Ποιος ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν σήμερα χρήσιμος
Του Αντώνη Νταβανέλλου.
Οι επιθέσεις που δέχεται ο κόσμος μας, αλλά και τα μεγάλα γεγονότα στη Β. Αφρική, δείχνουν το μέγεθος των προκλήσεων που θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε.
Σε αυτή τη συγκυρία ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν απαραίτητος για ένα μεγάλο τμήμα της Αριστεράς, χρήσιμος για όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Όμως ένας ΣΥΡΙΖΑ με πραγματικά ριζοσπαστική-αριστερή πολιτική, ένας σχηματισμός ζωντανός και μαχητικός που θα τολμούσε να παίρνει διαρκώς πολιτικές πρωτοβουλίες, που θα τολμούσε να συσπειρώνει τον κόσμο των μαζικών αντιστάσεων, να του δίνει ρόλο και φωνή. Αυτόν τον ΣΥΡΙΖΑ θέλουμε ειλικρινά να ανασυγκροτήσουμε.
Οι πιο σοβαρές προϋποθέσεις είναι (όπως συνήθως στα μεγάλα ζητήματα της Αριστεράς) πολιτικές. Ο «ρεαλισμός», η αναζήτηση άμεσα εφαρμόσιμων εναλλακτικών λύσεων –δηλαδή μια γενικευμένη «προγραμματική αντιπολίτευση» στο σύστημα– ως βασικός μπούσουλας της Αριστεράς μέσα στη κρίση, είναι πολιτική γραμμή κατώτερη των περιστάσεων. Όταν μεγάλα τμήματα της ηγεσίας της Ε.Ε. και των ευρωτραπεζιτών αποδέχονται κάποιες –μέχρι χθες– προτάσεις της Αριστεράς, αυτό δεν αποδεικνύει την ορθότητά τους, αλλά, αντίθετα, την επείγουσα ανάγκη πολιτικού αναπροσανατολισμού στα ζητήματα του χρέους, της κρίσης, της Ε.Ε…
Επίσης αναγκαία είναι η στροφή στην πολιτική τακτική και στον προγραμματισμό δράσης: η οργάνωση, η στήριξη, η πολιτική έκφραση των καθημερινών αγώνων πρέπει να γίνει απόλυτη προτεραιότητα.
Στο περιβάλλον της διαλυτικής κρίσης που προηγήθηκε, αναδεικνύονται ασφαλώς και οργανωτικές προϋποθέσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται ένα πραγματικό συντονιστικό-πολιτικό κέντρο, με αρμοδιότητες και ευθύνες. Το ρόλο αυτό δεν μπορεί να τον αναλάβει παρά η Γραμματεία του εγχειρήματος, με όποιες εποικοδομητικές αλλαγές στη λειτουργία της, που θα πρέπει να συνομολογηθούν επειγόντως.
Η πρόταση για «συντονισμό» του εγχειρήματος μέσω της Κοινοβουλευτικής Ομάδας οδηγεί στην επ’ αόριστο υπαγωγή όλων των ζητημάτων στις διεργασίες της Κουμουνδούρου και πρέπει να εγκαταλειφθεί. Βασικό στοιχείο της ανασυγκρότησης είναι η αποκατάσταση πολιτικής εμπιστοσύνης. Οι αποφάσεις των προηγούμενων Π.Σ του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μπουν σε ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα υλοποίησης. Και αυτό να οδηγεί με συγκροτημένο τρόπο –σε σύντομο χρονικό διάστημα– σε μια 4η Π.Σ. του ΣΥΡΙΖΑ, με αναγνωρισμένες από όλους δυνατότητες και αρμοδιότητες να πάρει τις κρίσιμες αποφάσεις που τόσο έχει ανάγκη ο κόσμος της Αριστεράς.
