του Ηρόστρατου
Ποτάμι: Να τα αλλάξουμε όλα, εκτός από το layout
Ο τίτλος είναι από εύστοχο σχόλιο ανθρώπου που είδε με ποιον τρόπο η προεκλογική αφίσα του Ποταμιού έχει αντιγράψει διαφήμιση για… τσάντες. Στη θέση του μοντέλου ποζάρει ανέμελα ο… μεγάλος αρχηγός που θέλει «να τα αλλάξει όλα» χωρίς να «καταστρέψει την Ελλάδα», μπηχτή που απευθύνεται στον ΣΥΡΙΖΑ που, προφανώς, είναι ο καταστροφέας.
Το Ποτάμι, ένα κόμμα-κατασκευή, είναι προφανές ότι «πουλάει» τον εαυτό του σαν ένα οποιοδήποτε προϊόν: Μια τσάντα εν προκειμένω. Προφανώς έγινε πρώτα έρευνα αγοράς, βρέθηκε η συνταγή που θα μπορούσε να αγγίξει ένα κρίσιμο τμήμα των ψηφοφόρων, επιλέχθηκαν τα κατάλληλα συνθήματα και οι «θέσεις» που καλύπτουν τις ανάγκες των καταναλωτών. Να ταιριάζει με το σύγχρονο life style.
Κάθε εποχή έχει και το κόμμα-σφήνα που βοηθά, ως από μηχανής θεός, την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος.
Κάποτε ήταν η Πολιτική Άνοιξη του Σαμαρά, ακολούθησε το ΛAΟΣ, ξεπετάχτηκε η Χρυσή Αυγή, έγινε η παρθενογένεση του Ποταμιού. Δεν ξέρω αν προσέξατε ότι έχει τερματιστεί η ανελέητη προβολή του νέο-ναζιστικού κόμματος. Θυμάστε ότι το 2102 βλέπαμε παντού χρυσαυγίτες;
Το προϊόν Ποτάμι πέραν της trendy παρουσίας που στοχεύει σε μερίδα της νεολαίας και ψηφοφόρων των βορείων προαστίων που βλέπουν πολύ μπανάλ να ψηφίσουν κάποιο από τα άλλα κόμματα, ποντάρει όλο και πιο πολύ στον συντηρητισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι μεγάλο μέρος της προεκλογικής του εκστρατείας γίνεται με την προβολή σποτ με ηλικιωμένους που μιλούν για τις καταθέσεις τους –που είναι δικές τους. Σαφής πάλι ο υπαινιγμός για τους «κομμουνιστές που θα μας πάρουν τις καταθέσεις»…
Από την άλλη, το προϊόν-Ποτάμι επειδή δεν θέλει να έχει ημερομηνία λήξης και να πάρει παράταση (σαν το παστεριωμένο γάλα κρατάει και λίγη «αριστεροσύνη» για την επόμενη μέρα), ελπίζοντας πως θα έχει τις κρίσιμες έδρες στη Βουλή ώστε να έχει λόγο στον σχηματισμό και την πολιτική της επόμενης κυβέρνησης.
Είναι σαφές ότι κάτι τέτοιο είναι ευκταίο και από τους πρώην(;) εργοδότες του κ. Θεοδωράκη.
Καλό είναι, πάντως, στους σχεδιασμούς τους να μην ξεχνούν:
«To lifestyle είναι μαγικό. Από μηδενικό σε κάνει νούμερο»…
Από την Αμφίπολη στη Σίουα
Καθώς γράφω αυτές τις γραμμές αναμένω κι εγώ ότι το Σάββατο το βράδυ, πριν από τις εκλογές, θα μας πουν πως βρήκαν τον ίδιο τον Μέγα Αλέξανδρο στην Αμφίπολη. Έτσι, για να ησυχάσει και η αδερφή του η γοργόνα και να ξεκουραστεί λίγο και η κυρία Παναγιωταρέα που είναι υπεύθυνη προπαγάνδας.
Βεβαίως, πριν από 20 χρόνια είχα πάλι ανακαλυφθεί ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, κάπως… νοτιότερα: Στην όαση της Σίμπα (όπως τη λέγαμε τότε -Σίουα σήμερα) από την αρχαιολόγο Λιάνα Σουβαλτζή. Τότε ένας δαιμόνιος ρεπόρτερ είχε διαπρέψει λέγοντας ότι είχε κάνει παγκόσμια αποκλειστικότητα. Ήταν ο Αργύρης Ντινόπουλος που πρόβαλε το θέμα με εκτενή ρεπορτάζ και ανταποκρίσεις από τον ANT1. Ποιος να το έλεγε, τότε, πως θα ξαναβρίσκαμε τον τάφο και ο δαιμόνιος Αργύρης θα έφτανε και σε υπουργικό θώκο.
Αναρωτιέμαι τι θα λένε το 2035 για την Αμφίπολη…
Όλη η ποίηση του Βάρναλη σε έναν τόμο
71 χρόνια ποιητικής δημιουργίας. Ένας τόμος πραγματικά πολύτιμος που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κέδρος: Κώστας Βάρναλης-Άπαντα τα ποιητικά.
Πρόκειται για την πρώτη συγκεντρωτική έκδοση της ποίησης του Κώστα Βάρναλη από τα πρωτόλεια Πυθμένες (1904) και Κηρήθρες (1905) έως τη μεταθανάτια έκδοση Οργή λαού (1975). Περιλαμβάνει έξι ποιητικές συλλογές που έχουν κυκλοφορήσει αυτοτελώς από τις Εκδόσεις Κέδρος και μία ανθολόγηση ποιημάτων, που είχε κάνει ο ίδιος ο Βάρναλης για τον τόμο Ποιητικά, το 1956.
Τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως το ενδιαφέρον για το έργο του Βάρναλη αναζωπυρώνεται και αναδεικνύονται πτυχές που μάλλον είχαν μείνει στο σκοτάδι.
Πρόσθετο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι τις συλλογές έχουν επιμεληθεί ο Κώστας Κασίνης, ο Γ.Π. Σαββίδης και ο Γιάννης Δάλλας.
