόροι είναι οι υπερ-υπολογιστές τους, πόσοι σκλάβοι εξορύσσουν τις πρώτες ύλες για τα καινοτόμα προϊόντα τους, πού ρίχνουν τα τοξικά τους απόβλητα, και φυσικά πώς έχουν υπονομεύσει τα συνταγματικά δικαιώματα και τη λαϊκή κυριαρχία σε όλο σχεδόν τον πλανήτη.
Αυτά είναι λεπτομέρειες για τους μεγιστάνες της Big Tech, οι οποίοι τώρα περιμένουν πώς και πώς τα δισεκατομμύρια που τους υποσχέθηκε ο Τραμπ. Εξάλλου τα τεράστια πολυτελή καταφύγια σε περίπτωση ολοκαυτώματος, οι έρευνες για εξαιρετική μακροζωία, τα ιδιωτικά διαστημικά προγράμματα, οι «αυτοκυβερνώμενες» νησίδες ευζωίας των ολίγων εν μέσω δυστυχίας των πολλών κ.ο.κ. έχουν έξοδα. Το θέμα είναι βέβαια ποιος «αντικρατιστής» θα καρπωθεί τη μερίδα του λέοντος από την πολιτική επιρροή και το ζεστό δημόσιο χρήμα. Όχι τυχαία, ο Μασκ προχθές «άδειασε» χοντροκομμένα τους πανηγυρισμούς του Τραμπ για την επένδυση μισού τρισεκατομμυρίου δολαρίων στην κοινοπραξία Stargate για την Τεχνητή Νοημοσύνη, καθώς τον άφησαν απ’ έξω…
Αχώνευτη δυστοπία
- Αν όσα εκτίθενται στο κεντρικό άρθρο είναι προβλήματα που σε πολλούς μοιάζουν μακρινά ακόμη, το επικίνδυνο τεχνοστρατιωτικό σύμπλεγμα είναι ήδη παρόν. Το 1961, στη λήξη της θητείας του, ο τότε πρόεδρος Αϊζενχάουερ προειδοποιούσε ότι αυτό που έκτοτε αποκλήθηκε στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα, δηλαδή ο συνδυασμός του στρατιωτικού κατεστημένου και της τεράστιας βιομηχανίας όπλων των ΗΠΑ, μπορεί να επηρεάζει «αθέμιτα» τις αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας. Και τόνιζε: «Δεν πρέπει ποτέ να αφήσουμε το βάρος αυτού του συνδυασμού να θέσει σε κίνδυνο τις ελευθερίες ή τις δημοκρατικές μας διαδικασίες». Οι αιτίες του φόβου του Αϊζενχάουερ (του ίδιου που απείλησε να ρίξει πυρηνικά στην Κορέα, οργάνωσε αιματοβαμμένα πραξικοπήματα στο Ιράν και τη Γουατεμάλα, υποκίνησε τρομοκρατικές επιθέσεις μισθοφόρων ενάντια στην Κούβα κ.ο.κ.) μοιάζουν παιδιάστικες σήμερα, σε σύγκριση με μια Big Tech που διαπλέκεται σε ακραίο βαθμό με την εξουσία και την «άμυνα».
- Το ανφάν γκατέ της Big Tech, σε απαρτία στην προεδρική ορκωμοσία, δεν χειροκροτούσε (και δεν χαιρετούσε… αδέξια, όπως είπε η σιωνιστική οργάνωση ADL υπερασπιζόμενη τον Μασκ, ενώ κατά τα άλλα ανακαλύπτει αντισημίτες παντού) μόνο επειδή ο Τραμπ υποσχέθηκε πλήρη απορρύθμιση των κανόνων, π.χ. για την Τεχνητή Νοημοσύνη. Πολύ περισσότερα έχουν τεθεί επί τάπητος: πλέον η Big Tech (και μικρότερες δυναμικές εταιρίες) έχει απευθείας αναλάβει «δουλειές» που παλιότερα ήταν αποκλειστική αρμοδιότητα του κράτους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρόγραμμα IVAS της Microsoft που «ενισχύει την επίγνωση της κατάστασης των αμερικανικών στρατευμάτων μέσω της επαυξημένης πραγματικότητας». Ή το δορυφορικό σύστημα Starlink της SpaceX, που «παρέχει ασφαλές και αξιόπιστο διαδίκτυο σε εμπόλεμες ζώνες». Ή το πρόγραμμα Gotham του Τιλ, που «παρέχει πληροφορίες για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και τη διεξαγωγή μαχών». Όλα αυτά, και πολλά ακόμη, ήδη χρησιμοποιούνται στην Ουκρανία ή/και στη Γάζα…
- Ο φέρελπις νέος Πάλμερ Λάκι, ιδρυτής μεταξύ άλλων της εταιρίας «αμυντικής» τεχνολογίας Anduril, καυχάται πως είναι «ο άνθρωπος που χωρίς τύψεις φτιάχνει θανατηφόρα εργαλεία για να υπερασπίζουμε την ελευθερία», και θεωρεί ότι «οι κοινωνίες πάντα χρειάζονταν μια τάξη πολεμιστών που της αρέσει να ασκεί βία σε άλλους»! Ο Λάκι δεν είναι εξαίρεση, αλλά τυπικό παράδειγμα της «φιλοσοφίας» των περισσότερων μεγιστάνων του νέου τεχνοστρατιωτικού συμπλέγματος – οι οποίοι διακηρύσσουν ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη πρέπει να χρησιμοποιηθεί (με το αζημίωτο βέβαια) για να ανακοπεί η πτωτική πορεία των ΗΠΑ και να αντιμετωπιστεί η «κίτρινη απειλή». Αυτοί οι πολεμοχαρείς δισεκατομμυριούχοι, εν πολλοίς κρατικοδίαιτοι, έχουν γίνει οι πιο στενοί συνεργάτες και υποστηρικτές του… φιλειρηνικού Τραμπ. Ο οποίος φυσικά προωθεί έναν ιμπεριαλισμό και μιλιταρισμό «νέου τύπου», στηριζόμενος σ’ αυτό ακριβώς το νέο τεχνοστρατιωτικό σύμπλεγμα.
- Η διαφορά με τον Αϊζενχάουερ και το 1961 είναι ότι οι ΗΠΑ δεν αποτελούν πλέον τη μοναδική δύναμη με υψηλή τεχνολογία αιχμής. Έχει πλέον κι αλλού πορτοκαλιές με Τεχνητή Νοημοσύνη που παράγουν θανατηφόρα πορτοκάλια. Κατά τα άλλα, έχει ήδη συντελεστεί αυτό που φοβόταν ο Αϊζενχάουερ: η σύμφυση εταιρικών συμφερόντων και κρατικής εξουσίας, συνοδευόμενη από έμπρακτη περιφρόνηση προς το αναλώσιμο 99% του πληθυσμού και από ντε φάκτο κατάργηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και κοινωνικών κατακτήσεων. Αν αρνηθούμε να το «χωνέψουμε», απορρίπτοντας τη σχετική προτροπή του… αδέξιου Μασκ, θα μπορέσουμε και να το αντιπαλέψουμε. Αλλιώς ο (και μισογύνης) Μασκ έχει έτοιμο τον εφιάλτη: «Μια δημοκρατία αρσενικών που διαθέτουν υψηλό κύρος θα λαμβάνει τις καλύτερες αποφάσεις. Η δημοκρατία αφορά μόνο όσους είναι ελεύθεροι να σκέφτονται». Τον σιγοντάρει και ο προοδευτικός Ζούκερμπεργκ που ιδρώνει ασκούμενος σε πολεμικά αθλήματα, προφανώς για να ενταχθεί στη… δημοκρατία των αρσενικών. Γι’ αυτό δηλώνει ότι οι νυν «ευνουχισμένες» μπίζνες έχουν ανάγκη από «αρσενική ενέργεια και επιθετικότητα»! Η όλη υπόθεση θα ήταν για γέλια εάν όλοι αυτοί οι wannabe υπεράνθρωποι δεν είχαν το πρώτο τραπέζι στην πίστα του Τραμπ.
