Τα 42 συγκεκριμένα αιτήματα των Κίτρινων Γιλέκων διαψεύδουν όσους κατηγορούν το κίνημα ότι ασχολείται μόνο με την τιμή των καυσίμων, και επιβεβαιώνουν την πύκνωση των γραμμών του από όλο και ευρύτερα λαϊκά τμήματα. Οπότε η εκ του ασφαλούς κριτική πλέον κατακεραυνώνει τόσο τον ετερόκλητο χαρακτήρα των αιτημάτων όσο και, κυρίως, την «αφέλεια» και τον «μαξιμαλισμό» τους. Έτσι μιλούν βέβαια όσοι ποτέ δεν αναγκάστηκαν να μετράνε και το τελευταίο ευρώ, όσοι ποτέ δεν κινδύνευσαν να μείνουν χωρίς δουλειά, στέγη, περίθαλψη ή κι ένα πιάτο φαΐ. Για τις λαϊκές τάξεις, τα αιτήματα αυτά είναι και δίκαια και ρεαλιστικά. Άλλωστε, παρόλο που ορισμένα παρατίθενται χωρίς σαφή κατηγοριοποίηση και ιεράρχηση, διαπερνώνται και ενοποιούνται από την κοινή αγωνία των εκατομμυρίων «ξεχασμένων» μιας άλλης Γαλλίας, κακοκρυμμένης στην εγκαταλελειμμένη ενδοχώρα και στα προάστια των μεγαλουπόλεων. Η οποία ενώνεται στο βασικό αίτημα-σύνθημα που κυριαρχεί παντού: «Macron, dégage!». Μακρόν, δίνε του!
Τα αιτήματα των Κίτρινων Γιλέκων
- Κανένας άστεγος: ΕΠΕΙΓΟΝ!
- Πιο προοδευτικός φόρος εισοδήματος.
- Ελάχιστος μισθός 1.300 ευρώ καθαρά.
- Ενίσχυση των μικρών επιχειρήσεων σε χωριά και πόλεις (παύση κατασκευής γιγάντιων εμπορικών κέντρων). Δωρεάν πάρκινγκ στο κέντρο των πόλεων.
- Εθνικό σχέδιο ενεργειακής μόνωσης των κατοικιών (οικολογική πολιτική με ταυτόχρονη οικονομία για τα νοικοκυριά).
- Φορολογία: Οι ΜΕΓΑΛΟΙ (Μc Donalds, Google, Amazon, Carrefour κ.λπ.) να πληρώνουν ΠΟΛΛΑ, οι μικροί (βιοτέχνες, πολύ μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις) λίγα.
- Ενιαίο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης για όλους (περιλαμβανομένων των βιοτεχνών και αυτοαπασχολούμενων).
- Το σύστημα συνταξιοδότησης πρέπει να παραμείνει αλληλέγγυο, άρα κοινωνικοποιημένο (όχι σύνταξη βάσει ατομικής μοριοδότησης).
- Πάγωμα των φόρων στα καύσιμα.
- Καμία σύνταξη κάτω από 1.200 ευρώ.
- Όλοι οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι θα λαμβάνουν τον μέσο μισθό. Τα έξοδα μετακίνησής τους θα ελέγχονται και, εφόσον δικαιολογείται, θα επιστρέφονται. Θα δικαιούνται «κουπόνια εστιατορίου» και «τσεκ διακοπών».
- Οι μισθοί, οι συντάξεις και τα επιδόματα θα πρέπει να αναπροσαρμόζονται βάσει του πληθωρισμού.
- Προστασία της γαλλικής βιομηχανίας (απαγόρευση των μετεγκαταστάσεων σε τρίτες χώρες), που ισοδυναμεί με προστασία της τεχνογνωσίας μας και των θέσεων εργασίας μας.
- Τέλος της «μεταφερόμενης» εργασίας. Κάθε άνθρωπος που έχει άδεια να εργάζεται σε γαλλικό έδαφος θα πρέπει να είναι σε σχέση ισότητας με τον Γάλλο πολίτη, και ο εργοδότης του θα πρέπει να τον αμείβει και να τον ασφαλίζει με τον ίδιο τρόπο που το κάνει και για έναν Γάλλο εργαζόμενο.
- Να μειωθεί ο αριθμός των συμβάσεων ορισμένου χρόνου για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Θέλουμε περισσότερες συμβάσεις αορίστου χρόνου.
- Κατάργηση της έκπτωσης φόρου στις μεγάλες επιχειρήσεις. Αξιοποίηση αυτών των χρημάτων για το λανσάρισμα μιας γαλλικής βιομηχανίας αυτοκινήτου υδρογόνου (πραγματικά οικολογικό, σε αντίθεση με το ηλεκτρικό αυτοκίνητο).
- Τερματισμός της πολιτικής λιτότητας. Να πάψουμε να πληρώνουμε τους τόκους που έχουν κριθεί παράνομοι και να αποπληρώνουμε το χρέος χωρίς να παίρνουμε τα χρήματα από τους φτωχούς και τους λιγότερο φτωχούς. Να αναζητήσουμε τα 80 δισεκατομμύρια της φοροδιαφυγής.
- Να αντιμετωπιστούν οι αιτίες της αναγκαστικής μετανάστευσης.
- Οι αιτούντες άσυλο να έχουν καλή μεταχείριση. Τους οφείλουμε στέγη, ασφάλεια, διατροφή, καθώς και παιδεία στους ανηλίκους. Συνεργασία με τον ΟΗΕ έτσι ώστε να δημιουργηθούν χώροι υποδοχής σε πιο πολλές χώρες του κόσμου, ενόσω οι άνθρωποι περιμένουν την απόφαση για το αίτημα ασύλου.
- Να οδηγούνται στις χώρες προέλευσής τους εκείνοι που λαμβάνουν αρνητική απάντηση στο αίτημα ασύλου.
- Να υλοποιηθεί μια πραγματική πολιτική ένταξης. Το να ζει κάποιος στη Γαλλία σημαίνει να γίνεται Γάλλος (πιστοποιημένη παρακολούθηση μαθημάτων γαλλικών, ιστορίας και πολιτικής αγωγής).
- Ο ανώτατος μισθός να οριστεί στα 15.000 ευρώ.
- Να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για τους ανέργους.
- Αύξηση των αναπηρικών επιδομάτων.
- Μείωση των ενοικίων, περισσότερα σπίτια με μειωμένο ενοίκιο (ιδίως για τους φοιτητές και τους «ευέλικτους» εργαζόμενους).
- Απαγόρευση της πώλησης αγαθών που ανήκουν στη Γαλλία (π.χ. φράγματα, αεροδρόμια κ.λπ.).
- Παροχή των αναγκαίων μέσων στη δικαιοσύνη, την αστυνομία, τη χωροφυλακή, την πυροσβεστική και τις ένοπλες δυνάμεις. Να πληρώνονται ή να αποζημιώνονται με άδεια οι υπερωρίες τους.
- Το σύνολο των κερδών από τα διόδια θα πρέπει να χρησιμοποιείται για τη συντήρηση των αυτοκινητόδρομων και των δρόμων, καθώς και για την οδική ασφάλεια.
- Να μειωθεί δραστικά η τιμή του φυσικού αερίου και του ηλεκτρικού ρεύματος, που αυξήθηκε μετά τις ιδιωτικοποιήσεις. Να γίνουν ξανά δημόσιες οι επιχειρήσεις αερίου και ηλεκτρισμού.
- Τέλος στα λουκέτα των τοπικών μέσων μαζικής μεταφοράς, ταχυδρομείων, σχολείων και παιδικών σταθμών.
- Εξασφάλιση ευ ζην για τους ηλικιωμένους. Να μην υπάρχει κερδοσκοπία εις βάρος της τρίτης ηλικίας.
- Ανώτατο όριο 25 μαθητών ανά τάξη, από τον παιδικό σταθμό μέχρι την τελευταία τάξη του λυκείου.
- Αύξηση των πόρων για ψυχιατρική πρόνοια και περίθαλψη.
- Το δημοψήφισμα κατόπιν λαϊκής πρωτοβουλίας να μπει στο Σύνταγμα. Δημιουργία ενός εύχρηστου ιστότοπου, υπό την επίβλεψη ανεξάρτητου ελεγκτικού μηχανισμού, στον οποίο οι πολίτες θα μπορούν να καταθέτουν προτάσεις νόμου. Εάν μια πρόταση συγκεντρώνει 700.000 υπογραφές, η βουλή θα πρέπει να τη συζητά / συμπληρώνει / τροποποιεί, και θα έχει την υποχρέωση (μέσα σε έναν το πολύ χρόνο από τη μέρα συμπλήρωσης των 700.000 υπογραφών) να την υποβάλει προς έγκριση στο σύνολο των Γάλλων πολιτών.
- Επιστροφή στην επταετή προεδρική θητεία (Η εκλογή των βουλευτών δύο χρόνια μετά την εκλογή Προέδρου λειτουργούσε ως εκπομπή ενός –θετικού ή αρνητικού– σήματος όσον αφορά την πολιτική του). Υιοθέτηση του αναλογικού εκλογικού συστήματος με στόχο τη δικαιότερη εκπροσώπηση του γαλλικού λαού στη βουλή.
- Συνταξιοδότηση στα 60 έτη για όλους και στα 55 έτη για τα άτομα που έχουν εργαστεί σε χειρωνακτικό επάγγελμα (π.χ. οικοδόμοι).
- Δεδομένου ότι ένα 6χρονο παιδί δεν μπορεί να μένει μόνο του, να επεκταθεί ως την ηλικία των 10 ετών το σύστημα φύλαξης παιδιών εργαζομένων.
- Να ευνοηθεί η σιδηροδρομική μεταφορά των εμπορευμάτων.
- Όχι παρακράτηση του εισοδήματος στην πηγή.
- Τέλος στις προεδρικές αποζημιώσεις εφ’ όρου ζωής.
- Απαγόρευση της καταβολής ειδικού τέλους στις εμπορικές επιχειρήσεις όταν οι πελάτες πληρώνουν με κάρτα.
- Νέος φόρος στα ναυτιλιακά καύσιμα και στην κηροζίνη αεροσκαφών.
Πηγή: mediapart.fr
Σχόλια
