Μεγάλη συμμετοχή και έντονο ενδιαφέρον στην εκδήλωση του Δρόμου της Αριστεράς για τις γεωπολιτικές εξελίξεις και τη θέση της χώρας
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η εκδήλωση που πραγματοποίησε ο Δρόμος της Αριστεράς στην Αθήνα την Τρίτη, 28 Οκτωβρίου. Θέμα της εκδήλωσης «Τα “όχι” που πρέπει να ακουστούν! Χώρα ή χώρος στο γεωπολιτικό χάος;» και ομιλητές οι δημοσιογράφοι Σταύρος Λυγερός, Απόστολος Αποστολόπουλος, καθώς και ο Ρούντι Ρινάλντι, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. To Στέκι του Δρόμου ήταν κατάμεστο και το ενδιαφέρον μεγάλο, τόσο κατά τη διάρκεια των εισηγήσεων, όσο και στη συζήτηση που ακολούθησε.
Κοινή παραδοχή όσων παρακολούθησαν την εκδήλωση ήταν ότι τέτοια θέματα σπάνια συζητιούνται στους χώρους της Αριστεράς. Το μεγάλο ενδιαφέρον υποδηλώνει ότι οι γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή και η θέση της χώρας αποτελούν σοβαρά και κρίσιμα ζητήματα που μπορούν να επηρεάσουν άμεσα και καθοριστικά τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Κοινή εκτίμηση των ομιλητών ήταν ότι η ειδική κατάσταση που έχει επιβληθεί στη χώρα τα τελευταία χρόνια δεν εξαντλείται στις οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζονται αλλά έχει αντίκτυπο στην υπόσταση της χώρας, συνολικά. Τέλος, έντονος υπήρξε ο προβληματισμός για την κατάσταση πνευμάτων που επικρατεί στο ΣΥΡΙΖΑ και την εφαρμοζόμενη πολιτική του σχετικά με αυτά τα ζητήματα. Στην εκδήλωση, επίσης, παρενέβη και ο Βασίλης Χατζηλάμπρου, βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι σίγουρο ότι οι πρωτοβουλίες του Δρόμου της Αριστεράς, σε αυτό τον τομέα, θα συνεχιστούν. Παρουσιάζουμε παρακάτω ορισμένα μόνο αποσπάσματα των ομιλιών που έγιναν στην εκδήλωση. Βίντεο με ολόκληρες τις ομιλίες μπορείτε να δείτε στην ιστοσελίδα του Δρόμου, www.e-dromos.gr.
.
Σταύρος Λυγερός:
Μετατρέπουν τη χώρα σε μεταμοντέρνα αποικία
Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Σταύρος Λυγερός επικεντρώθηκε στις εξελίξεις που έχουν συμβεί στο διεθνές περιβάλλον, στους συσχετισμούς που διαμορφώνονται στην Ε.Ε. και στις προϋποθέσεις που θα είχε μια διαφορετική πορεία. Μεταξύ άλλων, επισήμανε τα παρακάτω:
«Καμιά φορά προσεγγίζουμε το πρόβλημα του Μνημονίου με όρους οικονομίας. Το γεγονός, δηλαδή, ότι η εφαρμογή αυτών των πολιτικών συσσωρεύει οικονομικά και κατά επέκταση κοινωνικά ερείπια. Το γεγονός ότι έχει ρίξει στο γκρεμό μεγάλα κομμάτια του ελληνικού πληθυσμού και άλλα κομμάτια βρίσκονται στο χείλος. Είναι, δηλαδή, μια διαδικασία συνεχιζόμενη. Αυτή, όμως, είναι μόνο η μια όψη του προβλήματος και νομίζω θα ήταν λάθος να μείνουμε σε αυτήν».
«Αυτό που συμβαίνει, η μετατροπή της Ελλάδας σε μια μεταμοντέρνα αποικία, είναι κάτι που πηγαίνει με έναν πιο ουσιαστικό τρόπο στη καρδιά του ζητήματος και χτυπάει όχι μόνο στο επίκεντρο αυτού που παλιά λέγαμε εθνική ανεξαρτησία, αυτό που στην πραγματικότητα έχει να κάνει με το κατά πόσο ένας λαός καθορίζει το μέλλον του».
«Σήμερα η Ε.Ε. έχει αφεντικό και ιεραρχία. Και αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά, σε σύγκριση με το παρελθόν. Σήμερα οι σύνοδοι κορυφής, δεν έχουν τίποτα από το στοιχείο του πολιτικού θρίλερ για το πού θα καταλήξει το παζάρι. Η ατζέντα και οι αποφάσεις φτιάχνονται στο Βερολίνο. Γίνεται παζάρι με το Παρίσι σε αναλογία 80-20, διαμορφώνεται η άποψη και οι υπόλοιποι εταίροι, με μικρές εξαιρέσεις σε κάποιες περιπτώσεις, υπό το κράτος του φόβου, επικυρώνουν προηγμένες αποφάσεις».
«Η Γερμάνια είναι η ορατή πλευρά της Σελήνης. Μόνη της δεν μπορούσε να κάνει αυτά που κάνει ως εθνική πολιτική στην Ευρώπη, παρ’ ότι είναι η μεγαλύτερη οικονομική δύναμη. Μπορεί και κάνει αυτά που κάνει, επειδή η εθνική της πολιτική είναι συναρτημένη και συμβαδίζει με τα “θέλω” της ευρωπαϊκής ολιγαρχίας του χρήματος. Είναι ακριβώς αυτή η ολιγαρχία που λέει στο Ολάντ “να κάνεις ό,τι σου λέει η Μέρκελ”. Το ίδιο και στην Ιταλία. Δεν αναφέρομαι κυρίως στα κομμάτια του κεφαλαίου που ασχολούνται με τη πραγματική οικονομία. Αναφέρομαι στα κομμάτια του χρηματοπιστωτικού τομέα τα όποια είναι δεμένα μεταξύ τους λόγω ευρώ και λειτουργούν με έναν τρόπο υπεράκτιο».
«Το κρίσιμο ερώτημα είναι πώς θα διαχειριστείς μια εξουσία όταν είσαι δεμένος χειροπόδαρα κι όταν για να κάνεις ακόμα και σχετικά ασήμαντα πράγματα, δεν λέω να κατεδαφίσεις τα μνημονικά δεσμά, ουσιαστικά θα χρειαστεί να κάνεις μια σύγκρουση».
«Λες το “όχι” αλλά τα “όχι” για να είναι παραγωγικά χρειάζονται πολιτικές προϋποθέσεις. Και οι πολιτικές προϋποθέσεις σημαίνουν πολιτικό σχέδιο για όλα τα ενδεχόμενα. Δεύτερον, πολιτική βούληση των ηγετικών κλιμακίων του ΣΥΡΙΖΑ. Τρίτον, καθαρές κουβέντες με τη κοινωνία. Όταν λες στους ψηφοφόρους ότι με ασφάλεια και ομαλότητα εγώ θα σε απαλλάξω από το Μνημόνιο και πάντα εντός Ευρωζώνης σίγουρα, τότε λες κάτι που δεν εξαρτάται μόνο από σένα».
Απόστολος Αποστολόπουλος:
Ο Ερντογάν απειλεί με αλλαγή συνόρων
Ο δημοσιογράφος Απόστολος Αποστολόπουλος έδωσε έμφαση στις αδυναμίες της Αριστεράς να προσανατολιστεί απέναντι σε όσα συμβαίνουν, ενώ προχώρησε σε μια αποκαλυπτική αναφορά για προειδοποιήσεις στις οποίες, τελευταία, έχει απευθύνει η Τουρκία προς το ΝΑΤΟ, τονίζοντας, μεταξύ άλλων, τα παρακάτω:
«Λαϊκό κίνημα δεν υπάρχει κι ένα κόμμα δεν μπορεί να το φτιάξει. Αν η Ευρώπη πει “όχι”, υπάρχει περίπτωση να υπάρχει κίνημα εκ του μη όντως. Δηλαδή, εάν σου αρνηθούν π.χ. οι δανειστές αύξηση 150 ευρώ και δεν υπάρξει αντίδραση τελειώσαμε, ως χώρα. Αν αντιδράσει ο κόσμος, όμως, τότε θα υπάρξει λαϊκό κίνημα και τότε θα τα ξαναδούμε όλα από την αρχή. Εάν η ηγεσία έχει στο μυαλό της ένα σχεδιασμό για το τι θα κάνει το κίνημα».
«Το εντυπωσιακό είναι ότι οι Financial Times πιάνουν την ουσία του ζητήματος, δηλαδή, τo αίτημα των Ελλήνων για αυτοδιάθεση, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το πιάνει. Έχει πει πράγματα γύρω από αυτό αλλά δεν είναι στο επίκεντρο της πολιτικής του. Δεν λέει, δηλαδή, ως επίκεντρο της πολιτικής ότι αν δεν έχουμε εθνική ανεξαρτησία, τα 150 ευρώ θα πάνε στράφι κι ότι είναι πολύ εύκολο να εξαφανιστούν μεταξύ οικονομικών μέτρων και μεθοδεύσεων. Εάν δεν έχουμε αυτό ως επίκεντρο, τα μέτρα θα είναι έπεα πτερόεντα».
«Τι έχει ζητήσει ο Ερντογάν όπως αναφέρουν ποικίλες και έγκυρες πληροφορίες; Έχει ζητήσει από το ΝΑΤΟ να μην αντιδράσει για κάποιο χρονικό διάστημα, σε περίπτωση τουρκικής επίθεσης, διότι η αλλαγή συνόρων στην Ευρώπη είναι πλέον κατάσταση. Και, επομένως, δεν βλέπει η Τουρκία τον λόγο για τον οποίο θα αντιδρούσαν οι Ευρωπαίοι σε μια ακόμα αλλαγή συνόρων».
«Γίνεται μεγάλη συζήτηση ποιοι μπορούν να ενταχθούν στον ΣΥΡΙΖΑ και ποιοι δεν μπορούν. Δηλαδή, π.χ., η κυρία Ρεπούση είναι δυνατόν να αποδεχθεί μια αξιοπρεπή στάση απέναντι στην Ευρώπη και την Τουρκία; Και εάν λόγω όψιμης αντιμνημονιακής στάσης θελήσει να ενταχθεί στον ΣΥΡΙΖΑ, αυτός πρέπει της πει “περάστε” προκειμένου να μη μαζευτούν 180 από την άλλη μεριά; Είναι δυνατόν να ασκηθεί τέτοιου είδους πολιτική; Δεν είναι δυνατόν, λέω εγώ».
Ρούντι Ρινάλντι:
Το κοινωνικό ζήτημα συνδέεται με το εθνικό
Ο Ρ. Ρινάλντι, αρχικά, έκανε λόγο για την είσοδο σε μια νέα εποχή, λέγοντας ότι «η καθολική κρίση που ζούμε μετακυλύεται και πάει με γοργά βήματα στη σφαίρα της γεωπολιτικής και της αντιπαράθεσης διαφόρων μπλοκ και δυνάμεων, όπου ό,τι υπήρχε σαν κανονικότητα την προηγούμενη περίοδο πρέπει να πάψουμε να το βλέπουμε μέσα από τους “φακούς” μιας κανονικότητας. Αυτή τη στιγμή η χώρα μας μετατρέπεται σε χώρο γεωπολιτικών διευθετήσεων».
«Έχουμε τρεις κρίσεις ταυτόχρονες (Ευρώπη, Ουκρανία, Μέση Ανατολή), δύο πολέμους σε εξέλιξη, σημαντικές γεωπολιτικές αναμετρήσεις και τώρα ήρθε να προστεθεί και το επεισόδιο στην Κύπρο, που πρέπει να το σκεφτούμε μέσα σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο».
Η συνέχεια της τοποθέτησης του Ρ. Ρινάλντι επικεντρώθηκε στις τελευταίες εξελίξεις στην Κύπρο, γύρω από τις οποίες ανέπτυξε πέντε σημεία:
«Δεν είναι ένα επιπλέον συμβάν της τουρκικής προκλητικότητας, δεν είναι ένα συνηθισμένο συμβάν. Έχουμε ένα συμβάν και μια ενορχήστρωση άλλου επιπέδου, που προετοιμάζει την είσοδο σε μία καινούρια κατάσταση στην περιοχή. Είναι προοίμιο όσων σχεδιάζονται».
«Η παρτίδα, αυτή τη φορά, έμπλεξε πολλές άλλες δυνάμεις, ήταν ένα περιφερειακό γεωπολιτικό επεισόδιο, δεν ήταν μονάχα ένα επεισόδιο ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία ή Τουρκία και Κύπρο αλλά ενεπλάκησαν στόλοι άλλων δυνάμεων, Ισραηλινών, Ρώσων και καθυστερημένα ενεπλάκη και η Αίγυπτος».
«Ε.Ε. και ΗΠΑ αποδέχτηκαν τα τετελεσμένα της Τουρκίας, δεν αντέδρασαν σχεδόν καθόλου. Ο ρόλος της Τουρκίας αυξάνεται αντικειμενικά από τις γεωπολιτικές περιδινήσεις, από τη θέση και το μέγεθός της, αλλά και από τις δυνατότητες που έχει δημιουργήσει με τη δική της πολιτική».
Στο τέταρτο σημείο της τοποθέτησής του ο Ρ. Ρινάλντι χαρακτήρισε την Ελλάδα «παντελώς απούσα» από τις εξελίξεις, επισημαίνοντας ότι υπάρχει «μια εφησυχαστική τάση και μια αποκοίμιση όλων εκείνων οι οποίοι θα έπρεπε να στέκονται με διαφορετικό τρόπο σε τόσο σημαντικά γεγονότα».
Τέλος, μίλησε για την στάση που θα έπρεπε να τηρηθεί απέναντι στις τελευταίες εξελίξεις. Αφού αναφέρθηκε σε μια σειρά μέτρα που έπρεπε να ληφθούν, έκανε λόγο για τη στάση των πολιτικών δυνάμεων και ειδικά της Αριστεράς, επισημαίνοντας, μεταξύ άλλων, τα παρακάτω:
«Χρειάζεται αντιστράτευση στην πολιτική των επικοινωνιακών σκοπιμοτήτων. Αυτά τα θέματα δεν είναι για να δω αν παίρνω μεγάλο ποσοστό ή μικρό και να κάνω αυτή τη δήλωση, αυτή την κίνηση γιατί μ’ ενδιαφέρει το εκλογικό. Αυτές οι σκοπιμότητες αγνοούν ή αναιρούν όλα τα γεωπολιτικά ή εθνικά ζητήματα».
«Μέσα στην ίδια την Αριστερά πρέπει να ξεκαθαριστεί πως ό,τι είναι εθνικό δεν είναι κατ’ ανάγκη εθνικιστικό. Αυτός ο πρωτογονισμός να θεωρείται εθνικιστικό, ακροδεξιό κ.λπ. οτιδήποτε εθνικό, πρέπει να σταματήσει. Το κοινωνικό με το εθνικό σε χώρες όπως η Ελλάδα βάδιζε πάντα μαζί και όποιος νομίζει ότι αυτά ήταν ξέχωρα να σκεφτεί λιγάκι την επέτειο την όποια μαζευτήκαμε σήμερα».
«Δεν μπορεί να λέει κανείς ότι θέλει διέξοδο της χώρας σε μια εποχή γεωπολιτικών γεγονότων και να αδιαφορεί για το τι θα γίνει όταν δημιουργηθούν τετελεσμένα από άλλες δυνάμεις. Όταν απειλείσαι από κάπου πρέπει να μπορείς να αμύνεσαι. Το κοινωνικό θέμα είναι σε σύνδεση με το εθνικό. Η παραγωγική ανασυγκρότηση έχει την ίδια σημασία που έχει και η άμυνα μιας χώρας, όπως η κοινωνική αξιοπρέπεια, όπως η ανοικοδόμηση, όπως η πραγματική δημοκρατία».
