Του Ηρόστρατου-…
Μέσα στη μελαγχολία των ημερών, έφυγε και ο Παύλος Τάσιος… Ως το «σκηνοθέτη της Παραγγελιάς» τον θέλουν τα μέσα ενημέρωσης, που βρίσκουν ακόμη και στο θάνατο ωραίες ιδέες για να πουλάνε την πραμάτεια τους. Βλέπετε, ο Τάσιος πέθανε μόλις μια εβδομάδα μετά τον Νίκο Κοεμτζή…
-…Προτιμώ να σταθώ στο γεγονός ότι ο σημαντικός αυτός Έλληνας σκηνοθέτης δεν γύρισε ούτε μια ταινία από το 1986, που είχε παρουσιάσει το Νοκ Άουτ. Ταινία βραβευμένη, με εκπληκτικό σάουντρακ (μουσική Γιώργου Χατζηνάσιου). Το ομώνυμο τραγούδι ερμήνευε ο Παύλος Σιδηρόπουλος.
-…Ο Τάσιος, με μακρά θητεία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο, υπήρξε από τους πρωτεργάτες της νέας εποχής, που τόσο λοιδορήθηκε εκ των υστέρων. Πόσοι θυμούνται άραγε το εξαιρετικό Ναι μεν αλλά ή το Βαρύ Πεπόνι, μια ταινία που διαπραγματευόταν με έξοχο τρόπο το μεγάλο κύμα αστυφιλίας και τη ζωή ενός επαρχιώτη στην Αθήνα; Πολλά θα είχαμε να μάθουμε σήμερα και να καταλάβουμε για τα όσα μας έφεραν εδώ, βλέποντας τις ταινίες του Τάσιου…
-…Κι όμως, υπήρξαν 35 χρόνια σιωπής, κι ένα σχέδιο για την κινηματογραφική μεταφορά της ζωής της Ζωζώ Νταλμάς, όνειρο που τελικά έμεινε ανεκπλήρωτο… Η Ελλάδα κάνει ό,τι μπορεί για να πνίξει τους δημιουργούς της…
-…Η ρωσική εκκλησία, βεβαίως, μας ξεπερνά. Ο επικεφαλής των δημοσίων σχέσεων του Πατριαρχείου της Μόσχας υποστήριξε πως η Λολίτα του Ναμπόκοφ και τα 100 χρόνια μοναξιάς του Μαρκές «δικαιολογούν την παιδοφιλία» και «κάνουν τα διεστραμμένα πάθη να φαίνονται ρομαντικά, προκαλώντας δυστυχία στους ανθρώπους»(!) Συνεπώς, ζήτησε την απαγόρευση της διδασκαλίας τους στα σχολεία αλλά και τον περιορισμό της κυκλοφορίας τους. Και καλά η Λολίτα, τέλος πάντων, αλλά τα 100 χρόνια; Μάλλον ο… άγιος αυτός άνθρωπος διαβάζει αυτό που έχει στο μυαλό του ο ίδιος!
-…Τι άραγε να έχουν στο μυαλό τους όλοι αυτοί που ψηφίζουν σε διάφορες ψηφοφορίες στο Διαδίκτυο; Θα πληρώσουν τα χαράτσια, θέλουν να απολυθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι κ.ά… Σε μία από αυτές τις ψηφοφορίες, που είδα τελευταία, το 64% ζητούσε να κλείσει η ΕΤ1… Δίπλα ακριβώς, στην ίδια σελίδα, υπήρχε παρουσίαση του ντοκιμαντέρ της κρατικής τηλεόρασης 10 χρόνια χωρίς τον Νίκο Πουλαντζά, που παίχτηκε πρόσφατα σε επανάληψη… Αναρωτήθηκαν άραγε όλοι αυτοί αν θα ήταν ποτέ δυνατό να γυριστεί και να παιχτεί μια τέτοια εκπομπή από οποιοδήποτε ιδιωτικό κανάλι;
-…Και το «άλλο», το «διαφορετικό» θα έβρισκε τη θέση του σε έναν τηλεοπτικό χώρο, που θα μονοπωλούν ιδιώτες; Ήδη είναι εξοβελισμένο σήμερα. Τουλάχιστον βρίσκει το χώρο του «εκτός των τειχών»… Έτσι, αυτές τις μέρες και μέχρι την Κυριακή, εξελίσσεται το Φεστιβάλ Διαφορετικότητας με πλήθος παράλληλων εκδηλώσεων στο Booze Cooperativa (Κολοκοτρώνη 57), στο Six d.o.g.s. (Αβραμιώτου 6-8) και στο TAF (Νορμάνου 5). Το πρόγραμμα, που περιλαμβάνει μουσική, εκθέσεις, ταινίες και συζητήσεις, μπορείτε να το δείτε στην ιστοσελίδα https://diversityfestival.tumblr.com/. Αξιοσημείωτο ότι η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις είναι δωρεάν.
-…Το Σάββατο, παρ’ όλα αυτά, αξίζει να κατεβείτε ως την Κορινθία για το 10ο Τριήμερο Παρεμβατικού Κινηματογράφου, που διοργανώνει η Κορινθιακή Εστία «Λέων Σγουρός». Το ενδιαφέρον της προσπάθειας είναι ότι οι προβολές θα γίνουν υπό τον τύπο πλανόδιου σινεμά, με προβολές σπάνιων ταινιών που διαπραγματεύονται το θέμα: «Παράλογο και Παραλογή – Η Σκιερή Πλευρά των Πραγμάτων – Ο τρόπος πρόσληψης/διαχείρισης του γεγονότος από τη Δημώδη Ποίηση και Λαϊκή Σοφία». Το Σάββατο θα γίνει στάση στις Κλένιες, όπου θα προβληθούν ταινίες μικρού μήκους και οι Βοσκοί του Νίκου Παπατάκη. Τις προβολές πλαισιώνουν αντίστοιχες μουσικές ακροάσεις και έκθεση βιβλίου και περιοδικού.
