Προσπάθησε να βρεις κάτι θετικό σε ό,τι αρνητικό σού συμβαίνει

Η συμμετοχή είναι το κλειδί της διεξόδου. Της Σταματίας Καλλιβωκά

Σου έκοψαν το επίδομα. Σου μείωσαν το μισθό. Κατήργησαν τη σύνταξη της μητέρας σου, την οποία πια εσύ συντηρείς.
Ανάγκασαν το παιδί σου να επιστρέψει από τις «ονειρεμένες σπουδές» στην μεγαλούπολη και να προσαρμοστεί στα πάτρια εδάφη, ξαναδίνοντας Πανελλήνιες Εξετάσεις. Ψωνίζεις κάτι λιγότερο από τα άκρως απαραίτητα, εφόσον φυσικά έχεις ξεμείνει από ψωμί για μία εβδομάδα. Χτυπάς δωδεκάωρα στη δουλειά και στον ελεύθερό σου χρόνο βάζεις και καμιά σκούπα.
Για σινεμά ούτε λόγος -είναι και ακριβό. Και πάνω που άρχισες να συνηθίζεις αυτήν την παράνοια που οι πολιτικοί μας ονομάζουν «σημερινή πραγματικότητα», σε απολύουν. Διότι έτσι είπαν τα «μεγάλα αφεντικά». Χωρίς να απολυθούν τα 2/3 των εργαζομένων πολιτών δεν νοείται ανάπτυξη.
Και όμως, η λύση δεν είναι η ζητιανιά, η τρέλα ή ακόμα και η αυτοκτονία, αλλά η προσωπική και έπειτα συλλογική ανασυγκρότηση, η προσπάθεια, η πεποίθηση πως όλα θα πάνε καλά. Οι περισσότεροι από εμάς, αναφέρουμε την λέξη «υγεία» μόνο στις γιορτές, στα γενέθλια, στους γάμους, στις βαπτίσεις. Έχουμε όμως αναλογιστεί ποτέ πόσο σημαντικό είναι το γεγονός πως είμαστε υγιείς; Ίσως αν σκεφτούμε πως δεν υποφέρουμε από τον πόνο, δεν κινδυνεύουμε να χάσουμε τη ζωή μας από στιγμή σε στιγμή, δεν βρισκόμαστε σε ακινησία και το μυαλό μας λειτουργεί κανονικά, να καταλάβουμε πόσο μικρό είναι το πρόβλημά μας, μπροστά στο μεγαλείο του δώρου της ζωής που θεωρούσαμε ώς τώρα δεδομένο. Δεν έχουμε δουλειά. Έχουμε όμως σώμα, μυαλό και ψυχή έτσι ώστε να μπορούμε να προσπαθούμε για το καλύτερο δυνατόν και κάθε μέρα που ξημερώνει να σημειώνουμε ένα βήμα προόδου. Μεγαλώσαμε με τόσες ευκολίες πλάι μας που ξεχάσαμε πόσο δύσκολο είναι να δημιουργείς νέους πόρους ανάπτυξης, να χτίζεις κάτι καινούριο που τελικά θα ευδοκιμήσει. Όταν, παρ’ όλα αυτά, η δημιουργικότητα εκφράζεται θετικά, η καθημερινότητά μας αρχίζει να γίνεται εποικοδομητική. Τότε έχουμε κάνει το πρώτο βήμα.
Η καθοριστική, ωστόσο, κίνηση για την από κάθε πλευρά αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής μας, είναι η συμμετοχή μας στα πολιτικά δρώμενα της κοινωνίας μας. Οφείλουμε να κατανοήσουμε πως τις αποφάσεις που μας αφορούν δεν τις λαμβάνει ο εκάστοτε κυβερνητικός παράγοντας, αλλά εμείς οι ίδιοι.
Οι πολιτικές δυνάμεις μάς εκπροσωπούν και εκφράζουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, στηριζόμενοι στις αρχές της ισότητας και της δικαιοσύνης, δεν έχουν το δικαίωμα να καθορίζουν με αυθαίρετες αποφάσεις τούς ευνοούμενους και τους ηττημένους, προκαλώντας διακρίσεις με τον τρόπο αυτό ανάμεσα στο σύνολο και δημιουργώντας «πελατειακές σχέσεις».
Σε ένα ορθό πολιτικό σύστημα δεσπόζει η ειλικρίνεια. Οι πολιτικοί αποτελούν παράδειγμα για το λαό, όπως επίσης αντικατοπτρίζουν τη θέληση των πολιτών στο εξωτερικό. Σαφώς και δεν υπήρξε ποτέ η τέλεια πολιτική ζωή ούτε ο ιδανικός κυβερνήτης. Όλοι οι άνθρωποι είμαστε τρωτοί και τα λάθη είναι επιτρεπτά, εφόσον δεν ξεπερνούν κάποια όρια.
Είναι πασιφανές στις μέρες μας πως τα όρια αυτά έχουν ξεπεραστεί προ πολλού. Το ψέμα παρουσιάζεται ως αληθινό και το άδικο ως δίκαιο. Η αλήθεια είναι ότι οι πολίτες δεν ενδιαφέρονται για τις διαφωνίες μεταξύ των κομματικών παρατάξεων, ούτε για τα συμφέροντα των ευνοούμενων. Ο μέσος πολίτης επιθυμεί να έχει εξασφαλισμένη τη δουλειά του και ένα επίπεδο διαβίωσης άξιο του κόπου και των προσπαθειών του. Αγωνιά για τα παιδιά του και επιδιώκει ένα μέλλον γεμάτο ευκαιρίες για αυτά. Στην εποχή μας, βέβαια, όλα αυτά θυμίζουν σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας. Πώς, αλήθεια, φτάσαμε ώς εδώ;
Αργά και βασανιστικά, συνηθίσαμε. Αποδεχθήκαμε ως παραδοχές ορισμένες ενέργειες που, υπό άλλες συνθήκες, θα απορρίπταμε χωρίς δεύτερη σκέψη. Πληρώσαμε, ανεχτήκαμε, χάσαμε κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και όλα αυτά, μέσα σε μερικά χρόνια.
Και τώρα, απολυθήκαμε.
Σίγουρα η θετική προσέγγιση των πραγμάτων και η πολιτική κινητοποίησή μας δεν μπορούν να οδηγήσουν σε μία εξ ολοκλήρου μεταβολή της πλέον υπάρχουσας κατάστασης. Ωστόσο, εάν όλοι επιλέξουμε τη δημιουργικότητα αντί της οργής ή της αδράνειας είμαστε ικανοί με το πέρασμα του χρόνου να προσεγγίσουμε ένα πολιτικό σύστημα αντάξιο του μόχθου μας.
Εάν κάθε αρνητικό γεγονός μάς προσφέρει ένα θετικό κίνητρο, σίγουρα κάτι θα αλλάξει.
Αρκεί να πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας.

Σχόλια