Ντίνα Ταχταλίδου *
Η Πρωτομαγιά βρίσκει τους εργαζόμενους στη χώρα μας σε δεινή θέση. Δέχονται την πιο βάρβαρη επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, πλήρως εναρμονισμένη με την πολιτική της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, αντί να καλύψει τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες παίρνει όλο και περισσότερα περιοριστικά μέτρα, σπρώχνοντας στρώματα εργαζομένων στη φτώχεια και την απόγνωση.
Η οικονομική κρίση αποτελεί για το κεφάλαιο, την Ε.Ε., το ΔΝΤ και την κυβέρνηση μια εξαιρετική ευκαιρία για συνολική αλλαγή των εργασιακών σχέσεων. Οι επισφαλείς εργασιακές σχέσεις συνεχώς επεκτείνονται. Η εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία αυξάνεται και ιδιαίτερα σε χώρους όπου εργάζονται γυναίκες και μετανάστες. Μέσα σε κλίμα πανικού και φόβου σχεδιάζονται μέτρα για την κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης, για ελεύθερες απολύσεις, για κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, για δραστική μείωση των υπηρεσιών σε υγεία και παιδεία, για ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και κλείσιμο δημόσιων υπηρεσιών με μαζικές απολύσεις.
Μέσα σ’ αυτήν τη δίνη των σκληρών και βάρβαρων για τη χώρα μας και τους εργαζόμενους καταστάσεων η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος κρατάει μια επικίνδυνη σιωπή και στάση απραξίας. Είναι καθαρό, λοιπόν, ότι σε επίπεδο ΓΣΕΕ το συνδικαλιστικό ΠΑΣΟΚ έχει κάνει τις επιλογές του. Έχει επιλέξει όχι μόνο το ρόλο τού συνομιλητή με την κυβέρνηση (βλέπε διάλογο για την κατεδάφιση του ασφαλιστικού) αλλά επέλεξε και το ρόλο του οργανωτή της κοινωνικής συναίνεσης.
Αυτή η επιλογή πρέπει να ακυρωθεί.
Είναι ανάγκη η οργάνωση της αντίστασης των εργαζομένων να γίνει από τα κάτω, με τη δημιουργία ενός ενωτικού κινήματος, μέσα από το συντονισμό σωματείων, ομοσπονδιών, εργατικών κέντρων, όπου θα συσπειρώνονται ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι.
Το ΠΑΜΕ πρέπει να καταλάβει ότι σ’ αυτές τις δύσκολες μέρες πρέπει να σταματήσει τη διασπαστική του τακτική στο συνδικαλιστικό κίνημα και να ενώσει τις δυνάμεις του με όλο το εργατικό κίνημα.
Σήμερα, μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση τα σωματεία πρέπει να οργανώσουν, να συσπειρώσουν τους εργαζόμενους και να σχεδιάσουν νέους αγώνες. Είναι ευκαιρία να συναντηθούμε:
• Με τους εργαζόμενους στα εργοστάσια που κλείνουν.
• Με τους ανασφάλιστους στα εργοστάσια.
• Με τους ελαστικά απασχολούμενους στους χώρους της επισφάλειας.
• Με τους ανέργους.
• Με τις γυναίκες που πρώτες αυτές βιώνουν τις επιπτώσεις των νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
• Με τους μετανάστες τής καταπίεσης και της βάρβαρης εκμετάλλευσης.
Η φετινή Πρωτομαγιά πρέπει να σηματοδοτήσει το ξεκίνημα μεγάλων ενωτικών αγώνων. Γιατί έτσι μπορούμε να προβάλουμε τη διέξοδο από την κρίση. Μέσα από μεγάλους κοινωνικούς αγώνες να απαιτήσουμε και να επιβάλουμε μια άλλη πολιτική που δεν θα φορτώνει τα βάρη στους αδύναμους, που θα δημιουργεί θέσεις εργασίας, που θα διαμορφώνει την οικονομία με βάση τις ανάγκες μας και όχι τα κέρδη του κεφαλαίου και της εργοδοσίας, που θα διευρύνει τα δημόσια αγαθά. Σήμερα περισσότερο από ποτέ πρέπει να φτιάξουμε μια ασπίδα κοινωνικής αλληλεγγύης απέναντι στην κρίση.
Οι αξίες της ταξικής πάλης, της αγωνιστικής ενότητας, πρέπει να εμπνέουν τους σημερινούς αγώνες των εργαζομένων και είναι στο χέρι μας να μπει ο κόσμος της δουλειάς μπροστά, να κερδίσει ό,τι του ανήκει γιατί αυτός παράγει τον πλούτο.
Στη φετινή Πρωτομαγιά οι εργαζόμενοι πρέπει να ξεσηκωθούν, να αντισταθούν, να βγουν στους δρόμους, να δώσουν μαζικό – μαχητικό «παρών» στις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις των συνδικάτων και αυτή θα είναι η καλύτερη πρώτη απάντηση σε κυβέρνηση – Ε.Ε. – ΔΝΤ.
*Η Ντίνα Ταχταλίδου είναι πρόεδρος του Συνδικάτου Ιματισμού-Κλωστοϋφαντουργίας και Πλεκτικής Β. Ελλάδας και μέλος της Διοίκησης της ΓΣΕΕ.
