Του Μάριου Διονέλλη
Βγήκαν οι δικαστές και διαπίστωσαν πως πλήττονται τα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών αυτής της χώρας.
Πλήττονται, μας είπαν, το δικαίωμα στην εργασία, στην κοινωνική ασφάλιση και στην υγεία και μας έδωσαν σε παρένθεση και τα άρθρα του Συντάγματος που τα προβλέπουν αυτά.
Μας είπαν ότι κινδυνεύει και η αρχή της ισότητας αφού δε μοιράζονται δίκαια τα δημόσια βάρη στους πολίτες ανάλογα με τις δυνάμεις τους, και οδηγούμαστε ακόμα και στην κατάργηση του δικαιώματος της ιδιοκτησίας. Και πάλι μας έβαλαν σε παρένθεση τα άρθρα και τις σχετικές παραγράφους του Συντάγματος.
Μας είπαν ακόμα ότι υπολειτουργεί το κοινωνικό κράτος δικαίου και αυτό απειλεί την κοινωνική συνοχή στη χώρα.
Μας ενημέρωσαν τέλος, πως όλα τα παραπάνω δυσχεραίνουν και την ανάπτυξη της προσωπικότητας των πολιτών και προσβάλλουν την αξία του ανθρώπου, που επίσης προστατεύονται ρητά από το Σύνταγμά μας και μας έδωσαν και πάλι σε παρένθεση τα σχετικά άρθρα.
Χίλια δίκια έχουν, αλλά άργησαν πολύ να μιλήσουν. Μα το χειρότερο δεν είναι αυτό. Είναι πως δεν τους ακούει κανείς, ούτε οι ίδιοι οι συνάδελφοί τους. Εξάλλου το Μνημόνιο κρίθηκε και επισήμως συνταγματικό…
Οπότε, κύριοι δικαστές, μην κάνετε τον κόπο να αποστηθίζετε άρθρα και παραγράφους στις παρενθέσεις. Ψιλά γράμματα είναι πια.
Ετοιμαστείτε να κριθείτε για τη στάση σας απέναντί μας, όταν εμείς το πάρουμε απόφαση να βγούμε από την παρένθεση που μας καταδίκασαν. Να τα θυμάστε τα άρθρα αυτά όταν θα βρεθείτε μπροστά στον επόμενο κατηγορούμενο για κατάληψη δημοσίου κτιρίου, στους επόμενους που θα δικάζονται για κινητοποιήσεις και γενικώς έναντι καθενός από μας που δεν… συνεμορφώθη.
