Άλλη μια αξιόλογη ταινία ήρθε να προστεθεί στην πολύ ενδιαφέρουσα φουρνιά των ελληνικών ταινιών της φετινής σεζόν. Πρόκειται για το “Μαύρο λιβάδι” του Βαρδή Μαρινάκη που προβάλλεται αυτή την περίοδο στις αίθουσες.
Η ιστορία μάς ταξιδεύει σε ένα μοναστήρι την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπου η ιδιόμορφη σχέση μιας μοναχής κι ενός γενίτσαρου θα ταράξουν τη φυσική κα ι«μεταφυσική» τάξη των πραγμάτων. Η θέση της ταινίας είναι πολύ πιο προκλητική από ό,τι φαίνεται με την πρώτη ματιά. «Το παιχνίδι των λυγμών» του Neil Jordan και το μυθιστόρημα«Παρτάλι» του Θεόδωρου Γρηγοριάδη σάς κλείνουν το μάτι. Ωστόσο, ας αφήσουμε τη σκοτεινή αίθουσα να αποκαλύψει το μυστικό.
Οι δημιουργοί της ταινίας πετυχαίνουν με ελάχιστα μέσα να αναπαραστήσουν με επιτυχία την εποχή όπου δρουν οι πειστικά χτισμένοι χαρακτήρες. Εντυπωσιακά, λυρικά πλάνα αποκαλύπτουν το μεγαλείο της φύσης. Ο άνεμος, τα πουλιά, τα ζωύφια συνοδεύουν τη μουσική σε μια ορχήστρα που υποβάλλει και δημιουργεί μια μυσταγωγική ατμόσφαιρα. Θαρρείς, ένα πέπλο έχει κρύψει τον ήλιο σε μια ιστορία που ακολουθεί το δικό της ιερό ρυθμό.
Στο «Μαύρο λιβάδι» δεν χωράνε ούτε θρησκείες ούτε στρατοί. Μονάχα οι εξεγερμένες ψυχές που επιστρέφουν στη φύση παρέα με τα ποδοπατημένα τους ένστικτα.
Έκθεση φωτογραφιών, κουστουμιών, σχεδίων και ζωγραφικών έργων εμπνευσμένων από την ταινία πραγματοποιείται στην Ταινιοθήκη Ελλάδος (Ιερά οδός 48) έως 03/03.
Βαγγέλης Μπέκας
