Ενώ στο γραφείο Tύπου της Ν.Δ. ήταν απασχολημένοι με τη σύνταξη της περίφημης ανακοίνωσης-απάντησης στη νεολαία του ΣΥΝ, σε διάλεκτο του 1950 και στο ύφος της… μοντέρνας Χρυσής Αυγής, μεταξύ Μεγάρου Μαξίμου και υπουργείου Οικονομικών δεν είχαν ακόμη τελεσφορήσει οι εργασίες ολοκλήρωσης του νέου φορολογικού νομοσχεδίου.
Το πράγμα σκαλώνει στις… διαπραγματεύσεις μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων; Γελοιότητες, που ούτε σε φτηνούς επικοινωνιακούς χειρισμούς δεν αντιστοιχούν. Δεν έχει απομείνει πλέον κανένα φύλο συκής στην κυβέρνηση. Η ακροδεξιά ρητορική συμπίπτει με την εξαπόλυση του πιο στυγνού ταξικού πολέμου και με πρακτικές εκτροπής.
Παρά τις διαρροές και τις διαψεύσεις, τα δολώματα, που ως από μηχανής θεός ο «καλός» πρωθυπουργός τα μαζεύει την τελευταία στιγμή, είναι αδύνατον να αλλοιωθεί το προφανές. Πρόκειται να λάβει χώρα μία τεραστίων διαστάσεων αφαίμαξη όσων ελάχιστων εισοδημάτων έχουν απομείνει στους εργαζόμενους, τους επαγγελματίες, ακόμη και τους ανέργους, για την επιβίωση των οικογενειών τους. Μαζί με τη λεηλασία του εθνικού πλούτου αυτή είναι η πεμπτουσία της σωτηρίας των δανειστών και της διαπλοκής, ο πυρήνας δηλαδή του νέου Μνημονίου.
Τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να αποδώσουν τις διαστάσεις του εγκλήματος. Ενώ θα χαρίσουν δισ. και άλλα δισ. στα αδηφάγα αρπακτικά των αγορών, που απέκτησαν κοψοχρονιά τα «σκουπίδια» των ελληνικών ομολόγων και τώρα παζαρεύουν νέα υπερκέρδη, ενώ θα βαρύνουν με 10 δισ. το χρέος, ενώ θα αποζημιώσουν με νέο μποναμά τους τραπεζίτες για την «πατριωτική» τους προσφορά, ενώ θα δώσουν την τελειωτική βολή στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, όλα αυτά για τη μεγάλη κομπίνα που βαφτίζεται «επαναγορά ομολόγων». Ταυτόχρονα επιβάλλουν νέα χαράτσια τουλάχιστον 2,5 δισ. ευρώ στους «συνήθεις» φορολογούμενους.
Το 45% γίνεται 40%, τα όρια ανεβοκατεβαίνουν από τις 26.000 στις 40.000, τα επιδόματα και οι φοροαπαλλαγές των παιδιών προσθαφαιρούνται από μέρα σε νύχτα κι από σύσκεψη σε σύσκεψη, για να μην πούμε από… δελτίο ειδήσεων σε… τηλεπαράθυρο, όμως ο φαρισαϊσμός και ο κυνισμός κάνουν πιο οδυνηρή τη μόνη αλήθεια.
Η κοινωνική πλειοψηφία συνθλίβεται ξανά και ξανά μέχρι εξόντωσης, αν αναλογιστεί κανείς τα τελευταία επίσημα στοιχεία με βάση τα οποία το 31% του πληθυσμού βρίσκεται στα όρια της φτώχειας, το 15% αδυνατεί να καλύψει τις στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσης, ενώ η ανεργία αγγίζει πλέον το 26%. Κι ο πλούτος; Οι μεγαλοκατασκευαστές, οι εκδότες, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες; Τίποτε, μηδέν, στο απυρόβλητο. Ούτε καν στάχτη, για τα μάτια του κόσμου.
Άρα; Σταματήστε τους, είναι ήδη αργά! Δεν τους κοιτάμε άλλο, αρκετά με τα ψέματά τους, τους διώχνουμε, πώς αλλιώς;
