Του Γιώργου Παπανικολάου. Οι περισσότερες συνελεύσεις που έχω παρακολουθήσει το τελευταίο διάστημα αφήνουν μια πικρή γεύση.
Τα ίδια τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ δεν πιστεύουν τα γραπτά των αποφάσεων των οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ, όπως η Κ.Ε. Δεν εμπιστεύονται διευκρινίσεις, δηλώσεις, διαπιστώσεις, εξηγήσεις από μέλη της Γραμματείας, βουλευτές, μέλη της Κ.Ε.
Όπου και όπως έχει στοχεύσει η «ομάδα αλήθειας» της Ν.Δ. Όπου και όπως έχει στοχεύσει ο Σ. Κεδίκογλου, όπου και όπως έχουν στοχεύσει οι κρατικοδίαιτοι παπαγάλοι των «ιδιωτικών» ΜΜΕ, εκεί επικεντρώνονται και οι ενστάσεις και οι «γκρίνιες» των ίδιων των μελών του ΣΥΡΙΖΑ.
Ίδια εικόνα και στους ψηφοφόρους, ίδιες κουβέντες, ίδιες ενστάσεις, ίδια ένταση της φωνής. Τυχαίο;
Από τη Συνδιάσκεψη και μετά, η συνολική στάση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει μια στροφή. Στροφή στα ακούσματά της, στις προτεραιότητές της.
Δεν είναι οι ανάγκες του λαού και της κοινωνίας το πρώτο άκουσμα, αυτό που καθοδηγεί τη σκέψη του ΣΥΡΙΖΑ. Το πώς θα απαντηθούν τα ερωτήματα που καθημερινά μπαίνουν από το σύστημα προς τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτά έγιναν οι προτεραιότητές μας.
«Τι θα κάνετε με το νόμισμα;»
«Τι θα κάνετε με τις Συνιστώσες;»
«Τι θα κάνετε για να συγκρατήσετε τις καταθέσεις;»
«Πώς θα ηρεμήσετε τις αγορές;»
«Τι φόρους θα βάλετε;»
«Προτείνετε ό,τι έκανε και η Κύπρος;»
Και εμείς κάνουμε ένα συνέδριο που απαντάμε –ή θέλουμε να απαντήσουμε– ακριβώς σε αυτά!…
Συνέδριο-απάντηση στα ερωτήματα που ακούγονται κάθε μέρα μέσα από τα κανάλια της διαπλοκής. Του Μπόμπολα, του Ψυχάρη, του Αλαφούζου και των αμειβόμενων πλουσιοπάροχα υπαλλήλων τους. Των διαπλεκόμενων σαν τον Θέμο και των εφημερίδων που ελέγχονται από συγκεκριμένα συμφέροντα, αλλά σπεύσαμε να συναντήσουμε και φωτογραφηθούμε μαζί τους.
Μακριά από τα ερωτήματα και τις αγωνίες που βάζουν οι άνεργοι, οι εργαζόμενοι με τους πετσοκομμένους μισθούς, οι νέοι που ψάχνουν να δουλέψουν σαν γκαρσόνια με εφόδιο το μεταπτυχιακό. Οι συνταξιούχοι που ζουν με την αγωνία να βρουν χρήματα να καλύψουν την όλο και πιο ακριβή συμμετοχή στα φάρμακα.
Σε αυτά τα ερωτήματα πώς απαντάμε;
Στο ερώτημα αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δύναμη ανατροπής – όχι της κυβέρνησης, αλλά του συστήματος;
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εγκλωβίζεται στο πλαστό ερώτημα του νομίσματος αλλά έχει αποφασίσει την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος;
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ κατάλαβε από τα λάθη του ΑΚΕΛ και δεν θα ακολουθήσει τον δρόμο της «διαχείρισης του συστήματος προς όφελος των εργαζομένων» αλλά θα τολμήσει να «τα ανατρέψει όλα»;
Αν η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και η αυτοδιαχείριση είναι προαπαιτούμενα;
Αν τη δέσμευση των προηγούμενων συνδιασκέψεων για «ΣΥΡΙΖΑ των μελών και όχι των μηχανισμών» θα την υλοποιήσουμε!
Ειδικά στο τελευταίο, έχουμε κάνει θεαματικά άλματα προς τα πίσω…
Νέα μέλη ήρθαν, γεμάτα όρεξη και πάθος για δουλειά και γνώρισαν την γκρίνια και την εσωστρέφεια. Παροπλίστηκαν πριν καν ξεκινήσουν να προσφέρουν, μια και μπροστά τους βρήκαν μηχανισμούς που λειτουργώντας ανταγωνιστικά, τους έφραξαν το δρόμο.
Και καθοριστικός παράγοντας σε αυτό, «ο πόλεμος των τάσεων» μέσα στον Συνασπισμό! Στην συνιστώσα εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ που περισσότερο από όλους θέλει «έναν ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ με ενιαίο λόγο» Όταν η εμφανιζόμενη πολυγλωσσία αφορά περισσότερο αυτήν που προέρχεται μέσα από τον ίδιο τον Συνασπισμό και πολύ λιγότερο από οποιαδήποτε άλλη συνιστώσα!
Αποτέλεσμα, ένα από τα προαπαιτούμενα του Συνεδρίου, η «Δημοκρατία μέσα στο κόμμα» να έχει σοβαρά προβλήματα.
Εμείς όμως προχωράμε ακάθεκτοι, όχι γιατί πρέπει να δώσουμε απαντήσεις στην κοινωνία και το λαό… αλλά γιατί πρέπει να δώσουμε απαντήσεις σε όσους υπηρέτες τους συστήματος μας κατακρίνουν. Και τελικά τους κάνουμε να χαμογελάνε.
Αδικώντας μια τεράστια προσπάθεια που γίνεται από έναν μεγάλο αριθμό συντρόφων σε όλα τα επίπεδα και υποβαθμίζοντας το τεράστιο και πρωτόγνωρο έργο που έχει γίνει σε επιτροπές και ομάδες δουλειάς.
Αδικώντας την ίδια την Αριστερά που αν τώρα δεν τα καταφέρει, ίσως να μην έχει ξανά ευκαιρία ή αν την έχει, δεν θα είναι σύντομα.
Ο λαός που μας πίστεψε και μας εμπιστεύτηκε, εξακολουθεί να κοιτάει προς εμάς. Χωρίς τον ενθουσιασμό που υπήρχε πριν από ένα χρόνο, αλλά εξακολουθεί και κοιτάει προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Μόνο που απαιτεί απαντήσεις στα ερωτήματα που βάζει αυτός και όχι σε αυτά που βάζει το σύστημα.
Συνέδριο με ατζέντα που βάζει ο λαός λοιπόν, και όχι με ατζέντα Κεδίκογλου.
* Ο Γιώργος Παπανικολάου είναι Αντιπρόεδρος Εργατικού Κέντρου Κυκλάδων
και μέλος Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
