Δεν περνά μέρα που να μην μας θυμίζουν ότι έχουμε μπει σε προεκλογική περίοδο, με γερές δόσεις κοροϊδίας σε βάρος μας. Tο να μας κοροϊδεύουν μπροστά στα μούτρα μας σχεδόν όλοι όσοι ανήκουν στο πολιτικό σύστημα (αλλά και σε λοιπούς θεσμούς της πολιτείας) είναι εντελώς αποκρουστικό και χυδαίο. Ομοούσια η «Αγία Τριάδα» του πολιτικού συστήματος (Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ) έχει πιάσει θέσεις σε όλα τα κανάλια, μόνο αυτή εκπροσωπείται σε όλες τις συζητήσεις, συνδέσεις, ρεπορτάζ, και με περισσή αλαζονεία συνεχίζει το έργο της, χωρίς να νοιάζεται για τα προβλήματα του κόσμου και της χώρας.
Τα ΜΜΕ, στο κόλπο κι αυτά (με διασυνδέσεις στις κρατικές χορηγίες και στις διαφημίσεις), παίζουν τον ρόλο τους σαν να μην ξέρουν τι γίνεται, σαν να ξεχνάνε ερωτήσεις που πονάνε, σαν να έχουν προκατασκευάσει μαζί με τον πολιτικό κόσμο το σκηνικό της κοροϊδίας. Κι όχι μόνο: παρουσιάζοντας κάθε καλεσμένο (από τα κόμματα που άσκησαν ή θα ασκήσουν κυβερνητικό έργο) προαναγγέλλουν το πού θα είναι υποψήφιος, και ο καλεσμένος επιβεβαιώνει γεμάτος χαρά την «είδηση» του πού θα παρουσιάσει την μουτσουνάρα του στις εκλογές (ενώ ακόμα ούτε έχουν προκηρυχθεί οι εκλογές, ούτε τα κόμματα έχουν ορίσει τα ψηφοδέλτιά τους). Κάθε τέτοιο «πρόσωπο» ξέρει πως χρειάζεται 60-80 εμφανίσεις σε όλα τα κανάλια για να έχει πιθανότητες εκλογής. Αυτό τους ενδιαφέρει, και τίποτα άλλο.
Η κοροϊδία και το θράσος ξεκινούν από την κυβερνητική πλευρά: Αντί να απολογηθεί για τα σκάνδαλα, το παρακράτος, το Μαξίμου Α.Ε., τον Πάτση, τις παρεμβάσεις Ντογιάκου, αντί να δώσει εξηγήσεις για τις συνομιλίες που αποκαλύπτονται για συμφωνίες με την τουρκική πλευρά, υπενθυμίζει τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ και πόσο αναξιόπιστος είναι. Στη συνέχεια επαίρεται για τα επιδόματα (ψίχουλα ελεημοσύνης), τις αυξήσεις κάτω από τον πληθωρισμό στις συντάξεις, την ανάπτυξη που… συνεχίζεται, το καλάθι της ντροπής στα σούπερ μάρκετ. Ανερυθρίαστοι οι της Ν.Δ. υπερασπίζονται την κυβέρνηση και τον Μητσοτάκη και ποντάρουν μόνο στην προσωπική ψήφο.
Η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ σφυρίζει αδιάφορα για πολύ σημαντικά θέματα, είναι βασικός εισηγητής της γραμμής «Πρέσπες παντού», δεν θίγει διόλου τους εθνικούς κινδύνους, δηλώνει πλαγίως και ευθέως ότι υπηρετεί τον ευρωατλαντισμό με «κοινωνική ευαισθησία», υπεραμύνεται του νόμου Κατρούγκαλου που κατρακύλησε τις συντάξεις… (Μάλιστα ο κύριος Τρύφων Αλεξιάδης έφτασε στο σημείο να συγχαρεί τη Ν.Δ. που δεν κατάργησε τον νόμο Κατρούγκαλου, διότι αυτός επιτρέπει σήμερα να δοθούν οι αυξήσεις στις συντάξεις που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ και δίνει σήμερα η Ν.Δ.!). Σιωπή βέβαια όταν τους υπενθυμίζουν ότι αυτοί ψήφισαν να πωλούνται τα κόκκινα δάνεια στα funds, ότι αυτοί δημιούργησαν το χρηματιστήριο ενέργειας, ότι αυτοί εγκαινίασαν τη βάση των ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη, στο Στεφανοβίκειο και την επέκταση της Σούδας κι ότι είχαν άριστη σχέση με τον κύριο Πάιατ… Ακούμε αρκετά για τις υποκλοπές, αλλά μούγκα για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Ακούσαμε κάτι για 12 μίλια στην Κρήτη, αλλά αυτό δεν γίνεται στοιχείο μάχιμης πολιτικής. Ακούμε για παρακράτος, αλλά δεν γίνεται καμία σοβαρή κίνηση για το γκρέμισμά του. Όλα εναποτίθενται στις προσεχείς εκλογές, που καμώνονται ότι θα τις κερδίσουν σίγουρα.
Το ΠΑΣΟΚ, τέλος, προσπαθεί να μην το πάρουν πολύ τα σκάγια από την υπόθεση Καϊλή, έχει υποβιβάσει ακόμα και το θέμα των υποκλοπών σε βάρος του νέου αρχηγού του, και προωθεί έναν επιφανειακό διμέτωπο απέναντι στα δύο «αποτυχημένα κόμματα» που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια (Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ). Χωρίς φυσικά να κόβει γέφυρες, αφού θα προτείνει μια μορφή συγκυβέρνησης και με τους τρεις μαζί. Εκεί βλέπει έναν ρόλο του. Το ποσοστό του θα κρίνει την αξιοπιστία μιας τέτοιας πρότασης.
Το γενικό εξαγόμενο είναι ότι η «Αγία Τριάδα» του αποτυχημένου πολιτικού συστήματος μας κοροϊδεύει κατάμουτρα. Μας προσβάλλει, και μπορεί να το κάνει επειδή υπάρχει ακόμα μια ανοχή απέναντί της. Ανοχή ελλείψει άλλης πρότασης, αλλά και ανάγκης προσαρμογής (κυρίως ατομικής) σε μια καθ’ όλα δύσκολη κατάσταση, που ίσως χειροτερεύσει για καθέναν ξεχωριστά και όλους μαζί (πλην των ελίτ…).
Τι λείπει; Λαϊκά ειπωμένο, λείπει το «κράξιμο» σε όλους αυτούς τους εκπροσώπους του συστήματος και στο φιλολαϊκό μασκάρεμά τους λόγω εκλογών. Κυβέρνησαν και κυβερνούν κυνικά, αλαζονικά, εντός μνημονιακών, ευρωενωσιακών και φιλοΝΑΤΟϊκών πλαισίων, και τώρα ζητούν ψήφο για να συνεχίσουν τα ίδια και τα ίδια.
Γιατί να μην εισπράξουν τη γενική δυσπιστία και το μαύρισμα που τους αξίζει;
