Ανοιχτή επιστολή προς την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Του Γιάννη Γούναρη
Δεν είμαι διαθέσιμος να μην πιστέψω τη γραμματεία της Συνδιάσκεψης για την κλήρωση που έγινε, και δεν βρέθηκα στη λίστα των ομιλητών. Επειδή όμως αισθάνομαι ότι με τις θέσεις μου θα βοηθούσα τη Συνδιάσκεψη και την πορεία του νεοσύστατου ενιαίου κόμματος της Αριστεράς, γι’ αυτό παίρνω την απόφαση να απευθυνθώ στο κεντρικό όργανο του κόμματός μου, την Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Και τώρα, επιτρέψτε μου να συστηθώ. Ονομάζομαι Γούναρης Γιάννης από το Ποδοχώρι Καβάλας. Γεννήθηκα το 1939. Το 1958 οργανώθηκα στη Νεολαία της ΕΔΑ, μετά το 1963 στους Λαμπράκηδες, στη συνέχεια στην παρανομία στα δύσκολα χρόνια της Χούντας, το 1975 οργανώνομαι στο Κουμμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας έως το 1992, από ‘κει και εδώ στο Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, έως σήμερα στον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Οι αλλαγές αυτές δεν γίνονταν γιατί ο εγωισμός ή το προσωπικό μου συμφέρον με οδηγούσαν σε αυτές. Όχι. Γιατί στα 54 αυτά χρόνια οργανωμένης ζωής και πάλης, δούλεψα στο συνδικαλιστικό χώρο τον ΕΒΕ με άξιους συντρόφους τον Αδάμ Αδαμόπουλο, τον Διονύση Κορφιάτη, τον Παναγιώτη Δάμαλο και άλλους πολλούς, και στον ομορφότατο Οργανισμό της Τ.Α. με άξιους και πετυχημένους Δημάρχους στην Αθήνα, τον Δημήτρη Μαλαγαρδή, τον Στέλιο Λογοθέτη, τον Δημήτρη Σαράφογλου κλπ. Και 8 χρόνια σύμβουλος και πρόεδρος στο Ποδοχώρι Καβάλας. Τα τελευταία 40 χρόνια τουλάχιστον βρίσκομαι κάτω στη βάση, στην καθημερινότητα του Λαού.
Τα δυσβάσταχτα προβλήματα του απλού πολίτη, μου ‘δειχναν πολλές φορές ότι το κίνημά μας δεν μπορεί να επικοινωνήσει μαζί του. Έτσι άρχισε σιγά–σιγά να αμφιβάλλει για την πολιτική μας παρουσία στα πολιτικά πράγματα. Ξέρετε γιατί; Αν γυρίσουμε μερικές σελίδες ιστορικά πίσω, θα δούμε ότι το μήνυμα που στέλνουμε στο Λαό είναι το ίδιο – π.χ. ελάτε να αγωνιστούμε για να πετύχουμε το Α ή το Β πρόβλημα ή ψηφίστε μας για να είμαστε δυνατοί στη Βουλή και στο Λαό κλπ. κλπ. κλπ.
Τα καλά παιδιά…
Έτσι συνηθίσαμε το κοινωνικοπολιτικό μας σύστημα να μας χαϊδεύει και να μας λέει: «Παλεύετε, φωνάζετε, ξεσηκώνεστε όσο θέλετε, κάτι θα σας δίνουμε από αυτά που ζητάτε. Μη ζητάτε όμως κυβερνητική εξουσία». Έτσι γίναμε τα καλά παιδιά του καπιταλιστικού μας συστήματος, ιδιαίτερα το ΚΚΕ. Ο Λαός, μας το έλεγε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, αλλά εμείς δεν τον καταλαβαίναμε, γιατί δεν πιστεύαμε στην κυβερνητική εξουσία και εμείς δεν την θέλαμε, σαν το ΚΚΕ. Να που οι εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου μας το επιβεβαίωσαν. Με ένα δειλό και πολύ μικρό πρόγραμμα, και μόνο που το κατεβάσαμε, μπήκαμε στη λογική επιθυμία του απλού πολίτη, όπου ο λαός είπε σε πρώτη φάση «πάρε το 27% όμως πρόσεξε, σε θέλω τώρα πολύ πιο γενναίο, όχι μόνο θα σου δώσω μεγάλα ποσοστά αλλά εάν βαδίζεις καλά θα σε στηρίζω με όλη μου την ευθύνη που με διακατέχει». Άρα τα ποσοστά αυτά δεν μας τα έδωσε ο Λαός επειδή τον ξεσηκώσαμε. Όχι. Επειδή είδε κυβερνητικό πρόγραμμα. Άρα με τις παλιές μεθόδους της τάχα εξέγερσης, ξεσηκωμούς κλπ. τελειώσαμε, είναι παρελθόν.
Να γιατί μας βαράει αλύπητα το καπιταλιστικό μας σύστημα. Γιατί του αλλάξαμε όλα τα σχέδια. Γι’ αυτό και επιστρατεύτηκαν όλες οι αντιλαϊκές πολιτικές δυνάμεις και έκαναν συγκυβέρνηση με δικαιολογία να σώσουν την Ελλάδα. Αποδείχτηκαν οι επαναστάσεις καλές μεν, αλλά οι κυβερνήσεις όχι. Αν πάμε κάμποσο πίσω, το 1821 ο Ελληνικός Λαός ξεσηκώθηκε αλλά στην εξουσία βρέθηκαν αυτοί που δεν αγωνίστηκαν, Όθωνες κ.λπ., αντίθετα οι αγωνιστές Καραϊσκάκηδες, Κολοκοτρώνηδες κ.λπ. στην φυλακή. Επίσης το 1940-’44, σύσσωμος ο Λαός και ιδιαίτε ρα η Αριστερά με κύριο οργανωτή το ΚΚΕ αγωνίστηκαν και έδιωξαν τον κατακτητή φασίστα, στην εξουσία Παπαντριάδες, Σοφούληδες κλπ. Αντίθετα οι πατριώτες φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν ή εκτελέστηκαν, τύπου Μπελογιάννη κλπ. Το ίδιο και στην 7ετία της Χούντας, όλοι εμείς αγωνιστήκαμε και διώξαμε τη Χούντα, αλλά και πάλι στην εξουσία Καραμανλήδες, Παπαντρέιδες κλπ.
Συνεπώς την εξουσία δεν θα την επιδιώξουμε διά της επαναστατικής οδού. Αλλά με δημοκρατικό τρόπο, διά κοινοβουλευτισμού. Γιατί ο κόσμος έχει κουραστεί. Και δεν είναι σίγουρο εάν μπορεί να βρεθεί στην εξουσία η Αριστερά, εάν βέβαια κρίνουμε από τις επαναστάσεις του παρελθόντος. Ενώ στην αντίθετη περίπτωση, διά κοινοβουλευτισμού, ο κόσμος ξέρει γιατί βλέπει τι θα ψηφίσει. Συνεπώς την εξουσία δεν θα την πάρουμε με τον τάχα ξεσηκωμό. Καταλάβετέ το. Ο Λαός κουράστηκε τόσο, που μόνο με την εξαθλίωση θα ξεσηκωθεί. Πράγμα που δεν πρέπει να το παρακαλάμε. Να ‘στε σίγουροι, ο Λαός θα ξεσηκωθεί όταν δει να δημιουργούνε διάφορα προβλήματα, το σύστημα και η πλουτοκρατία, στην κυβέρνηση της Αριστεράς που θα είναι δική του. Ε, όταν έχεις ένα Λαό που θα σε στηρίξει στις δύσκολες αυτές καταστάσεις, έτσι προχωράς το πρόγραμμά σου, αυτό λέγεται Λαϊκή Εξουσία.
Γι’ αυτό προτείνω όλους τους θεσμικούς λειτουργικούς οργανισμούς για την κατάρτιση του Λαϊκού προγράμματος.
1. Ανάπτυξη, εργασία, οικονομία
2. Παιδεία, αθλητισμός, πολιτισμός
3. Υγεία σε όλο της το φάσμα
4. Δικαιοσύνη
5. Αγροτικό
6. Τοπική Αυτοδιοίκηση
Για τους πιο πάνω οργανισμούς, διαθέτουμε άριστους επιστήμονες που μπορούνε να αναλύσουν και να λειτουργήσουν όλα προς όφελος του Λαού και της χώρας γενικότερα. Ολοκληρώνοντας έτσι ένα κυβερνητικό πρόγραμμα το οποίο θα δίνει άμεσα λύσεις, π.χ. κατάργηση Μνημονίου. Θα δούμε εάν τους χρωστάμε, θα τους το δώσουμε όταν θα έχουμε, σε 30-40 χρόνια όπως το έκανε και ο Χίτλερ. Αυτό που ο απλός πολίτης θέλει να ακούσει για τα οικονομικά είναι να τα πάρουμε από αυτούς που έκλεψαν, τους φοροφυγάδες, φορομπήχτες και από αυτούς που δεν πλήρωσαν ποτέ. Και το κατοχικό Δάνειο. Τέρμα με τον εύκολο τρόπο αυτών που πληρώνουν μια ζωή.
Αφού ολοκληρωθεί όλο το πρόγραμμα το παίρνει ο πρόεδρος ο Αλέξης Τσίπρας, που διαθέτει άριστα την ευχέρεια του λόγου, και το παρουσιάζει σε συνέντευξη Τύπου. Έχω την αίσθηση πως και εσείς γνωρίζετε ότι με τον τρόπο αυτό περνάς την πολιτική σου όπως ακριβώς τη θέλεις. Γιατί τα λες όπως θέλεις και μένουν. Και στις απαντήσεις απαντάς όπως θέλεις. Έτσι στο Λαό μένει θετική εικόνα. Ε, μετά από τη συνέντευξη πάτε να δείτε τα γκάλοπ στο 45% και πάνω.
Έτσι ο Λαός δίνει τη διοίκηση της χώρας στην Αριστερά. Εάν αυτή η κυβέρνηση της Αριστεράς αρχίσει και δίνει στο Λαό αυτό που του πήραν και τον απαλλάξει από αυτά που του φόρτωσαν, χαράτσια κ.λπ., να ‘στε σίγουροι σύντροφοι πως θα έχει την πλειοψηφία του Λαού μαζί της. Έτσι προχωράς στην ολοκλήρωση του προγράμματός σου. Στην αμυντική σου πολιτική. Ζητάς την επιστροφή όλων των στρατιωτικών δυνάμεων από τις χώρες που το ΝΑΤΟ υπόταξε σε πρώτη φάση. Δεύτερη φάση, δεν συμμετέχεις στις Νατοϊκές ασκήσεις. Συνεπώς, όχι προκαταβολικά «έξω από το ΝΑΤΟ» – είναι αίτημα σκοπιμότητας τύπου ΚΚΕ. Στην εξωτερική πολιτική καθαρίζεις τη θέση σου απέναντι στην Ε.Ε. – όχι στην υποταγή της Μέρκελ, Λαγκάρντ, Σόιμπλε κ.λπ. Ίσως κάποιος, δειλός πρέπει να είναι για να μου πει ότι θα μας διώξουν από την Ε.Ε. Σύντροφοι, ποιος ποιον θα διώξει; Την Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία. Πρέπει να ξέρετε ότι πρώτοι θα φύγουν αυτοί μάλλον που νομίζουν ότι θα μας διώξουν.
Με όλα αυτά πρέπει να ξέρετε ότι θα έχουμε το σύνολο του Ελληνικού Λαού μαζί μας. Εάν σύντροφοι λειτουργήσουν όλα τα αριστερά και κομμουνιστικά κόμματα όλης της Ευρώπης, φτιάχνεις μια άλλη Ευρώπη, πραγματικά Ευρώπη των Λαών.
Εάν όμως σε αυτήν την αριστερή κυβέρνηση αρχίσουν οι αετονύχηδες, τα λαμόγια, αυτοί που έδρασαν στις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. και αρχίσουν να λεηλατούν τον πλούτο του Λαού, τότε δε βλέπω μέλλον σε αυτή την κυβέρνηση. Γι’ αυτό σύντροφοι προτείνω από τώρα ακόμη να το ξέρουν αυτοί που περιμένουν πότε θα ανοίξει η πόρτα της εξουσίας για να οργιάσουν: πρέπει να θυμούνται ότι η Αριστερά είναι στην εξουσία. Γι’ αυτό πρέπει να ισχύουν οι νόμοι της. Όποιος θα αγγίζει το δημόσιο πλούτο που είναι ο ιδρώτας του Λαού, στην έσχατη ανάγκη να ισχύει το Λαϊκό Δικαστήριο εάν χρειαστεί, στήσιμο στα 5 μέτρα. Εάν κάτι τέτοιο ίσχυε στο παρελθόν δεν θα καταντούσαμε εδώ που βρισκόμαστε. Δεν είναι έλλειμμα αυτό που μας παρουσιάζουν οι οικονομολόγοι, είναι καθαρό ροκάνισμα του δημοσίου πλούτου, ο καθένας με τον τρόπο του.
Απλή αναλογική
Κλείνοντας την επικοινωνία μαζί σας σύντροφοι της Κ.Ε., σας παρακαλώ να θυμηθείτε ένα παλιό αίτημα όλης της Αριστεράς. Το εκλογικό σύστημα που το λένε Απλή Αναλογική. Όσο ίσχυε το πλειοψηφικό οργιάζαμε. Γιατί πραγματικά ήμασταν βουλευτικά αδικημένοι. Π.χ. το 1981 το ΚΚΕ πήρε 10,92% και του έδωσαν 13 βουλευτές. Πραγματικά μεγάλη αδικία. Όμως το κοινωνικοπολιτικό μας σύστημα από το φόβο που είχε μην τυχόν αντιδράσουμε διαφορετικά, αρνητικά γι’ αυτούς σε κάποιες εκλογές, συμψήφισε και εφάρμοσε την ενισχυμένη αναλογική +1, κλέβοντας, ο δικομματισμός, μεταξύ τους έως και 50 βουλευτές και δίνοντας αναλογικά στα μικρά κόμματα αυτό που δικαιούνταν. Από εκεί και μετά βούβα. Τουλάχιστον στα συνέδρια του Συνασπισμού και του ΚΚΕ τα 2 τελευταία, δεν αναφέρεται καθόλου στις αποφάσεις τους. Άρα επικρατεί η άποψη όλων σας ότι η Α.Α. είναι ένα έντιμο εκλογικό σύστημα μόνον. Ασφαλώς ΝΑΙ αλλά όχι μόνον. Αν κρίνουμε μεταπολεμικά, όλες οι κυβερνήσεις ήταν μειοψηφικές στο Λαό αλλά πλειοψηφικές στη Βουλή. Αν βέβαια εξαιρέσουμε 2 περιπτώσεις, το 1964 με τον Παπανδρέου Γ. με 53% και το 1974 με τον Καραμανλή 55%. Με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν οι κυβερνήσεις στον Λαό τέτοιες αντιλήψεις που να σκέφτονται και να λειτουργούν έτσι επικοινωνιακά εξασφαλίζοντας την εκλογική τους πελατεία. Ενώ στην αντίθετη περίπτωση με την Απλή Αναλογική θα σχηματίζονται κυβερνήσεις πολυκομματικές. Όπου εκ των πραγμάτων τα κόμματα θα πάρουν τις ευθύνες τους απέναντι στον Λαό. Έτσι εκ των πραγμάτων θα αρχίσει να σκέφτεται και να λειτουργεί διαφορετικά και όχι έτσι που τον κατάντησαν. Πάντως η εικόνα που μας άφησαν να καταλάβουμε, είναι πως τα κόμματα τα ενδιαφέρουν μόνο ποσοτικά οι βουλευτές. Λάθος.
Τελευταία μου σύσταση σε όλα τα μέλη της Κ.Ε. Έχω την αίσθηση πως όλοι έχετε την άποψη πως η Αριστερά προς τιμήν της, διαθέτει έναν πρόεδρο με άριστα προσόντα, άφθαρτο πολιτικά και πάνω από όλα Νέο. Γι’ αυτό εμπιστευτείτε τον και απελευθερώστε τον προς τα έξω. Να ξεκινήσει επίσκεψη στο εξωτερικό. Προτείνω να επισκεφτεί τις ΗΠΑ, την Κίνα, τη Ρωσία για δημιουργία διεθνών σχέσεων και να σταματήσουν μερικοί να αντιδρούν αδικαιολόγητα για την επίσκεψη προς τα έξω, και ιδιαίτερα βουλευτές. Γιατί τους βουλευτές ο Λαός τους θέλει υπηρέτες των Λαϊκών συμφερόντων και όχι επαγγελματίες βουλευτές.
Αγαπητοί σύντροφοι, αυτά και άλλα πολλά μου άφησαν τα 54 χρόνια δράσης στο όμορφο «πανεπιστήμιο» της Αριστεράς.
Γεια σας, ο σύντροφός σας
Γούναρης Γιάννης
Ποδοχώρι Καβάλας
