Του Ηρόστρατου
Εξαιρετικό το Κυνήγι του Τόμας Βίντεμπεργκ! Πέρα από όλα τα άλλα ζητήματα που θίγει η ταινία, συγκρατώ τη συνεχή κάθοδο του πρωταγωνιστή που πιστεύει ότι, καθώς είναι αθώος, αργά ή γρήγορα θα δικαιωθεί. Όμως όσο η ιστορία προχωρά τόσο το όνομά του αμαυρώνεται, τόσο πιο επιθετικοί γίνονται όλοι γύρω του. Τα πράγματα αλλάζουν όταν αποφασίζει να εγκαταλείψει την παθητική στάση και να αντιδράσει. Δεν αρκεί να έχεις δίκιο. Πρέπει να μάθεις να το διεκδικείς! Για να μην καταλήξεις θήραμα…
Ο Θεόφιλος στο σφυρί…
Δεν ξέρω το τι και το πώς, πάντως το νιώθω σαν ένα κομμάτι ακόμη του γενικότερου ξεπουλήματος της χώρας. Ο Ερωτόκριτος και η Αρετούσα του Θεόφιλου είναι ένα από τα 85(!) ελληνικά έργα που θα δημοπρατηθούν στο Λονδίνο από τον Οίκο Μπόναμς, στις 27 Νοεμβρίου. Η τιμή που θα «πιάσει» υπολογίζεται στις 80- 120.000 στερλίνες. Όπως εξηγούν οι ιθύνοντες της δημοπρασίας, πριν από 4-5 χρόνια το έργο θα πουλιόταν σε διπλάσια τιμή, όπως και τα υπόλοιπα του καταλόγου. Δεν γνωρίζω ποιος συλλέκτης ή ποιο μουσείο θα αποκτήσει αυτό το κομμάτι από την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου μας. Φοβάμαι, όμως, πως αυτό θα γίνει με κινητά και ακίνητα: Έναντι χαμηλών και ακόμη χαμηλότερων τιμημάτων θα βρεθούν σε ξένα χέρια. Και μόνο να χάσουμε θα έχουμε.
Για τον Θέοφιλο
Ο Οδυσσέας Ελύτης, επισκεπτόμενος, τον Ιούνιο του 1961, την έκθεση Θεόφιλου στο Λούβρο, γράφει: «…Στις μεγάλες αίθουσες του Λούβρου, καθώς τριγύριζα τώρα και ξανακοίταζα τα έργα αυτά, ένιωθα κοντά στο αίσθημα της υπερηφάνειας -τ’ ομολογώ- κι ένα άλλο αίσθημα ξεριζωμού, κάτι σαν αυτό που είχα νιώσει στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου με τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Μοιραία, συλλογιζόμουν τα περισσότερα απ’ αυτά θα σκόρπιζαν μια μέρα στις συλλογές της Ευρώπης ή της Αμερικής…». «…Ύστερα από τον Θεόφιλο δεν βλέπουμε πια με τον ίδιο τρόπο… Κι αυτό δεν μας το έφεραν περιώνυμοι μαντατοφόροι μεγάλων ακαδημιών… Ήταν ο Θεόφιλος που μας έδωσε ένα καινούργιο μάτι. Έπλυνε την όρασή μας, όπως αυγάζει ο ουρανός, και τα σπίτια, και το κόκκινο χρώμα, και το παραμικρό φυλλαράκι των θάμνων, ύστερα από την κάθαρση ενός απόβροχου. Η άσκηση της ζωής έχει πολλά να κερδίσει από ανθρώπους σαν τον Θεόφιλο που βρήκαν το δρόμο τους, ψηλαφώντας, μόνοι, μέσα στα σκοτεινά μονοπάτια μιας πολύ καλλιεργημένης, καθώς νομίζω, ομαδικής ψυχής, όπως είναι η ψυχή του λαού μας…», έγραφε ο Γιώργος Σεφέρης. Οι δυο ποιητές ευτύχησαν να μη ζήσουν στα χρόνια της τρόικας εσωτερικού και εξωτερικού…
Κρατικά βραβεία λογοτεχνίας
Νομίζω πως θα σταματήσω να διαβάζω και να γράφω για βιβλία. Προφανώς έχω εντελώς διαφορετικά κριτήρια από αυτούς που κατέχουν εις βάθος τη λογοτεχνία και εκπονούν τις βραχείες λίστες βραβείων (και δη κρατικών). Πρέπει να είμαι προβληματικός αναγνώστης, αφού η συμφωνία μου με τις αποφάσεις των διαφόρων επιτροπών κυμαίνεται σε ποσοστά κάτω από 10%. Παρακαλούνται οι αναγνώστες του Δρόμου να είναι επιφυλακτικοί σε όσα σημειώνει, κατά καιρούς, ο υπογράφων περί των μάλλον ατυχών λογοτεχνικών του προτιμήσεων!
Όμοιος τον όμοιο…
…και η κοπριά στα λάχανα. Ο Άδωνις Γεωργιάδης καμαρώνει για τον πνευματικό του συνοδοιπόρο Χρήστο Χωμενίδη (υποψήφιος για το Βραβείο Αναγνωστών του ΕΚΕΒ!) που δήλωσε: «Πλήρωσα το χαράτσι αντί να βάφτισω το συμφέρον μου επαναστατική ανυπακοή». Και συμπληρώνει ο Άδωνις: «Αλέξη ακούς;..». Στην ίδια συνέντευξη στο… φιλόξενο Έθνος είπε κι άλλα ωραία ο συγγραφέας-μαϊντανός:
Θεωρείτε πολιτικά συνεπή τον Φώτη Κουβέλη;
Και συνεπή και τολμηρό. Άνθρωπο της υπέρβασης και της συναίνεσης»(!) Και το αποκορύφωμα: «…Νομίζω ότι έχει, δυστυχώς, λησμονήσει πως για ένα συγγραφέα η αληθινή πρόκληση δεν είναι το τηλεοπτικό στούντιο ή το κομματικό ακροατήριο, αλλά η λευκή σελίδα…». Δεν πρόκειται για αυτοκριτική ενός συγγραφέα που αναδείχθηκε μέσα από τα τηλεοπτικά πάνελ και τις μπαρούφες που κατά καιρούς εκστομίζει, αλλά για κριτική προς τον Πέτρο Τατσόπουλο… Θλιβερή κατάντια για ένα συγγραφέα που κάποτε έγραψε το Σοφό Παιδί…
Το Βιβλιοπωλείο της Εστίας
Διαβάζω εκκλήσεις να μην κλείσει το Βιβλιοπωλείο της Εστίας. 128 χρόνια ιστορίας ετοιμάζονται να σβήσουν στην εποχή του Μνημονίου…
Οι εργαζόμενοι, για μήνες απλήρωτοι, προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας. Στην ανακοίνωση του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής σημειώνεται μεταξύ άλλων:
«…Η κακοδιαχείριση της περιουσίας, πνευματικής και υλικής, ενός από τα πιο ιστορικά βιβλιοπωλεία στην Αθήνα δεν έγινε από τους εργαζόμενους. Ούτε τα κέρδη όλων αυτών των χρόνων μοιράστηκαν στους εργαζόμενους. Και τώρα η εργοδοσία τους καλεί να πληρώσουν αυτοί τα σπασμένα. Είμαστε εργαζόμενοι και όχι συνεργάτες-μέτοχοι στις επιχειρήσεις. Δεν δεχόμαστε στο όνομα της κρίσης, την οποία δεν δημιουργήσαμε εμείς, να δουλεύουμε εθελοντικά δανείζοντας τα αφεντικά μας. Έχουμε ανάγκες, έχουμε αξιοπρέπεια. Γι’ αυτό και στα σχέδιά τους να μας εξαθλιώσουν θα μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους…». Όσοι έχουν επισκεφθεί το βιβλιοπωλείο γνωρίζουν πως οι υπάλληλοι του δεν ήταν απλώς κάποιοι εργαζόμενοι στο χώρο, αλλά άνθρωποι με γνώσεις και μεράκι για το βιβλίο. Είναι απαράδεκτο οι κληρονόμοι ενός πολιτιστικού θησαυρού, όπως οι ιδιοκτήτες της Εστίας να διαχειρίζονται την ίδια την Ιστορία με αυτό τον τρόπο… Μήπως -και εδώ- η λύση θα ήταν η αυτοδιαχείριση;
Φταίνε τα τραγούδια
Η Αντίσταση με τους πολίτες του Χαλανδρίου, τα βιβλιοπωλεία Πολύεδρο & Προμηθεύς και οι Εκδόσεις Μετρονόμος, μας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Δημήτρη Θεολόγου Ομιλητές θα είναι ο Δημήτρης Παπαδημούλης, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και ο Ηλίας Καπετανάκης-Βολιώτης, δημοσιογράφος-συγγραφέας. Η παρουσίαση θα γίνει στις 28 Νοεμβρίου 2012, στις 7 το απόγευμα, στο Κέντρο Νεότητας του Δήμου Χαλανδρίου.
