Ο Χάντερ Αντνάν είναι ένας Παλαιστίνιος πολιτικός κρατούμενος στις ισραηλινές φυλακές που έγινε σύμβολο για τον αγώνα ενάντια στη διοικητική του κράτηση. Αφού απελευθερώθηκε δύο χρόνια πριν (μετά από μακροχρόνια απεργία πείνας και μεγάλη έκφραση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη και στο εξωτερικό) ξαναπιάστηκε από τους Ισραηλινούς, ξανά χωρίς κατηγορίες. Αυτή τη φορά στις 29 Ιουνίου μετά από 56 μέρες απεργία πείνας έφτασε κοντά στο θάνατο με απρόβλεπτα αποτελέσματα κοινωνικού ξεσηκωμού. Οπότε οι ισραηλινές αρχές αποφάσισαν να τον απελευθερώσουν στις 12 Ιουλίου και εκείνος διέκοψε άμεσα την απεργία πείνας. Κόντεψε να πεθάνει για να μην ανανεωθεί η δική του παντελώς αυθαίρετη κράτηση και για να υπερασπιστεί το δικαίωμα των Παλαιστίνιων να μην κρατούνται με αυτό τον τρόπο, χωρίς δίκη και με ανοιχτό διάστημα ποινής. Ο Αντνάν υπέφερε βασανιστήρια, όπως να είναι δεμένος στο κρεβάτι του νοσοκομείου ενώ ήταν αδύνατο να κουνηθεί αφού μεταφέρθηκε εκεί όταν η απεργία πείνας είχε καταβάλει καταληκτικά τον οργανισμό του. Επιπλέον, οι επισκέψεις των δικών του ανθρώπων επιτράπηκαν μόνο την ημέρα πριν αποφασίσει να σταματήσει την απεργία πείνας. Ο αγώνας του Αντνάν αναδεικνύει την κατάσταση των χιλιάδων Παλαιστίνιων κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές και των περίπου 400 από αυτούς που βρίσκονται σε διοικητική κράτηση. Δύο μέρες μετά, την 1η Ιουλίου, περισσότεροι από 60 Παλαιστίνιοι σε διοικητική κράτηση αποφάσισαν να μποϊκοτάρουν τα ισραηλινά στρατιωτικά δικαστήρια όπου σύρονται με κρυφές κατηγορίες και χωρίς το δικαίωμα υπεράσπισης. Η οργάνωση για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των κρατουμένων Addammer υπογραμμίζει ότι η συστηματικότατη χρήση της διοικητικής κράτησης από το Ισραήλ δεν εμπίπτει ούτε καν στις διατάξεις που αφορούν την κατοχή και είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και έγκλημα πολέμου σύμφωνα με τη Συνθήκη της Ρώμης. Διαφορετικές έκτακτες διατάξεις οι οποίες ανανεώνονται για δεκαετίες ορίζουν τη δυνατότητα διοικητικής κράτησης για πολίτες από τη Δυτική Όχθη, τα Ιεροσόλυμα και τη Λωρίδα της Γάζας. Τελικά, τονίζει το Addammer, ο μόνος λόγος για τον οποίο χρησιμοποιείται αυτή η μέθοδος είναι για να κρατούνται Παλαιστίνιοι χωρίς κατηγορίες και δίκη και πάμπολλες παλαιστινιακές κινήσεις και απεργίες πείνας έχουν αγωνιστεί για την κατάργηση της μεθόδου. Οι κατοχικές δυνάμεις έχουν εκδώσει περισσότερες από 50.000 εντολές διοικητικής κράτησης από το 1967, 24.000 από τις οποίες εκδόθηκαν μετά τη 2η Ιντιφάντα.
Σύλλογος Ιντιφάντα
https://intifadagr.wordpress.com/
