Η κ. Μπιρμπίλη επανέφερε το ζήτημα του Ρυθμιστικού Σχεδίου της Θεσσαλονίκης (ΡΣΘ) και εξήγγειλε την επικαιροποίηση του. Το αρχικό ΡΣΘ, θεσμοθετήθηκε με το Ν. 1561/1985 και έως τον Δεκέμβριο του 2008 παρέμενε στα συρτάρια του συσταθέντος, από το 1985, Οργανισμού Ρυθμιστικού Θεσσαλονίκης, που υπαγόταν στο ΥΠΕΧΩΔΕ και τώρα στο ΥΠΕΚΑ.
Τον Δεκέμβριο του 2008, ο κ. Σουφλιάς έθεσε σε διαβούλευση προτάσεις για επικαιροποίηση του ΡΣΘ του 1985.
Η κ. Μπιρμπίλη διευκρίνισε ότι το επικαιροποιημένο σχέδιο από τον κ. Σουφλιά δεν απορρίπτεται, αλλά θα τεθεί σε διαβούλευση για εκ νέου επικαιροποίησή του. Το ΡΣΘ δεν είναι ένα τεχνικό κείμενο-εργαλείο που αφορά τεχνοκράτες, πρόκειται για το πολιτικό σχέδιο που, ουσιαστικά, αποτελεί το αναπτυξιακό μοντέλο της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλονίκης.
Με βάση το επικαιροποιημένο από τον κ. Σουφλιά ΡΣΘ, καθορίζονται ως «κατευθύνσεις και στόχοι σχεδιασμού της Μητροπολιτικής Θεσσαλονίκης» μεταξύ άλλων, οι παρακάτω:
– Ενίσχυση του ρόλου της Θεσσαλονίκης ως «πόλης-πύλης» και ως «περιφερειακού μητροπολιτικού πόλου της Ε.Ε.».
– Προώθηση του ρόλου της ως πολιτιστικής μητρόπολης και ως πόλου τουρισμού και αναψυχής, με ακτινοβολία στα Βαλκάνια και τις χώρες του Ευξείνου Πόντου.
– Προώθηση του ρόλου της ως επιχειρηματικού/εμπορικού συνδέσμου της Ε.Ε. με τα Βαλκάνια και τις χώρες του Ευξείνου Πόντου.
– Ανάδειξή της ως Βαλκανικού πόλου έρευνας και καινοτομίας, κόμβου μεταφορών και διαμετακόμισης, καθώς και κέντρου παροχής κοινωνικών υπηρεσιών (παιδεία, υγεία).
– Τομέας αιχμής από πλευράς μεγέθους, δυναμισμού και υπερτοπικής διάστασης είναι ο τριτογενής. Η παραγωγική δομή της Θεσσαλονίκης αποκτά τη διάρθρωση ενός ανεπτυγμένου μητροπολιτικού κέντρου.
Τους στόχους αυτούς επαναφέρει, σχεδόν επί λέξει, η κ. Κατσέλη, με άρθρο της στις 2/8/2010 στην εφημερίδα Θεσσαλονίκη. Τα παραπάνω καλύπτουν με επίφαση επιστημονικότητας τον μεταπρατισμό των αεριτζήδων, της λαμογιάς και του τυχοδιωκτισμού, πάνω στα οποία βασίστηκε το σχέδιο ανάπτυξης-διάλυσης της χώρας τα τελευταία χρόνια.
Το σχέδιο απέτυχε ή είναι σε πλήρη εφαρμογή;
Οι στόχοι αυτοί, όπως η πραγματικότητα και η ζωή απέδειξαν, ήταν «φρούδες ελπίδες» ακόμα και για τους εμπνευστές τους. Η Θεσσαλονίκη θυμίζει έρημη χώρα -όπως ακριβώς και όλη η Ελλάδα- και οι κυρίες Μπιρμπίλη και Κατσέλη εξακολουθούν να μιλάνε για «πόλη-πύλη», «πόλο έρευνας και καινοτομίας», «κόμβο μεταφορών και διαμετακόμισης». Ο παραγωγικός ιστός της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής έχει διαλυθεί και το μοντέλο που περιγράφεται στο ΡΣΘ και στην επικείμενη επικαιροποίησή του, είναι αδιέξοδο. Η ζώνη καινοτομίας στην ανατολική πλευρά της πόλης έχει γίνει οικοπεδικό-φιλέτο για πολυκαταστήματα και η μόνη καινοτόμα επιχείρηση που φιλοξενούσε –η Siemens– έκλεισε. Το λιμάνι είναι έτοιμοι να το ξεπουλήσουν και τα νοσοκομεία της πόλης «ματώνουν». Η υλοποίηση του στόχου «κόμβος μεταφορών και διαμετακόμισης» μήπως σημαίνει εκχώρηση του λιμανιού στους Κινέζους ή σε όποιους υποδείξει η τρόικα; Η διάλυση των νοσοκομείων και η κυριαρχία μονάδων τύπου «Διαβαλκανικό», μήπως σημαίνει «κέντρο παροχής κοινωνικών υπηρεσιών»; Μήπως, τελικά, το σχέδιο δεν απέτυχε αλλά η εφαρμογή του είναι σε πλήρη εξέλιξη, ώστε να ολοκληρωθεί η εκποίηση της χώρας και ο τριτογενής «τομέας αιχμής» παραδοθεί σε ξένα συμφέροντα; Κούφιοι και επικίνδυνοι μεγαλοϊδεατισμοί που όμως απέφεραν τεράστια κέρδη, μεταξύ άλλων, και σε επίδοξους υποψήφιους δημάρχους της Θεσσαλονίκης.
Όσο για τον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα, μια βόλτα στην ύπαιθρο της ευρύτερης περιοχής και στη ΒΙΠΕ Σίνδου, αποδεικνύει το μέγεθος της παραγωγικής διάλυσης, με την ανεργία να έχει χτυπήσει κόκκινο, εδώ και χρόνια!
Παραγωγική ανασυγκρότηση – Πώς;
Η παραγωγική ανασυγκρότηση της Θεσσαλονίκης –όπως βέβαια και ολόκληρης της χώρας– είναι αναγκαία για να βγούμε από την κρίση που μας οδήγησε το μοντέλο ανάπτυξης που ακολουθήθηκε και έφερε τους κατοχικούς τροϊκανούς στην πατρίδα μας. Η κ. Μπιρμπίλη θα εκπονήσει ένα νέο επικαιροποιημένο ΡΣΘ, η κ. Κατσέλη θα δημιουργήσει την Επιχειρησιακή Μονάδα Ανάπτυξης με έδρα τη Θεσσαλονίκη και θα βυθίσουν σε μεγαλύτερο αδιέξοδο τους πολίτες της Θεσσαλονίκης. Δυστυχώς, η Αριστερά δεν έχει να προτείνει ένα σχέδιο ανασυγκρότησης που είναι πιο επιτακτικό όσο ποτέ, λόγω της συγκυρίας!
Ελλείψει σχεδίου, λοιπόν, ας αρκεστούμε στο να διασωθεί ότι παραγωγικό έχει απομείνει στη Θεσσαλονίκη, να μην κλείσουν άλλα εργοστάσια και επιχειρήσεις, να μη ξεπουληθούν το λιμάνι, η ΕΥΑΘ, το αεροδρόμιο, οι συγκοινωνίες σε ιδιώτες. Δεν υποφέρεται άλλη ανεργία, μεσούσης της κρίσης!
Ενόψει αυτοδιοικητικών εκλογών, η Αριστερά στη Θεσσαλονίκη -αλλά και παντού στην Ελλάδα- πρέπει να αναμετρηθεί με το σχέδιο ανασυγκρότησης που είναι αναγκαίο για κάθε περιοχή, με βάση τις ιδιαιτερότητές της.
