του Ηρόστρατου
Μια δήλωση που τα λέει όλα!
Αντί για οποιοδήποτε άλλο σχόλιο περί εκλογών, αντιγράφω τη δήλωση του Ροβήρου Μανθούλη στο left.gr:
«Είμαι πολύ συγκινημένος. Θα είχαμε γλιτώσει πολλά αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εκλεγεί με το ίδιο ποσοστό, μερικά χρόνια πιο πριν. Είναι πολύ να έρχονται οι αλλαγές σε μια χώρα, για να μην πω στον κόσμο, κάθε 50 χρόνια. Τις αισθάνομαι αντιστασιακές αυτές τις εκλογές. Στην Κατοχή ήμουν οργανωτής στη γειτονιά μου των μυστικών εκλογών, αλλά σε πανελλήνια έκταση, για τη Βουλή του Βουνού που συνήλθε στους Κορυσχάδες. Είχαν τελικά ψηφίσει 1.150.000 Έλληνες. Ποτέ δεν έχω νιώσει τέτοια συγκίνηση όσο τότε (το 1944, 14 ετών) αλλά και τώρα. Και ετοιμαστείτε για καινούργιους αγώνες. Είναι αδύνατον να πιθανολογήσει κανείς το τι περιμένει την Ελλάδα μετά την ιστορική αυτή νίκη της Αριστεράς, επειδή η νίκη αυτή είναι ταυτόχρονα και μια θηριώδης ήττα της ευρωπαϊκής Δεξιάς. Και θα ήθελα να εκδηλώσω τον θαυμασμό μου για την έξοχη συμπεριφορά προς τα έξω και τη σεμνότητα που διακρίνει τα ηγετικά πρόσωπα του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα του Αλέξη Τσίπρα».
Να υπενθυμίσω ότι ο Ροβήρος Μανθούλης -την ώρα που άλλοι δημιουργοί, σκηνοθέτες και διανοούμενοι έτρεχαν να ξεπουληθούν στη ΝΕΡΙΤ- είχε απαγορεύσει την μετάδοση των έργων του…
Σας προτείνω ακόμη να επισκεφθείτε το μπλογκ του. Είναι ο θησαυρός ενός δημιουργικού ανθρώπου: manthoulis.wordpress.com
Έφυγε ο Ντέμης Ρούσσος
Διαβάζω: «Σε ηλικία 68 ετών πέθανε ο διεθνούς φήμης τραγουδιστής Ντέμης Ρούσσος, μετά από μακρόχρονη νοσηλεία σε νοσοκομείο της Αθήνας».
Βάζω να ακούσω τα τραγούδια του, από εκείνα τα φθαρμένα 45άρια που κρατάω ακόμη. Οι γρατζουνιές, ο ήχος που δεν είναι άψογος και ψυχρός, με γυρνάνε τέσσερις δεκαετίες πίσω, όταν με ένα φορητό πικάπ τριγυρνούσαμε στα μονοπάτια της εφηβείας και του χωριού, με τη μοναδική φωνή του να μας συνοδεύει.
My Friend the Wind, Forever and Ever, My Reason, Velvet Mornings, Goodbye My Love Goodbye, Someday Somewhere.
Μια φωνή που μιλούσε για έρωτες που θα θέλαμε να ζήσουμε. Πρώτα μάθαμε τα εμπορικά του τραγούδια που, ωστόσο, δεν μπορώ να τα ακούσω χωρίς ένα ελαφρό ρίγος κι ύστερα ανακαλύψαμε τα προηγούμενα έργα του με το συγκρότημά του, Aphrodite’ s Child. To 666 ένα από τα κορυφαία έργα του ψυχεδελικού ροκ.
Τα τελευταία χρόνια ο ίδιος, με διάφορες άστοχες δηλώσεις, μας ψύχρανε κάπως… Τελικά, όμως, η φωνή είναι αυτό που μένει. Και μαζί του έφυγε ένα δικό μας κομμάτι.
Πούσκιν και Ντοστογιέφσκι
Με δύο μεγάλους Ρώσους συγγραφείς καταπιάνεται η ομάδα Per-Theater- Formance και παρουσιάζει δύο διαφορετικές παραστάσεις που θέτουν τις έννοιες της ελευθερίας και της δημιουργίας απέναντι στο φόβο και στο θάνατο:
Το Μότσαρτ & Σαλιέρι-Το Ρέκβιεμ, είναι μια σύνθεση βασισμένη στο έργο Μότσαρτ και Σαλιέρι του Αλεξάντρ Πούσκιν.
Ο Θεός Κυρίλοφ είναι σύνθεση εμπνευσμένη από τον Αλεξέι Κυρίλοφ, ήρωα των Δαιμονισμένων του Ντοστογιέφσκι.
Πληροφορίες: Bios, Πειραιώς 84, Αθήνα. Παραστάσεις: Ρέκβιεμ: 29 Ιανουαρίου-28 Φεβρουαρίου 2015, Πέμπτη έως Σάββατο, Κυρίλοφ: 1 Φεβρουαρίου-Μαρτίου 2015 κάθε Κυριακή. Έναρξη: 20.30
