Σκληρές απαιτήσεις της Ε.Ε. ενόψει αποχώρησης της Βρετανίας
Γράφει ο Ηλίας Σταθάτος από το Λονδίνο
Πόσα και πόσα ακούστηκαν για τη «ρώσικη ανάμιξη» στις εκλογές πάμπολλων κρατών. Και, όπως οι περισσότερες καμπάνιες των μέσων μαζικής ενημέρωσης και επικοινωνίας, όλα αυτά αφήνουν ίχνη και φόρμες, έτοιμες να ενεργοποιηθούν όταν είναι βολικό για τον εκάστοτε παίκτη. Αναμφισβήτητα παίκτρια αποτελεί και η πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας Τερέζα Μέι, η οποία αιφνιδίασε με την απόφασή της να καλέσει εκλογές – απόφαση της οποίας τη λογική αναλύσαμε στην προηγούμενη καταχώρησή μας. Δεν θα πρέπει να προξενήσει εντύπωση λοιπόν πως τα βρετανικά πρωτοσέλιδα γέμισαν με την πρωθυπουργό να καταγγέλλει… ευρωπαϊκή ανάμιξη στις βρετανικές εκλογές, κατά την επίσημη έναρξη της βρετανικής προεκλογικής περιόδου, την Τετάρτη. Εκεί, κατηγόρησε μερικούς από τους γραφειοκράτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τον ηπειρωτικό Τύπο πως ηθελημένα «παραμορφώνουν» τις βρετανικές θέσεις σχετικά με το Brexit, με απώτερο σκοπό να επηρεάσουν το αποτέλεσμα των βρετανικών εκλογών.
Οι Βρυξέλλες ζητούν… υψηλή διατροφή
Τα μαχαίρια έχουν αρχίσει να βγαίνουν. Σε μια εμφανή επίδειξη «ομοψυχίας» κατά την ειδική συνάντηση κορυφής της Ε.Ε. για την αποχώρηση της Μ. Βρετανίας, τα βασικά σημεία συμφωνήθηκαν μετά από ένα μόλις λεπτό συζήτησης, με εμφανή επικοινωνιακή στόχευση. Αυτά περιλαμβάνουν τα εξής: Αρχικά, δίδεται στη Βρετανία να καταλάβει πως δεν θα μπορέσει να διατηρήσει τη θέση της στην κοινή αγορά χωρίς ελεύθερη μετακίνηση πολιτών της Ε.Ε. Επίσης, τα κράτη μέλη της Ε.Ε. θα διαπραγματευθούν ως ενιαίο μπλοκ, ενώ η αποχώρηση της Βρετανίας θα πρέπει να γίνει σταδιακά, με πρώτο στάδιο το νομικό καθεστώς των πολιτών χωρών της Ε.Ε. στην Βρετανία, με το θέμα των συνόρων της Βόρειας Ιρλανδίας να ακολουθεί. Τέλος, θα πρέπει να καθοριστεί το ύψος της «διατροφής» που το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να καταβάλει, προτού ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για μια νέα εμπορική συμφωνία.
Το τελευταίο ζήτημα αποδεικνύεται ιδιαίτερα ακανθώδες, και πάνω του αποκρυσταλλώνονται πολλοί ανταγωνισμοί, καθώς αποτελεί πρόσφορο έδαφος για πόλεμο δηλώσεων και επικοινωνιακή διαμάχη. Αρχικά το ποσό συζητούνταν πως θα ανέρχεται περίπου στα 60 δισεκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και τον ειδικό διαπραγματευτή της Ε.Ε. Μισέλ Μπερνιέ. Όμως, έπειτα από ανάλυση των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, λόγω απαιτήσεων του Βερολίνου και των Παρισίων για αύξηση των επιδοτήσεων προς τον αγροτικό τομέα και τα διοικητικά κόστη της Ε.Ε., το ποσό φαίνεται να σκαρφαλώνει στα 100 δισεκατομμύρια. Η επικοινωνιακή αλλά και ψυχολογική επίδραση του αριθμού «100», πόσο μάλλον όταν πρόκειται για δισεκατομμύρια ευρώ, δεν μπορεί να αγνοηθεί – και πιθανότατα για αυτόν ακριβώς τον λόγο επιλέχθηκε. Η αντίδραση της βρετανικής κυβέρνησης ήταν σφοδρή: απέκλεισε κάθε πιθανότητα η Γηραιά Αλβιώνα να καταβάλει ένα τέτοιο ποσό.
Εξυπηρετικό για όλους πεδίο αντιπαράθεσης
Η ολοένα και πιο οξεία κόντρα γύρω από το Brexit όμως, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλη θα είναι η «λυπητερή» του, βολεύει. Καταρχήν τους Συντηρητικούς, και ειδικά την ηγετική ομάδα που συναρθρώνεται γύρω από την πρωθυπουργό. Όσο περισσότερο εκρηκτική γίνεται η ατμόσφαιρα και ανεβαίνουν οι τόνοι με τους Ευρωπαίους, τόσο οι Συντηρητικοί θα μπορούν να εμφανίζονται ως οι υπερασπιστές της χώρας τους, ενώ η προεκλογική εκστρατεία θα κυριαρχείται όχι από ζητήματα εσωτερικής, κοινωνικοοικονομικής πολιτικής, αλλά από κορώνες, απειλές, πιθανότητες και τακτικές αντιμετώπισης των Βρυξελλών. Επίσης, η συσπείρωση των διαφόρων κλικών του Συντηρητικού Κόμματος γύρω από την ηγέτιδα του, όσο πρόσκαιρη και αν είναι, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη – και χρήσιμη.
Όμως, το Brexit, ή μάλλον η ένταση γύρω από αυτό, βολεύει και τους Ευρωπαίους αξιωματούχους και πολιτικούς, καθώς τους έχει παρουσιαστεί η ευκαιρία να προβάλλουν μια εικόνα διαφωτιστικού, ορθολογικού, φιλικού «φωτός» που παλεύει με ένα αντιδραστικό, χολερικό, πρωτόγονο, έρμαιο στα «λαϊκίστικα» και μνησίκακα αντανακλαστικά του «σκοτάδι». Οι προβολείς έχουν αποσυρθεί από την πραγματική, άνιση φύση της Ε.Ε. Γι’ αυτό και σε πολλές δημόσιες εμφανίσεις ή συνεντεύξεις τους για το Brexit, αξιωματούχοι και πολιτικοί της Ε.Ε., παρά το πολύπλοκο και σημαντικό της περίστασης, εμφανίζονται να «γελάνε και τα μουστάκια τους». Κανείς δεν σε τονώνει καλύτερα από έναν αντίπαλο.
