Τα τρία περιστατικά σημαντικών ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ…
Η απόσταση από την αποθέωση στην απαξίωση είναι τελικά πολύ μικρή. Και αυτό το αντιλαμβάνονται κατά καιρούς αρκετοί ποδοσφαιριστές, οι οποίοι μολονότι δεν διαγράφονται από τη συνείδηση των οπαδών, βλέπουν τις ίδιες τις ομάδες τους να τους ξεχνούν.
Τρία περιστατικά σημαντικών ποδοσφαιριστών στις μεγάλες ομάδες του κέντρου, τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Ο Λουτσιάνο Γκαλέτι πήγε στον Ολυμπιακό το 2007 και από το ξεκίνημα της καριέρας του στο Λιμάνι έδειξε ότι αποτελεί έναν παίκτη που κάνει τη διαφορά. Το όνομά του έγινε συχνά σύνθημα στα χείλη των οπαδών στο «Γ. Καραϊσκάκης», ωστόσο η καριέρα του σταμάτησε ξαφνικά.
Τον Φεβρουάριο του 2010 τού διαγνώσθηκε σημαντικό πρόβλημα στα νεφρά και σε ηλικία 30 ετών σταμάτησε την μπάλα. Έκανε μεταμόσχευση και παλεύει να γυρίσει στην ενεργό δράση με τη φανέλα της Εστουδιάντες στην πατρίδα του. Πλέον, τονίζει, ότι δεν έχει καμία σχέση με τον Ολυμπιακό, ο οποίος στο διάστημα που ήταν στο νοσοκομείο δεν του έστειλε ούτε κάρτα! («Από τον Ολυμπιακό, τι να μου πούνε; Τίποτα. Δεν έχω καμία σχέση πλέον. Με παράγοντες της ομάδας δεν διατηρώ σχέσεις μετά την προσφυγή, αλλά έχω κρατήσει αρκετούς φίλους από τη θητεία μου στον Ολυμπιακό. Παίκτες κι ανθρώπους από τον Σύλλογο»).
Από την πλευρά του, ο Σεμπαστιάν Λέτο, ο ηγέτης του Παναθηναϊκού την περυσινή χρονιά τέθηκε νοκ-άουτ για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω προβλήματος στο γόνατο. Στη συνέχεια από το «τριφύλλι» έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τον αποδεσμεύσουν. Ο ίδιος ο παίκτης νιώθει, όπως γράφτηκε στα ΜΜΕ, ότι η ομάδα δεν του στάθηκε στο διάστημα που ήταν τραυματίας και δεν του συμπαραστάθηκε. Για το λόγο αυτό, φέρεται να κίνησε διαδικασίες απόκτησης κοινοτικού διαβατηρίου, χωρίς να το γνωρίζει η ομάδα του!
Ανάλογη ήταν η συμπεριφορά της ΑΕΚ προς τον Μιχάλη Παυλή. Ένα παιδί που στα πρώτα βήματά του θύμιζε σε πολλούς τον Ντέμη Νικολαΐδη. Ένα παιδί που πονάει την ομάδα όσο ελάχιστοι και δεν κρύβει ότι αποτελεί πρώτα οπαδό και στη συνέχεια επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Είχε δηλώσει, άλλωστε, ότι αν η Ένωση υποβιβαστεί, θα σταματήσει το ποδόσφαιρο!
Το 2010 χτυπήθηκε από μια σοβαρή ασθένεια. Ο ίδιος παραδέχθηκε, συγκλονίζοντας την περασμένη εβδομάδα στη συνέντευξη που έδωσε, ότι του διαγνώσθηκε σκλήρυνση κατά πλάκας και παρέλυε όλο του το σώμα. Έμεινε στα αζήτητα για περίπου δύο -πολύ δύσκολα- χρόνια. Η στάση της ομάδας του; «Συμπαράσταση είχα από λίγους ανθρώπους. Μόνο η οικογένειά μου με στήριξε σε αυτή την περιπέτεια. Αισθάνθηκα ότι η ΑΕΚ με πέταξε εκείνη τη στιγμή. Η αγάπη μου για την ΑΕΚ, όμως, είναι τέτοια που ακόμα και τη ζωή μου δίνω και το απέδειξα. Πέρασε αμυδρά από το μυαλό μου αλλά στη ζωή δεν ξέρεις ποτέ πώς μπορεί να έρθουν τα πράγματα! Η ΑΕΚ τώρα πραγματικά μας χρειάζεται όλους!».
Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο διεθνώς, η στήριξη στη δύσκολη στιγμή και με δεδομένο ότι ο παίκτης είναι πιθανόν να μην έχει την απόδοση του παρελθόντος, είναι σπάνια. Και δείχνει ότι παρά το συναίσθημα που κατά καιρούς κάνει την εμφάνισή του στις ομάδες, υπάρχουν αρκετές φορές που λειτουργούν ως ψυχρές Ανώνυμες Εταιρίες…
Θ. Σαρρής
