Της Κατερίνας Χρηστάκη*

 

Πριν ειπωθεί οτιδήποτε, πρέπει να τονιστεί ότι οι Γενικές Συνελεύσεις των Φοιτητικών Συλλόγων είναι σημαντικό να γίνονται και κάθε φοιτητής να συμμετέχει, ειδικά σε καιρούς δύσκολους σαν τους σημερινούς. Ζητούμενο είναι να γίνονται και με τρόπο αποδοτικό και με μεγάλη συμμετοχή.

Η Συνέλευση στα Πανεπιστήμια έχει μικρή προσέλευση. Λίγοι Φ.Σ. «βγάζουν» συνέλευση και συνήθως με ελάχιστα άτομα. Να σημειωθεί ότι απαρτία για να παρθεί οποιαδήποτε απόφαση θεωρείται το 1/3 της κάλπης. Αυτό σημαίνει ότι όταν η κάλπη ενός συλλόγου 1.000 ατόμων συγκεντρώνει 200 ψηφοδέλτια, καταλήγουμε στο σημείο: Εβδομήντα άτομα να παίρνουν απόφαση στο όνομα χιλίων. Αυτό είναι το 7% του Φ.Σ.!

Οι παρατάξεις αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό των πολιτικά ενεργών φοιτητών. Αυτό μαζί με το ότι είναι δικαίωμα του καθένα να συσπειρώνεται γύρω από μία ιδεολογία και να δρα οργανωμένα είναι λόγοι για τους οποίους δεν μπορεί να λέγεται ότι οι παρατάξεις πρέπει να λείπουν από τα πανεπιστήμια. Όμως, παρατηρείται ότι στην πλειοψηφία τους εμμένουν σε συγκεκριμένες γραμμές που προέρχονται από το κόμμα στο οποίο είναι προσκείμενες και οι τοποθετήσεις τους και προτάσεις τους είναι γραφικές και «κολλημένες», κάτι που δεν ταιριάζει στο νεανικό και αγωνιστικό πνεύμα του νέου-φοιτητή. Με αυτό τον τρόπο παίζουν κακό ρόλο στην ομαλή διεξαγωγή της συνέλευσης και για την οργάνωση δράσης του Φ.Σ.

Στο τελευταίο συμβάλλει και ο τρόπος που γίνεται η συνέλευση:

Τοποθέτηση κάθε παράταξης -σπάνια κάποιου ανεξάρτητου φοιτητή- πάνω σε γενικά θέματα (σχολικά-ευρύτερα κοινωνικά). Ερωτήσεις από το αμφιθέατρο, κυρίως ιδεολογικές και κυρίως επιθετικές. Φασαρία και ατέλειωτοι διάλογοι που ξεφεύγουν πάντα από το αρχικό θέμα: Αυτό είναι λογικό αφού το αμφιθέατρο κουράζεται από τις μακροσκελείς και πλατιές τοποθετήσεις και έτσι όταν αρχίζουν οι ερωτήσεις δεν μπορεί κάποιος να σταθεί με επιχειρήματα και να συζητήσει τα σημεία που θέλει. Το αποτέλεσμα είναι να μη γίνεται συζήτηση και επιχειρηματολογία, αλλά μπάχαλο. Στο τέλος των τοποθετήσεων-ερωτήσεων κατεβαίνουν τα «πλαίσια-πακέτα δράσεων», που προτείνουν ποια θα είναι η στάση του Φ.Σ. στα θέματα που «συζητήθηκαν». Έτσι προκύπτει το σχέδιο δράσης του Φ.Σ., το οποίο ψηφίζεται από 30-40 άτομα σε συνέλευση με 100 άτομα παρόντες. (Αυτό είναι το 3-4% για συλλόγους χιλίων ατόμων).Συμπέρασμα: Ο Φ.Σ. δεν συζητά παραγωγικά και παίρνει αποφάσεις δημοκρατικά μεν, αλλά που δεν είναι καθόλου αντιπροσωπευτικές για τον πληθυσμό του.

Αντίθετα θα ήταν πιο ωφέλιμο: Η συζήτηση να πλαισιώνεται από θεματολογία και κάθε θέμα να συζητείται ξεχωριστά, ώστε να ενισχύεται η επιχειρηματολογία και να δίνεται η απαιτούμενη σημασία σε κάθε ζήτημα. Να καταθέτει ο καθένας όποιο θέμα τον απασχολεί, ώστε να δημιουργείται λίστα θεμάτων. Βάσει της λίστας να ξεκινάει η Γ.Σ. με το πρώτο θέμα πάνω στο οποίο θα τοποθετείται όποιος θέλει και να γίνονται ερωτήσεις επί του συγκεκριμένου θέματος στον κάθε ομιλητή. Στο τέλος της συζήτησης κάθε θέματος να γίνονται προτάσεις δράσης του Φ.Σ. και να ψηφίζονται. Στη συνέχεια, η Γ.Σ θα περνάει στο δεύτερο θέμα κ.ο.κ. Έπειτα από μία παραγωγική συζήτηση θα σχηματίζεται το πλάνο δράσης του Φ.Σ., που θα αποτελείται από όλες τις δράσεις που αποφασίστηκαν κατά τη διάρκεια της συζήτησης των θεμάτων νωρίτερα. Με αυτό τον τρόπο το πλάνο δράσης του Φ.Σ. θα χαρακτηρίζει το μεγαλύτερο μέρος του και θα είναι αποτέλεσμα συζήτησης που θα έχει γίνει μέσα στη Γ.Σ. και όχι κάτι προετοιμασμένο από μικρή μερίδα φοιτητών.

Όσον αφορά τη μικρή προσέλευση; Μια όχι χαοτική συνέλευση θα προσέλκυε περισσότερους φοιτητές που έχουν διάθεση να συμμετέχουν αλλά απέχουν από μία διαδικασία που φαίνεται μάταιη. Σε μία συνέλευση που γίνεται ουσιαστική και παραγωγική συζήτηση θα μπορέσει να πάει ο «απλός» φοιτητής και τότε θα αποκτήσει νόημα η πολιτική ζύμωση και δύναμη το φοιτητικό κίνημα.

Πρέπει να γίνει σαφές σε κάθε φοιτητή ότι η Γενική Συνέλευση είναι ένα όργανο δικό του και σε αυτό μπορεί να συζητήσει ζητήματα που τον απασχολούν, να προβληματιστεί και να διεκδικήσει, χωρίς καθοδήγηση από άλλους παράγοντες και με στόχο το καλό του Φ.Σ.

 

* Η Κατερίνα Χρηστάκη είναι φοιτήτρια Βιολογικού ΕΚΠΑ

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!