Το σχέδιο 20 σημείων του Τραμπ για τη Γάζα* είναι η επιτομή της αποικιοκρατίας, και μάλιστα παλιάς κοπής. Κι αν ήθελε κανείς να προσπεράσει αυτήν την ουσία, δεν το επιτρέπουν μια σειρά διευθετήσεις που προβλέπει, όπως π.χ. η διοίκηση της Λωρίδας από μια «διεθνή επιτροπή» διορισμένη από τον Τραμπ με επικεφαλής τον ίδιο(!) και δεξί του χέρι τον εγκληματία πολέμου-αρχιψεύτη, και με τη βούλα της βρετανικής βουλής, Τόνι Μπλερ (γυρίσαμε πιο πίσω κι από την εποχή της προπολεμικής Κοινωνίας των Εθνών). Ή το άλλο: η επιβολή της ευταξίας από μια «διεθνή στρατιωτική δύναμη» άγνωστης σύνθεσης – εάν και εφόσον βέβαια το σχέδιο εφαρμοζόταν και αποχωρούσε κάποτε ο κατοχικός στρατός.
Πάντως υπάρχουν και πρωτοτυπίες: για παράδειγμα είναι το πρώτο σχέδιο ειρήνευσης στην ιστορία που καταρτίζεται από τη μία μόνο εμπόλεμη πλευρά, και η άλλη απλώς οφείλει να το υπογράψει. Αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει αυτό θα έπρεπε να καλείται επιβολή συνθηκολόγησης άνευ όρων, κι όχι σχέδιο ειρήνευσης. Μόνο που συνθηκολόγηση άνευ όρων σημαίνει ολοκληρωτική ήττα, κι εδώ δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο: εμμέσως πλην σαφώς το αναγνωρίζει και το ίδιο το σχέδιο Τραμπ, αποδεχόμενο την πραγματικότητα επί του πεδίου. Δηλαδή ότι, παρά τη φρικτή γενοκτονία, δύο εκατομμύρια Παλαιστίνιοι δεν εννοούν να τρέξουν να σωθούν, και παραμένουν αγκιστρωμένοι στην πατρίδα τους.
Φυσικά σε αυτά τα δύο εκατομμύρια, και γενικά σε όλο τον Παλαιστινιακό λαό, σύμφωνα με τους Τραμπ, Νετανιάχου και Σία, δεν πέφτει λόγος για το μέλλον τους. Ο σιωναζιστής θα προτιμούσε απλώς να τους εξαφανίσει από προσώπου γης, αλλά συμβιβάζεται και με την ιδέα του Τραμπ, να μετατραπούν σε υπάκουα υποζύγια που θα καλλιεργούν ζαρζαβατικά και θα σερβίρουν γκαζόζες στους επικυρίαρχους. Ή παριστάνει ότι συμβιβάζεται, με τον Τραμπ να του κλείνει το μάτι: όλοι ξέρουν, κι ας καμώνονται το αντίθετο, ότι μέχρι σήμερα το γενοκτονικό παρακράτος έχει παραβιάσει όλες τις συμφωνίες, εκεχειρίες, ανακωχές κ.λπ. που έχει υπογράψει. Όχι μόνο για τη Γάζα, αλλά και για τον Λίβανο, τη Συρία κ.λπ. Και φυσικά κανείς δεν το εγκάλεσε για το κουρέλιασμα όχι μόνο κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου, αλλά και κάθε συγκεκριμένης συμφωνίας.
Εμπρός, δοκιμάστε ξανά…
Καλείται όμως, παρ’ όλα αυτά, «η Χαμάς» (και πάλι, όλοι ξεχνούν βολικά ότι αντίσταση δεν είναι μόνο η Χαμάς) να σκύψει το κεφάλι και να υπογράψει εντός 72 ωρών, και κατόπιν να αδειάζει τη γωνιά. «Αλλιώς», απειλεί ο Τραμπ, «το Ισραήλ θα έχει το ελεύθερο να κάνει ό,τι χρειαστεί» – λες και μέχρι σήμερα το συγκρατούσε οποιοσδήποτε. Δηλαδή να κάνει τι; Να ολοκληρώσει τη γενοκτονία και εθνοκάθαρση. Για την ακρίβεια, να επιχειρήσει να την ολοκληρώσει. Διότι αυτό προσπαθεί εδώ και δύο χρόνια, όμως τα δύο εκατομμύρια Παλαιστινίων παραμένουν εκεί, διαμελισμένα και ματωμένα αλλά γραπωμένα στα χαλάσματα. Υπό αδιανόητες συνθήκες, αλλά χωρίς να λυγίζουν.
Ας προσπαθήσουν λοιπόν οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της γενοκτονίας και της εθνοκάθαρσης να εφαρμόσουν το σχέδιο των 20 σημείων. Ή ας μην το εφαρμόσουν, κι ας συνεχίσουν χωρίς «ειρηνευτικά» προσχήματα ό,τι έκαναν μέχρι σήμερα. Σε κάθε περίπτωση, θα διαπιστώσουν ότι δύο εκατομμύρια άνθρωποι τέτοιας πάστας (και περισσότεροι ακόμη στην Ιερουσαλήμ και τη Δυτική Όχθη) δύσκολα εξαφανίζονται από προσώπου γης. Ακόμη κι αν τους γυρνά την πλάτη σύμπασα η λεγόμενη διεθνής κοινότητα, πλην λαμπρών εξαιρέσεων που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Και πιο μακροπρόθεσμα, θα ανακαλύψουν κάτι που οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν καλά: μετά την Ύβρη έρχεται η Νέμεση. Αλλά αυτό είναι κάτι που θα μας απασχολήσει στο μέλλον.
Ένθεν κακείθεν, εξευτελισμός
Για την ώρα μας απασχολεί κάτι άλλο – όχι από ηθική σκοπιά, δεν υπάρχουν πια τέτοιες ψευδαισθήσεις, αλλά επειδή επηρεάζει τις εξελίξεις και τους συσχετισμούς. Αναφερόμαστε στο πώς αντιμετώπισε η όλη η επίσημη υφήλιος το σχέδιο 20 σημείων των Τραμπ-Νετανιάχου. Ας είμαστε δίκαιοι: πλην Υεμένης, που δεν χαμπαριάζει από «συσχετισμούς», και Κολομβίας, που έσωσε την τιμή της Λατινικής Αμερικής απελαύνοντας τους ισραηλινούς «διπλωμάτες» μετά την πειρατεία σε διεθνή ύδατα. Πολύ περιληπτικά λοιπόν:
- Καταρχήν οι Άραβες και μουσουλμάνοι ηγέτες, περιλαμβανομένου του Ερντογάν βεβαίως, χειροκροτούν τον Τραμπ και τον διαβεβαιώνουν πως θα κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να υλοποιηθεί το καταπληκτικό σχέδιό του. Μέσα σ’ αυτούς και ο δοτός Αμπάς βεβαίως (αυτός πλασάρεται διεθνώς ως ο ηγέτης των Παλαιστινίων, άλλο που εντός Κατεχόμενης Παλαιστίνης η δημοφιλία του συναγωνίζεται αυτήν του Νετανιάχου).
- Εννοείται το ίδιο ενθουσιασμένες είναι και όλες οι Δυτικές κυβερνήσεις – με πρώτη και αισχρότερη την ελληνική, την πολλαπλά και διεθνώς εξευτελισμένη και εκτεθειμένη.
- Αλλά, πέρα από τους εξ ορισμού «κακούς», το σχέδιο χαιρετίζουν και οι υποτιθέμενες κεφαλές του λεγόμενου Παγκόσμιου Νότου, με πρώτη-πρώτη τη Ρωσία. Από κοντά και η Κίνα, με λίγο σεμνότερες διατυπώσεις.
Υπάρχει, ειλικρινά, κάποιος που εκπλήσσεται; Εν πάση περιπτώσει, όλοι μαζί εκπέμπουν το ίδιο μήνυμα: «Στα παλιά μας τα παπούτσια το διεθνές δίκαιο, οι αποφάσεις του ΟΗΕ που κι εμείς οι ίδιοι ψηφίζουμε προσχηματικά, και πάνω απ’ όλους στα παλιά μας τα παπούτσια οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι». Όλοι αυτό λένε, πλην των λαών της γης που –ακόμη και στις Δυτικές χώρες, περιλαμβανομένου μεγάλου μέρους της εβραϊκής διασποράς– υποστηρίζουν στη μεγάλη τους πλειοψηφία τους Παλαιστίνιους και καταδικάζουν χωρίς μισόλογα τη γενοκτονία και την εθνοκάθαρση. Γιατί; Όχι μόνο επειδή αυτό είναι το σωστό και το δίκαιο. Αλλά επειδή, έστω και διαισθητικά, καταλαβαίνουν πως αν περάσει ατιμώρητα αυτό που επιχειρείται στην Κατεχόμενη Παλαιστίνη, όλοι είμαστε υποψήφιοι για γενοκτονία και εθνοκάθαρση. Βέβαια είμαστε όλοι και υποψήφιοι για αντίσταση…
* Βλ. αναλυτική παρουσίαση στο editorial
«Ιστορική ευθύνη»
Δήλωση του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης
Υπό το φως της ανακοίνωσης του αμερικανικού σχεδίου και των συνοδευτικών όρων που περιέχει, και οι οποίοι συμπίπτουν με τη συνεχιζόμενη έκθεση του λαού μας στις μάστιγες του εκτοπισμού, των σφαγών, της πείνας και των εγκλημάτων πολέμου γενοκτονίας, καθώς και με την απειλή κλιμάκωσης με αμερικανική υποστήριξη και κάλυψη, τονίζουμε ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια ιστορική ευθύνη. Αυτή απαιτεί επειγόντως μια ενιαία στάση από όλους τους Παλαιστίνιους πατριώτες, ώστε ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στον λαό μας και στην Ιστορία.
Το Λαϊκό Μέτωπο εργάζεται για να πραγματοποιηθεί μια επείγουσα εθνική συνάντηση για την έκδοση μιας συλλογικής εθνικής θέσης, χωρίς κανένα κόμμα να ενεργεί μόνο του ή να αποφεύγει τις ευθύνες του. Είναι σαφής η ανάγκη να ενωθούμε όλοι, Παλαιστίνιοι, Άραβες και διεθνείς υποστηρικτές, για να σταματήσουμε το ολοκαύτωμα στο οποίο υποβάλλεται ο λαός μας και να εξασφαλίσουμε την απόσυρση του κατοχικού στρατού και την ανοικοδόμηση, διατηρώντας παράλληλα τις εθνικές μας σταθερές: τα δικαιώματα και τις νόμιμες προσδοκίες του λαού μας για ελευθερία, επιστροφή και αυτοδιάθεση.
Επαναλαμβάνουμε ότι η σύγκληση αυτής της συνάντησης έχει καταστεί επείγουσα εθνική ανάγκη, προκειμένου να ληφθεί μια ενιαία εθνική απόφαση σχετικά με την αμερικανική πρόταση και τους πολιτικούς και υπαρξιακούς κινδύνους που ενέχουν ορισμένες από τις διατάξεις της. Πρέπει να προληφθεί οποιαδήποτε απόπειρα επιβολής τετελεσμένων επί τόπου, ή μετατροπής σε πολιτικά πλαίσια που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν κατά τρόπο που να έρχεται σε σύγκρουση με τα εθνικά μας δικαιώματα.
2 Οκτωβρίου 2025
Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης
