του Γιώργου Αρχοντόπουλου*
Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο η ακρίβεια αποτελεί καθημερινή είδηση, με επίκεντρο τις τιμές τις ενέργειας. Ζούμε ένα ανεξέλεγκτο ράλι το οποίο συμπαρασύρει τα πάντα γύρω του, αυξάνοντας τις τιμές όλων των καταναλωτικών αγαθών, πάντα με τελικό αποδέκτη τον καταναλωτή.
Και η ΡΑΕ; Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας τι κάνει; Μεταξύ των αρμοδιοτήτων της διαβάζουμε ότι είναι η «παρακολούθηση και έλεγχος της αγοράς ενέργειας σε όλους τους τομείς καθώς και η προστασία των καταναλωτών».
Προφανώς και έχει αποτύχει στο έργο της, το αποδεικνύει ο λογαριασμός του ρεύματος που κρατάμε στα χέρια μας. Όχι μόνο δεν κατάφερε να ελέγξει την αγορά ενέργειας αλλά οι ιδιώτες πάροχοι έχουν φτιάξει ένα καρτέλ στο οποίο έχουμε εγκλωβιστεί όλοι μας, δεν υπάρχει διέξοδος, σε όποιον και να πάμε, λίγο πολύ τα ίδια θα πληρώσουμε. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στις τηλεπικοινωνίες, και εκεί η ΕΕΤΤ «ελέγχει και εποπτεύει την αγορά ηλεκτρονικών επικοινωνιών» και το κυριότερο «ρυθμίζει θέματα προστασίας του καταναλωτή»!
ΣΕ ΑΥΤΟ το καθεστώς των Ρυθμιστικών Αρχών λοιπόν, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να εισάγει τόσο τα απόβλητα όσο και το νερό. Η ΡΑΕ γίνεται Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων και Υδάτων. Η εμπειρία του παρελθόντος προϊδεάζει στο τι να αναμένουμε για τα Ύδατα. Ποιος ο λόγος δημιουργίας της ΡΑΑΕΥ αφού δεν υπάρχει αγορά νερού; Μήπως την ετοιμάζουν; Όταν έγινε η ΡΑΕ, ΡΑΣ (σιδηρόδρομοι), η ΕΕΤΤ, δεν υπήρχε επίσης αντίστοιχη αγορά ενέργειας, σιδηροδρόμων και τηλεπικοινωνιών, στη συνέχεια τις «απελευθέρωσαν» και μας σκλάβωσαν στους ιδιώτες.
Δεν θα σταθούμε στον τεράστιο όγκο του πολυνομοσχεδίου και στον ελάχιστο χρόνο διαβούλευσης που δόθηκε στους πολίτες, ούτε στο ότι αυτό εισήχθη στη Βουλή σε περίοδο εθνικού πένθους – απλώς αυτά αποδεικνύουν εύκολα την αγωνία της κυβέρνησης να τελειώνει γρήγορα. Να πάει σε εκλογές με το θέμα της έμμεσης ιδιωτικοποίησης του νερού λυμένο, σαν ένα τελευταίο δώρο στις προσκείμενες σε αυτήν μεγάλες τεχνικές εταιρείες και πολυεθνικές.
Θα σταθούμε στην ουσία του νομοσχεδίου. Η κυβέρνηση μέσω της ΡΑΑΕΥ έρχεται να ακυρώσει τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) (2517/2022 για ΚΥΑ τιμολόγησης, 1886/2022 για ΣΔΙΤ ΕΥΔΑΠ). Με τις αποφάσεις αυτές (σε συνδυασμό με τις 191-190/2022), το ΣτΕ ξεκαθάριζε ουσιαστικά ότι ο κύκλος του νερού από την πηγή μέχρι τη βρύση του πολίτη, είναι ενιαίος, έχει την απόλυτη ευθύνη του η Πολιτεία, δεν μπορεί να κατακερματιστεί ούτε να επιμεριστεί η ευθύνη του σε κανέναν ιδιώτη.
Μετά την αντιδημοκρατική εκτροπή του περασμένου Ιούλη, κατά την οποία η κυβέρνηση ακύρωσε με τροπολογία (!) τις αποφάσεις 191/2022 και 190/2022 του ΣτΕ διατηρώντας τις ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ στο Υπερταμείο, σήμερα έρχεται κεκαλυμμένα, κομψότερα και ελπίζοντας με λιγότερες αντιδράσεις, να ακυρώσει και τις υπόλοιπες αποφάσεις του ΣτΕ που διασφαλίζουν το νερό ως Δημόσιο Κοινωνικό Αγαθό προσβάσιμο σε όλους τους πολίτες.
Με το νομοσχέδιο επανεισάγεται ο όρος «ανάκτηση κόστους» στα τιμολόγια του νερού, ο πολίτης είναι υποχρεωμένος να πληρώνει όλα τα έξοδα του κάθε παρόχου, για να του διασφαλίζει σίγουρο κέρδος
ΜΕ ΤΟ νομοσχέδιο, το κράτος απεμπολεί την υποχρέωση του για πλήρη έλεγχο και εποπτεία των εταιρειών ύδρευσης και αποχέτευσης, αναθέτει τα πάντα σε μια ανεξάρτητη αρχή.
Με το νομοσχέδιο επανεισάγεται ο όρος «ανάκτηση κόστους» στα τιμολόγια του νερού, ο πολίτης είναι υποχρεωμένος να πληρώνει όλα τα έξοδα του κάθε παρόχου, για να του διασφαλίζει σίγουρο κέρδος.
Το νομοσχέδιο εισάγει τους όρους συνενώσεις/συγχωνεύσεις φωτογραφίζοντας τις ΔΕΥΑ. Αφού τις χρεοκόπησαν με τις τιμές του ρεύματος, τώρα με πρόσχημα τα αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα θα τις συγχωνεύσουν δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες (αποστάσεις, συντηρήσεις, προσλήψεις, εργολαβίες, κ.λπ.)
Στη διαβούλευση του νομοσχεδίου με τους φορείς, η εκπρόσωπος των εργαζομένων στην ΡΑΕ, επισήμανε ότι το προσωπικό της Αρχής δεν φτάνει ούτε για τη σημερινή μορφή της ΡΑΕ, καθώς έχουν αποχωρήσει 45 εργαζόμενοι και απέμειναν μόλις 48, γεγονός που επιβεβαίωσε και ο πρόεδρος της ΡΑΕ.
Πώς σκοπεύουν να ελέγξουν τον επιπλέον τεράστιο όγκο εργασίας; Μήπως με τους ιδιωτικούς φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, και προσδοκούν –προφανώς σε συνεργασία με την κυβέρνηση– να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα;
Η κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών.
* Ο Γιώργος Αρχοντόπουλος είναι πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων της ΕΥΑΘ
