Ανοίγει πάλι το ΕΚΕΒΙ. Αλλά πώς;
Μια από τις ευχάριστες ειδήσεις των τελευταίων ημερών ήταν η ανακοίνωση της νέας υπουργού Πολιτισμού Μυρσίνης Ζορμπά, στα εγκαίνια του 47ου φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο περί επανίδρυσης του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ), ενός θεσμού που καταργήθηκε το βάναυσα το 2013 από τον τότε υπουργό Κώστα Τζαβάρα.
Ήταν ένα από τα πολλά πλήγματα που δέχτηκε το βιβλίο στα χρόνια του Μνημονίου. Είναι αλήθεια πως το ΕΚΕΒΙ παρά την αδιαφάνεια που χαρακτήριζε σε μεγάλο βαθμό τη λειτουργία του, στήριξε το βιβλίο μέσα από διάφορες δράσεις και η έλλειψή ενός τέτοιου φορέα την τελευταία πενταετία έγινε ξεκάθαρη σε όλο τον κόσμο του βιβλίου.
Υπενθυμίζουμε ωστόσο ότι αφορμή για το κλείσιμο του ΕΚΕΒΙ είχε σταθεί η υπόθεση της επιλογής βιβλίων για το πρόγραμμα Φιλαναγνωσίας, το οποίο βεβαίως ξεχάστηκε έκτοτε καθώς ο υπουργός και η τότε Κυβέρνηση το χρησιμοποίησε ξεκάθαρα ως πρόσχημα.
Η πολιτική του ΕΚΕΒΙ αντανακλούσε –όπως είναι φυσικό– και την παθογένεια που χαρακτηρίζει τον κόσμο του βιβλίου το οποίο ασφυκτιά σε μια πολύ μικρή αγορά όπως είναι η Ελλάδα.
Η κυρία Ζορμπά βεβαίως γνωρίζει τον κόσμο του βιβλίου και πέραν των πολιτικών της τοποθετήσεων και θέσεων, μέσα από την ίδρυση του «Οδυσσέα» είχε συμβάλλει στην ανάπτυξη μιας ποιοτικής εκδοτικής δραστηριότητας.
Δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε με την ανάγκη επανίδρυσης του θεσμού σε νέες και στέρεες βάσεις. Όμως αν μιλάμε πράγματι για νέα αρχή θα πρέπει όχι μόνο ο διάλογος να είναι ουσιαστικός, αλλά στη συνέχεια να υπάρξει διαφάνεια και κυρίως ανεξαρτησία από τους μεγάλους εκδοτικούς οίκους που κατέχουν σήμερα το συντριπτικό ποσοστό πωλήσεων.
Ένα Εθνικό Κέντρο Βιβλίου δεν μπορεί να υπακούσει στους «νόμους της αγοράς», αλλά να στηρίζει μέσα από πολλαπλές δράσεις όλους τους «μικρούς» –εκδότες και βιβλιοπώλες– και κυρίως να οδηγήσει στην αναβάθμιση των Δημοτικών και Σχολικών Βιβλιοθηκών.
Είναι αντίφαση να μιλάς για επανίδρυση του ΕΚΕΒΙ την ώρα που η κυβέρνηση στην οποία μετέχεις κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να πολεμήσει την Φιλαναγνωσία στα σχολεία.
Και τι θα γίνει με τους συγγραφείς;
Σήμερα –με την εξαίρεση όσων επιδίδονται στη συγγραφή «ευπώλητων» βιβλίων– είναι αδύνατον να ζήσει αξιοπρεπώς ένας άνθρωπος που γράφει.
Και δεν μιλώ μόνο για τα ποσοστά που αποδίδονται και δεν αποδίδονται από τους εκδότες, αλλά και για την φορολογική αντιμετώπιση από την πλευρά του κράτους…
Για να μη μιλήσουμε για την απουσία υποδομών, στήριξης της συγγραφής και του συγγραφέα…
Φοβάμαι πως ακόμη μια φορά, πηγαίνουμε για την «επανίδρυση» ενός φορέα που θα λειτουργήσει και πάλι πελατειακά και πιθανότατα με νέες σχέσεις διαπλοκής, αφήνοντας και κάποια ψίχουλα να πέσουν από το τραπέζι.
Ακούμε για πολλά κεράσια τελευταία. Ας κρατάμε μικρό καλάθι…
Χτύπα καρδιά μου στο ρυθμό
Η Ένωση Ηπειρωτών Χαλανδρίου μας καλεί σε μια ξεχωριστή βραδιά στο Θέατρο της Ρεματιάς την Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου στις 8.30 μμ.
Με τίτλο «Χτύπα καρδιά μου στο ρυθμό» θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μια παράσταση-γλέντι με παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια απ’ όλη την Ελλάδα: Ένα ταξίδι στην Ήπειρο, τα νησιά, την Πόλη και τον Πόντο με πυξίδα τον Ρυθμό. Ταξιδευτές σε μουσικές αργές-μερακλήδικες, δυναμικές-πολεμικές, γρήγορες-παιχνιδιάρικες με προορισμό τη μέθεξη του γλεντιού στο τέλος της εκδήλωσης.
Είσοδος Ελεύθερη.
