Του Μάριου Διονέλλη. Ξέρω πως η δημοσίευση του πόθεν έσχες των βουλευτών, υπουργών και λοιπών εθνοπατέρων είναι μια τρύπα στο νερό.
Με τις διατάξεις που επιβάλλεται η υποβολή τους, στην ουσία αποκρύπτεται το «πόθεν», που είναι και το ζουμί, αλλά τώρα πια και το «έξωθεν» για τα λεφτά τους που έφυγαν από τη χώρα και ακόμα κρατούνται καλά κρυμμένα (για πόσο;).
Και με ό,τι απομένει όμως, με το «έσχες» δηλαδή, και πάλι μπορείς να βγάλεις συμπεράσματα…
Είναι μετρημένοι στα δάχτυλα οι άνθρωποι του κοινοβουλίου που βγάζουν κάτω από 100 χιλιάρικα το χρόνο. Και δεν εννοώ μόνο από την αποζημίωση που τους δίνει η έτσι κι αλλιώς ακριβή μας δημοκρατία. Εννοώ και από τα «άλλα εισοδήματα». Εδώ στο Ηράκλειο βουλευτής, νέος σε ηλικία, βγάζει 100 και κάτι το χρόνο από τη Βουλή και άλλες 400 χιλιάδες (!) το χρόνο ως φαρμακοποιός.
Θα μου πεις, είναι κακό να βγάζει λεφτά κάποιος αν το κάνει τίμια; Ή μήπως θα ήθελες τους αποτυχημένους να σε κυβερνούν;
Όχι μωρέ, κακό δεν είναι. Ελεύθερη αγορά έχουμε και ζήτω ο καπιταλισμός.
Απλά είναι άλλη κάστα ανθρώπων, πώς να το κάνουμε.
Γιατί αν έχεις το χρόνο 500 χιλιάδες εισόδημα, τι να νιώσεις από έναν μικρομεσαίο επιχειρηματία που βγάζει γύρω στα 40 (λέμε τώρα), τι να διαβάσεις από μένα που βγάζω κάτι παραπάνω από 20 και τι να πεις σε έναν άνεργο που ζει με το ταμείο του ΟΑΕΔ.
Κι όμως επιλέξαμε εσένα, ως δικό μας άνθρωπο να μας εκπροσωπείς. Και έτσι, εσύ που βγάζεις μόνο από τη «δουλειά» σου γύρω στα 500 χιλιάρικα, χώρια τα ακίνητα, τις μετοχές, τις καταθέσεις, τα αυτοκίνητα κτλ μπορείς με μεγάλη ευκολία να ψηφίζεις για να κατέβει το αφορολόγητο στις 5.000 ευρώ. Περιμένω την ώρα που θα είναι στη βουλή ένας άνεργος, ένας που πέρυσι ξεπέρασε μόλις τα 12 χιλιάρικα και φέτος θα είναι στους πλούσιους, καλύπτοντας δύο φορές το αφορολόγητο.
Αλλά μάλλον θα περιμένω για πολύ.
Και με ό,τι απομένει όμως, με το «έσχες» δηλαδή, και πάλι μπορείς να βγάλεις συμπεράσματα…
Είναι μετρημένοι στα δάχτυλα οι άνθρωποι του κοινοβουλίου που βγάζουν κάτω από 100 χιλιάρικα το χρόνο. Και δεν εννοώ μόνο από την αποζημίωση που τους δίνει η έτσι κι αλλιώς ακριβή μας δημοκρατία. Εννοώ και από τα «άλλα εισοδήματα». Εδώ στο Ηράκλειο βουλευτής, νέος σε ηλικία, βγάζει 100 και κάτι το χρόνο από τη Βουλή και άλλες 400 χιλιάδες (!) το χρόνο ως φαρμακοποιός.
Θα μου πεις, είναι κακό να βγάζει λεφτά κάποιος αν το κάνει τίμια; Ή μήπως θα ήθελες τους αποτυχημένους να σε κυβερνούν;
Όχι μωρέ, κακό δεν είναι. Ελεύθερη αγορά έχουμε και ζήτω ο καπιταλισμός.
Απλά είναι άλλη κάστα ανθρώπων, πώς να το κάνουμε.
Γιατί αν έχεις το χρόνο 500 χιλιάδες εισόδημα, τι να νιώσεις από έναν μικρομεσαίο επιχειρηματία που βγάζει γύρω στα 40 (λέμε τώρα), τι να διαβάσεις από μένα που βγάζω κάτι παραπάνω από 20 και τι να πεις σε έναν άνεργο που ζει με το ταμείο του ΟΑΕΔ.
Κι όμως επιλέξαμε εσένα, ως δικό μας άνθρωπο να μας εκπροσωπείς. Και έτσι, εσύ που βγάζεις μόνο από τη «δουλειά» σου γύρω στα 500 χιλιάρικα, χώρια τα ακίνητα, τις μετοχές, τις καταθέσεις, τα αυτοκίνητα κτλ μπορείς με μεγάλη ευκολία να ψηφίζεις για να κατέβει το αφορολόγητο στις 5.000 ευρώ. Περιμένω την ώρα που θα είναι στη βουλή ένας άνεργος, ένας που πέρυσι ξεπέρασε μόλις τα 12 χιλιάρικα και φέτος θα είναι στους πλούσιους, καλύπτοντας δύο φορές το αφορολόγητο.
Αλλά μάλλον θα περιμένω για πολύ.
Υ.Γ.: Περιμένοντας, ψάχνω στις αντιπροσωπείες να βρω τι διάολο αυτοκίνητο είναι αυτό των 99.830 ευρώ που αγόρασε ο σύζυγος της βουλευτού Άννα Νταλάρα μέσα στο 2010. Λαϊκίζω, το ξέρω. Αλλά μ’ αρέσει…
Σχόλια
