του Ηρόστρατου
Το μισό του 666 για τον Πολιτισμό!
Ποιος… σατανικός εγκέφαλος το σκέφτηκε; Το υπουργείο Πολιτισμού -βάσει Προϋπολογισμού- το 2016 θα πάρει τα μισά χρήματα από το 666!
Ήτοι 333 εκατομμύρια ευρώ εκ των οποίων τα 50 πάνε για τον Αθλητισμό. Μένουν 283 εκατομμύρια. Από αυτά τα 147 εκατομμύρια είναι για μισθοδοσία, οπότε… ελάχιστα τα χρήματα. Και να ήταν μόνο αυτό; Τίποτα δεν δείχνει ότι η «για πρώτη φορά αριστερή» κυβέρνηση θα ξεφύγει από την πεπατημένη. Οι γνωστές αδιαφανείς διαδικασίες θα ακολουθηθούν και πάλι -δεν ακούσαμε απολύτως τίποτε για κάποιον συμμετοχικό θεσμό- και οι επίσης γνωστοί ημέτεροι, οι οποίοι συχνά είναι και «παντός καιρού» θα εξακολουθήσουν να υπηρετούν τον Πολιτισμό. Με το αζημίωτο.
Την ίδια στιγμή που κάποιοι θα επιπέσουν επί των εκατομμυρίων, εκατοντάδες άνθρωποι και ομάδες σε όλη την Ελλάδα, κυριολεκτικά με το τίποτα ή με ενισχύσεις που ίσα φθάνουν για τα βασικά δημιουργούν τον πραγματικό πολιτισμό της χώρας. Αυτόν που αγνοούν τα υπουργεία και οι επικεφαλής τους.
Δράσεις, εκθέσεις, μουσικές, προβολές, παιχνίδια με τα παιδιά, χορός, φωτογραφία. Ό,τι βάζει ο νους.
Το πρόβλημα είναι ότι από αυτούς τους δυο παράλληλους κόσμους ο ένας διαθέτει τα μέσα, την εξουσία και το χρήμα, ενώ ο άλλος βαδίζει σχεδόν άοπλος. Και κυρίως ασυντόνιστος.
Θα μπορούσε, άραγε, να δημιουργηθεί ένα δίκτυο που να συνδέσει όλες αυτές τις διάσπαρτες δράσεις; Να ενωθούν σαν ρυάκια σε ένα μεγάλο ποτάμι ώστε να μη χάνονται στον ωκεανό;
Αυτό είναι ζητούμενο!
Οι μεν μπορεί να έχουν το μισό του 666 -σε χρήμα, οι άλλοι όμως διαθέτουν το μισό του ουρανού- σε φαντασία!
Η βασίλισσα του χιονιού
Από τα πιο αγαπημένα μου παραμύθια ήταν πάντοτε η βασίλισσα του χιονιού. Είχε μια μαγική επίδραση πάνω μου και θεωρούσα -θεωρώ ακόμη- όχι μόνο ότι ξεφεύγει από τα καθιερωμένα, αλλά έχει και πολλά επίπεδα ανάγνωσης.
Πέρυσι, όταν έμαθα πως σε μορφή όπερας ανέβηκε στην Πάτρα προσπαθούσα να μάθω πότε και πώς θα μπορούσαμε να το δούμε και στην Αθήνα. Έτσι, η χαρά μου ήταν μεγάλη όταν διάβασα για τη σειρά παραστάσεων που θα δοθούν στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση.
Ο μουσικός, σκηνοθέτης και αναπληρωτής καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Θοδωρής Αμπαζής έχει συνθέσει τη μουσική και σκηνοθετεί την παράσταση στοχεύοντας στην εξοικείωση των παιδιών και των νεαρών θεατών με την όπερα – αν και «η παράσταση φλερτάρει και με το μιούζικαλ», όπως λέει ο ίδιος.
Το λιμπρέτο έχει γραφεί από τη Σοφιάννα Θεοφάνους.
Η παράσταση υλοποιήθηκε σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και οι ημερομηνίες που έχουν ανακοινωθεί είναι:
22, 23, 25, 29, 30 Δεκεμβρίου στις 20:00.
26, 27 Δεκεμβρίου, 12:00 και 20:00.
28 Δεκεμβρίου, 17:00* και 20:00
29 Δεκεμβρίου, 20:00
30 Δεκεμβρίου, 20:00
*Τα έσοδα της παράστασης της 28ης Δεκεμβρίου στις 17:00 θα διατεθούν στην ΕΛΕΠΑΠ.
Πιπέρι στο στόμα!
Η Μαρία Βραχιονίδου, η Μαρία Καμηλάκη και η Γεωργία Κατσούδα στο βιβλίο Πιπέρι στο στόμα: Όψεις των λέξεων-ταμπού στη Νέα Ελληνική (Εκδόσεις Καλλιγράφος) επιχειρούν ένα ταξίδι στον κόσμο των «απαγορευμένων» λέξεων, «προσεγγίζοντας, με όρους γλωσσολογικούς αλλά και τρόπο εύληπτο και παιγνιώδη, τις διάφορες πτυχές της σημασίας, της χρήσης και της λειτουργίας του «απαγορευμένου» λεξιλογίου. Πρόκειται για ένα έργο αφιερωμένο σε λέξεις-«δραπέτες», που ξέφυγαν από το «γλωσσικό καθαρτήριο» της ελληνόφωνης κοινότητας, λειτουργώντας σαν ανεξέλεγκτη βακχική κραυγή μέσα σε ένα σύμπαν κυρίαρχου λόγου.
Ένα βιβλίο με ξεχωριστή σημασία σε εποχή που οι λέξεις χάνουν το νόημα τους και ο κυρίαρχος λόγος φροντίζει να διαστρεβλώνει, πλήρως, τη σημασία των πραγμάτων.
