Αυτό που έχει επικρατήσει, είναι ότι ο καπιταλισμός στην νεοφιλελεύθερη εκδοχή του επιβλήθηκε στην πολιτική και σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά του.
Αυτό το σχήμα, παρά τα αληθοφανή στοιχεία του, δεν αρκεί για να περιγράψει την πραγματικότητα και να μας επιτρέψει να σκεφτούμε με τον πιο γόνιμο τρόπο αυτή την περίοδο και αυτό που ανοίγεται μπροστά μας, μετά τις εκλογές τις 17ης Ιουνίου. Θεωρώ ότι το σχήμα αυτό δεν αρκεί, γιατί έμμεσα δίνει και άφεση αμαρτιών στην πολιτική εξουσία. Αυτό που ζήσαμε όλο αυτό το διάστημα και το οποίο επικαλέστηκε η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ αλλά και η ΔΗΜΑΡ, είναι ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα αφού υπάρχει η οικονομική κρίση.
Θα έλεγα να αντιστρέψουμε τα πράγματα και να σκεφτούμε λίγο διαφορετικά -κάτι που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στην πράξη όλη αυτήν την περίοδο. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι κατ’ αρχάς η πολιτική δραπέτευσε από το κρεβάτι της κοινωνίας, σταδιακά αλλά αποφασιστικά και συνειδητά και επέτρεψε στο νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό να σαρώσει τα πάντα. Άρχισε σταδιακά ένας αυταρχισμός της πολιτικής, η οποία έκανε συμμαχίες με ορισμένες κοινωνικές ομάδες εις βάρος ολόκληρης της κοινωνίας. Αυτό άνοιξε το δίαυλο για το νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό και όχι το αντίθετο. Η πολιτική, λοιπόν, είναι στο στόχαστρο και σε δεύτερο επίπεδο η οικονομία.
Άρα, το κεντρικό μήνυμα που έστειλε ο ΣΥΡΙΖΑ και το οποίο συσπείρωσε όλο τον κόσμο, ήταν ότι αυτός ο αυταρχισμός είναι που ευθύνεται γι’ αυτή την οικονομική κρίση. (…) Δηλαδή, το βάρβαρο ξέσπασμα του καπιταλισμού οφείλεται στο ότι η πολιτική εξουσία δεν κράτησε καμία άμυνα. Στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ τις δεκαετίες του ’90 και του 2000 και η Ν.Δ., έγιναν το καλύτερο όχημα του βάρβαρου ξεσπάσματος του νεοφιλελεύθερισμού στην Ελλάδα. (…)
Αυτό το οποίο έχει σημασία μετά τις εκλογές, είναι ότι στην Ελλάδα φτιάχτηκε μια κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης. Κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει τίποτα πιο αυταρχικό από την έννοια της εθνικής συνεννόησης. Τι σημαίνει εθνική συνεννόηση; Σημαίνει αταξικότητα κατ’ αρχάς. Σημαίνει κατάσταση επείγουσας ανάγκης, άρα όλα τα άλλα μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα για να αντιμετωπίσουμε την επείγουσα κατάσταση. Η έννοια της επείγουσας ανάγκης είναι έννοια αυταρχική από μόνη της, αρκεί να ανατρέξει κανείς στην ιστορία για να το δει. Αυτή που πρέπει να υποταχθεί είναι η κοινωνία. Άρα, η κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης είναι κάτι που αποπνέει αυταρχισμό ευθύς εξαρχής ό,τι πρόγραμμα και να ακολουθήσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό που έκανε ήταν να ανατρέψει αυτή την αίσθηση του κατεπείγοντος, λέγοντας ότι το κατεπείγον αφορά την κοινωνία. Δεν αφορά την πολιτική εξουσία. Και αυτό ήταν που συσπείρωσε τόσο κόσμο γύρω του. Αυτό που έγινε με τον ΣΥΡΙΖΑ, και το είδαμε όσοι πήγαμε στην Ευρώπη όλο αυτό το διάστημα, ήταν ότι αντέστρεψε εντελώς το κλίμα. (…) Οι Ευρωπαίοι έβλεπαν στον ΣΥΡΙΖΑ μια ευρωπαϊκή αριστερή δύναμη. (…)
Ποιο είναι το μήνυμα το οποίο πρέπει να διοχετεύσουμε, να διακινήσουμε, πάση θυσία, στην κοινωνία; Είμαι από αυτούς που θεωρούν ότι πρέπει να κάνουμε το μεγάλο άλμα. Δεν υπάρχει προηγούμενο, ή υπάρχουν πολλά προηγούμενα τα οποία πρέπει να γίνουν ένα καινούργιο πράγμα. Ποιο είναι αυτό το νέο μήνυμα; Η σωτηρία της κοινωνίας, απαιτεί πρώτα απ’ όλα την επανεφεύρεση ενός κράτους δικαίου και πρόνοιας. Δηλαδή, η σωτηρία της κοινωνίας, απαιτεί δημοκρατία από αριστερές δυνάμεις. Σε αυτό, οι συμμαχίες, η διεύρυνση των συμμαχιών στην κοινωνία, θα γίνουν πολύ μεγαλύτερες και πολύ πιο στέρεες. Από την άλλη μεριά, η σωτηρία των ευρωπαϊκών κοινωνιών (και σ’ αυτό πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει τεράστιο ρόλο) συνεπάγεται και τη σωτηρία της ίδιας της Ευρώπης. Διαφορετικά Ευρώπη δεν μπορεί να υπάρξει με τον τρόπο που υπάρχει.
Ένα τελευταίο σημείο. Το κρίσιμο πρόβλημα του 21ου αιώνα είναι η αυταρχική δημοκρατία, η οποία έχει ξεκινήσει από τη δεκαετία του ’90 μέχρι σήμερα. Απόρροια αυτού του προβλήματος είναι η τεράστια οικονομική κρίση και η μετανάστευση. Η μετανάστευση έγινε ακριβώς από αυτήν την αυταρχική δημοκρατία, η οποία έδιωξε τόσο κόσμο από τα μέρη του, από τις χώρες του. Άρα, λοιπόν, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να επανακτήσουμε την δημοκρατία και μ’ αυτό το ζήτημα πρέπει πάση θυσία, οργανωτικά, θεωρητικά, ιδεολογικά, να κατακλύσουμε την κοινωνία.
Θα έλεγα να αντιστρέψουμε τα πράγματα και να σκεφτούμε λίγο διαφορετικά -κάτι που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στην πράξη όλη αυτήν την περίοδο. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι κατ’ αρχάς η πολιτική δραπέτευσε από το κρεβάτι της κοινωνίας, σταδιακά αλλά αποφασιστικά και συνειδητά και επέτρεψε στο νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό να σαρώσει τα πάντα. Άρχισε σταδιακά ένας αυταρχισμός της πολιτικής, η οποία έκανε συμμαχίες με ορισμένες κοινωνικές ομάδες εις βάρος ολόκληρης της κοινωνίας. Αυτό άνοιξε το δίαυλο για το νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό και όχι το αντίθετο. Η πολιτική, λοιπόν, είναι στο στόχαστρο και σε δεύτερο επίπεδο η οικονομία.
Άρα, το κεντρικό μήνυμα που έστειλε ο ΣΥΡΙΖΑ και το οποίο συσπείρωσε όλο τον κόσμο, ήταν ότι αυτός ο αυταρχισμός είναι που ευθύνεται γι’ αυτή την οικονομική κρίση. (…) Δηλαδή, το βάρβαρο ξέσπασμα του καπιταλισμού οφείλεται στο ότι η πολιτική εξουσία δεν κράτησε καμία άμυνα. Στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ τις δεκαετίες του ’90 και του 2000 και η Ν.Δ., έγιναν το καλύτερο όχημα του βάρβαρου ξεσπάσματος του νεοφιλελεύθερισμού στην Ελλάδα. (…)
Αυτό το οποίο έχει σημασία μετά τις εκλογές, είναι ότι στην Ελλάδα φτιάχτηκε μια κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης. Κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει τίποτα πιο αυταρχικό από την έννοια της εθνικής συνεννόησης. Τι σημαίνει εθνική συνεννόηση; Σημαίνει αταξικότητα κατ’ αρχάς. Σημαίνει κατάσταση επείγουσας ανάγκης, άρα όλα τα άλλα μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα για να αντιμετωπίσουμε την επείγουσα κατάσταση. Η έννοια της επείγουσας ανάγκης είναι έννοια αυταρχική από μόνη της, αρκεί να ανατρέξει κανείς στην ιστορία για να το δει. Αυτή που πρέπει να υποταχθεί είναι η κοινωνία. Άρα, η κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης είναι κάτι που αποπνέει αυταρχισμό ευθύς εξαρχής ό,τι πρόγραμμα και να ακολουθήσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό που έκανε ήταν να ανατρέψει αυτή την αίσθηση του κατεπείγοντος, λέγοντας ότι το κατεπείγον αφορά την κοινωνία. Δεν αφορά την πολιτική εξουσία. Και αυτό ήταν που συσπείρωσε τόσο κόσμο γύρω του. Αυτό που έγινε με τον ΣΥΡΙΖΑ, και το είδαμε όσοι πήγαμε στην Ευρώπη όλο αυτό το διάστημα, ήταν ότι αντέστρεψε εντελώς το κλίμα. (…) Οι Ευρωπαίοι έβλεπαν στον ΣΥΡΙΖΑ μια ευρωπαϊκή αριστερή δύναμη. (…)
Ποιο είναι το μήνυμα το οποίο πρέπει να διοχετεύσουμε, να διακινήσουμε, πάση θυσία, στην κοινωνία; Είμαι από αυτούς που θεωρούν ότι πρέπει να κάνουμε το μεγάλο άλμα. Δεν υπάρχει προηγούμενο, ή υπάρχουν πολλά προηγούμενα τα οποία πρέπει να γίνουν ένα καινούργιο πράγμα. Ποιο είναι αυτό το νέο μήνυμα; Η σωτηρία της κοινωνίας, απαιτεί πρώτα απ’ όλα την επανεφεύρεση ενός κράτους δικαίου και πρόνοιας. Δηλαδή, η σωτηρία της κοινωνίας, απαιτεί δημοκρατία από αριστερές δυνάμεις. Σε αυτό, οι συμμαχίες, η διεύρυνση των συμμαχιών στην κοινωνία, θα γίνουν πολύ μεγαλύτερες και πολύ πιο στέρεες. Από την άλλη μεριά, η σωτηρία των ευρωπαϊκών κοινωνιών (και σ’ αυτό πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει τεράστιο ρόλο) συνεπάγεται και τη σωτηρία της ίδιας της Ευρώπης. Διαφορετικά Ευρώπη δεν μπορεί να υπάρξει με τον τρόπο που υπάρχει.
Ένα τελευταίο σημείο. Το κρίσιμο πρόβλημα του 21ου αιώνα είναι η αυταρχική δημοκρατία, η οποία έχει ξεκινήσει από τη δεκαετία του ’90 μέχρι σήμερα. Απόρροια αυτού του προβλήματος είναι η τεράστια οικονομική κρίση και η μετανάστευση. Η μετανάστευση έγινε ακριβώς από αυτήν την αυταρχική δημοκρατία, η οποία έδιωξε τόσο κόσμο από τα μέρη του, από τις χώρες του. Άρα, λοιπόν, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να επανακτήσουμε την δημοκρατία και μ’ αυτό το ζήτημα πρέπει πάση θυσία, οργανωτικά, θεωρητικά, ιδεολογικά, να κατακλύσουμε την κοινωνία.
Σχόλια
