Υπάρχει νόμος και πρέπει να τηρηθεί. Τέλος. Δεν γίνεται το υπουργείο να είναι παρατηρητής φαινομένων ανομίας, διακοπής μαθημάτων και μη λειτουργίας των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Τέλος. Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Έτσι αποφάσισε η μπλε κυβέρνηση και υλοποιεί η πράσινη κυβέρνηση.
Αυτό ήταν η ντιρεκτίβα της φράου Άννας προς τους πρυτάνεις και τη λοιπή πανεπιστημιακή κοινότητα. Τέρμα αυτά που ξέρατε όλοι εσείς (εμάς εννοεί;) με τους φρέντο και το χαλαρό στιλάκι. Το πανεπιστήμιο είναι πανεπιστήμιο, δεν είναι μπαρ στο Γκάζι ή στα Εξάρχεια. Δεν είναι για έρωτες, κατάληψη και σκουλαρικάκηδες. Πειθαρχία τώρα, ζωή τέλος. Μάθημα, για να προκόψετε αχτένιστα, μάθημα για να προοδεύσετε αξύριστα και όποιος δεν καταλαβαίνει υπάρχουν τρόποι. Για να γίνει όμως το μάθημα όπως πρέπει (ρε φίλε, μήπως κέρδισαν οι Ναζί τον πόλεμο και δεν μας το είπανε), θα αλλάξουν πολλά. Θα τρέχετε από το πρωί ως το βράδυ, από αμφιθέατρο σε εργαστήριο, και από φωτοτυπάδικο σε φωτοτυπάδικο. Και αυτό το προνόμιο, πως το λένε, πως το λένε, άσυλο το λένε, κομμένο. Αλλού αυτά. (Ρε παιδιά αυτή η Διαμαντοπούλου «πατάει»; Πού νομίζει ότι μιλάει; Στη νεολαία του Μεταξά.) Το άσυλο βλάπτει σοβαρά τον υπάκουο εγκέφαλο (αυτό το λένε και για κάτι άλλο, αν κρίνεις από τους πολιτικούς μάλλον ισχύει). Βλάπτει, γιατί σου ανοίγει τα μυαλά. Γιατί σου δίνει χρόνο και χώρο να δημιουργήσεις, να εκφραστείς, να μιλήσεις (ναι, να μιλήσεις), να επικοινωνήσεις, να κάνεις πολιτική , αν θέλεις να προσπαθήσεις να αλλάξεις τα πράγματα, να κάνεις κάτι. Ναι, το άσυλο σου δίνει αυτή τη δυνατότητα. Επικίνδυνα πράγματα… Πολύ επικίνδυνα για το σύστημα. που μας θέλει όλους υπάκουους, πειθήνιους και λοβοτομημένους (πίσω γορίλες και σας φάγαμε!). Ευτυχώς που κάποιοι από τους πρυτάνεις στάθηκαν στο ύψος τους απέναντι στις προσταγές της φράου Άννας (λες να θέλει η Ντόιτσε Τέλεκομ το ΕΜΠ;) και απάντησαν όπως έπρεπε.«Τα πανεπιστήμια δεν χαλιναγωγούνται», είπε ο Κων. Μουτζούρης, πρύτανης του Πολυτεχνείου, ενώ συνέχισε λέγοντας «οι νόμοι της αγοράς δεν έχουν θέση στα δημόσια πανεπιστήμια». Ευτυχώς, γιατί η κυβέρνηση έχει άξιους συμπαραστάτες, τους τηλεαστέρες της δημοσιογραφίας, την αστυνομία, τους (ψευτο) νομοταγείς πολίτες, και έχει βάλει μπρος τον οδοστρωτήρα (βοήθεια μας)…
Το μοχθηρό καλαμαράκι
Μας είπαν
Ηλίας, Θεατρική Ομάδα Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης:
«Η Διαμαντοπούλου θέλει ένα πανεπιστήμιο που θα γίνονται μόνο μαθήματα. Μια παιδεία που θα είναι κατευθυνόμενη τόσο πολιτικά όσο και πολιτιστικά. Για αυτό και θέλει να εφαρμοστεί ο νόμος για το άσυλο. «όσο η ίδια όσο και η κυβέρνηση της θέλουν να στερήσουν από τους φοιτητές, και όχι μόνο, τη δυνατότητα να κάνουν κάτι άλλο πέρα από τα μαθήματά τους. Π.χ. εμείς χρησιμοποιούμε σαν θεατρική ομάδα μια αίθουσα. Αν αυτός ο χώρος χάσει την ιδιότητα του ασύλου, το πιο πιθανό είναι εμείς να χάσουμε το χώρο και να διαλυθεί και η ομάδα, αφού αυτοχρηματο–δοτούμαστε και είναι αδύνατο να βρούμε άλλο χώρο. Αντίστοιχα θα πληγούν και οι πολιτικές και συνδικαλιστικές δραστηριότητες».
