Απέρριψε το ΣτΕ την προσφυγή για το αιολικό – μαμούθ, που όμως έχει ήδη αποσυρθεί. Δημιουργείται ωστόσο, αρνητικό δεδικασμένο.
Του Μάριου Διονέλλη
Κερδισμένη βγήκε η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή στη δικαστική διαμάχη με τους κατοίκους και φορείς της Κρήτης ως προς την ένταξη μεγάλης ενεργειακής επένδυσης στον νόμο περί Στρατηγικών Επενδύσεων (Fast Track). Η προσφυγή είχε κατατεθεί το 2012 και αφορούσε την εγκατάσταση 33 αιολικών σταθμών συνολικής ισχύος 1.077MW, στους τέσσερις νοµούς της Κρήτης καθώς και τη σχεδιαζόμενη κοινή διασύνδεσή τους µε την ηπειρωτική Ελλάδα µέσω υποβρυχίου καλωδίου. Αν και πλέον η εταιρία έχει αποσύρει (φαινομενικά) το ενδιαφέρον της για το συγκεκριμένο έργο, εντούτοις η απόφαση της δίνει το δικαίωμα να επανέλθει αλλά κυρίως αποτελεί δεδικασμένο για αντίστοιχες περιπτώσεις επενδύσεων – μαμούθ που σχεδιάζονται για το νησί ή και σε άλλες περιοχές της χώρας.
Πάντως το σκεπτικό της απόφασης του ΣτΕ δεν υπεισέρχεται σε θέματα περιβαλλοντικών επιπτώσεων της επένδυσης αλλά με βάση το μέγεθός της και τα εκτιμώμενα οφέλη της στην ελληνική οικονομία της δίνει το δικαίωμα να ενταχθεί στη διαδικασία ταχείας αδειοδότησης όπως προβλέπεται από το νόμο των στρατηγικών επενδύσεων. Η απόφαση για την ένταξή της είχε ληφθεί τον Μάιο 2012 από τη Διυπουργική Επιτροπή Στρατηγικών Επενδύσεων (ΔΕΣΕ) και επί αυτής της απόφασης είχαν προσφύγει οι κάτοικοι και οι φορείς της Κρήτης.
Όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της απόφασης του ΣτΕ, αυτή δεν αποτελεί αξιολόγηση των χωροταξικών, πολεοδομικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων της επένδυσης και σε καμία περίπτωση δε δεσμεύει τα κατά το νόμο, αρμόδια διοικητικά όργανα που θα εκφέρουν κρίση σε μεταγενέστερο στάδιο της πιθανής διαδικασίας υλοποίησής της κατά την έκδοση των απαραίτητων αδειών, όπως της έγκρισης περιβαλλοντικών όρων, της άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας ή της οικοδομικής άδειας, ούτε υποκαθιστά την κρίση των οργάνων αυτών ως προς τα ζητήματα αυτά.
Κυριότερα αρνητική είναι η απόφαση για το ζήτημα της υποβρύχιας διασύνδεσης, η οποία ανοίγει τον ασκό του Αιόλου για ανεξέλεγκτη παραγωγή ρεύματος στην Κρήτη και για πώλησή του εκτός Ελλάδος, ανάλογα με τα συμφέροντα των επιχειρηματιών – επενδυτών και πάντα εις βάρος των φυσικών πόρων και των άλλων παραγωγικών τομέων του νησιού.
