Του Γιώργου Τσίπρα.
Το τελευταίο διάστημα η συζήτηση για τα στραβά των Ελλήνων είναι στην ημερήσια διάταξη. Καλοπροαίρετα, αυθόρμητα και δικαιολογημένα μεταξύ μας αλλά κυρίως κακοπροαίρετα και προπαγανδιστικά από τας Ευρώπας και τους εγχώριους ιθύνοντες.
Το τελευταίο διάστημα η συζήτηση για τα στραβά των Ελλήνων είναι στην ημερήσια διάταξη. Καλοπροαίρετα, αυθόρμητα και δικαιολογημένα μεταξύ μας αλλά κυρίως κακοπροαίρετα και προπαγανδιστικά από τας Ευρώπας και τους εγχώριους ιθύνοντες.
Το ηθικόν δίδαγμα είναι ότι φταίμε όλοι εμείς και τα στραβά μας και τώρα βγάζουμε το σκασμό και πληρώνουμε. Ωστόσο, η υπόθεση με τα πλοία για τη Γάζα έχει και μια πλευρά που είναι διαφωτιστική γι’ αυτό ακριβώς το ζήτημα.
Το ελληνικό κράτος, διά του υπουργού του, αποφασίζει να απαγορεύσει τον απόπλου ελληνικών και ξένων πλοίων με ειρηνικούς ακτιβιστές που κατευθύνονται προς τη Γάζα, απόφαση πρωτοφανής και ιδιαίτερη εξοργιστική, αν σκεφτεί κανείς ότι το ίδιο κράτος επέτρεπε στις ΗΠΑ να χρησιμοποιούν τη Σούδα για την εισβολή στο Ιράκ, έναν πόλεμο στον οποίο η Ελλάδα δεν συμμετείχε και είχε κάθε δικαίωμα από τις συμφωνίες για τη συγκεκριμένη βάση (στην πραγματικότητα και υποχρέωση με βάση του πνεύμα του διεθνούς δικαίου) να απαγορεύσει τη χρήση της για τον πόλεμο εκείνο. Ως εδώ το ελληνικό κράτος κινείται, έστω, στα ακρότατα όρια της «νομιμότητας». Από κει και πέρα και επειδή η υπουργική απόφαση αποδεικνύεται πρακτικά άχρηστη, ξεκινά η απόλυτη παρανομία. Από τη μια απαγορεύεται εντελώς αδικαιολόγητα ο απόπλους σε πλοία που δηλώνουν πως δεν κατευθύνονται στη Γάζα αλλά κάπου αλλού και από την άλλη έχουμε ένα όργιο κατάχρησης εξουσίας και παράνομης χρήσης των νόμων με το οποίο απαγορεύεται διαρκώς ο απόπλους λόγω -τάχα- «τεχνικών ελλείψεων».
Έχουμε, δηλαδή, μια ακόμη περίπτωση που ο πρώτος διδάξας και ο μεγαλύτερος δάσκαλος της παρανομίας, της παραβατικότητας, της κατάχρησης, της απάτης κ.λπ. δεν είναι ο κωλοέλληνας γενικώς, αλλά το ίδιο το κράτος. Δεν είναι δύσκολο να εντοπίσει κανείς τη ρίζα και άλλων «αρετών» της φυλής, όχι όμως στον κωλοέλληνα, όπως αποδίδονται γενικώς και αδίκως, αλλά στο ελληνικό κράτος όπως αυτό δομήθηκε μετεμφυλιακά και στον ιδιάζοντα ελληνικό καπιταλισμό. Το πιο αστείο είναι ότι οι περισσότεροι, όσοι μας κουνούν το δάχτυλο για τις «αρετές» μας -εντός κι εκτός συνόρων- επικροτούν τις εξωφρενικές αυτές ενέργειες της κυβέρνησης απέναντι στον Στόλο της Ελευθερίας! Συνεπώς, είναι κατά τι πιο περίπλοκο το πρόβλημα περί του κωλοέλληνα από το λαϊκισμό, που υποβάλλεται προς μαζική κατανάλωση…
Το ελληνικό κράτος, διά του υπουργού του, αποφασίζει να απαγορεύσει τον απόπλου ελληνικών και ξένων πλοίων με ειρηνικούς ακτιβιστές που κατευθύνονται προς τη Γάζα, απόφαση πρωτοφανής και ιδιαίτερη εξοργιστική, αν σκεφτεί κανείς ότι το ίδιο κράτος επέτρεπε στις ΗΠΑ να χρησιμοποιούν τη Σούδα για την εισβολή στο Ιράκ, έναν πόλεμο στον οποίο η Ελλάδα δεν συμμετείχε και είχε κάθε δικαίωμα από τις συμφωνίες για τη συγκεκριμένη βάση (στην πραγματικότητα και υποχρέωση με βάση του πνεύμα του διεθνούς δικαίου) να απαγορεύσει τη χρήση της για τον πόλεμο εκείνο. Ως εδώ το ελληνικό κράτος κινείται, έστω, στα ακρότατα όρια της «νομιμότητας». Από κει και πέρα και επειδή η υπουργική απόφαση αποδεικνύεται πρακτικά άχρηστη, ξεκινά η απόλυτη παρανομία. Από τη μια απαγορεύεται εντελώς αδικαιολόγητα ο απόπλους σε πλοία που δηλώνουν πως δεν κατευθύνονται στη Γάζα αλλά κάπου αλλού και από την άλλη έχουμε ένα όργιο κατάχρησης εξουσίας και παράνομης χρήσης των νόμων με το οποίο απαγορεύεται διαρκώς ο απόπλους λόγω -τάχα- «τεχνικών ελλείψεων».
Έχουμε, δηλαδή, μια ακόμη περίπτωση που ο πρώτος διδάξας και ο μεγαλύτερος δάσκαλος της παρανομίας, της παραβατικότητας, της κατάχρησης, της απάτης κ.λπ. δεν είναι ο κωλοέλληνας γενικώς, αλλά το ίδιο το κράτος. Δεν είναι δύσκολο να εντοπίσει κανείς τη ρίζα και άλλων «αρετών» της φυλής, όχι όμως στον κωλοέλληνα, όπως αποδίδονται γενικώς και αδίκως, αλλά στο ελληνικό κράτος όπως αυτό δομήθηκε μετεμφυλιακά και στον ιδιάζοντα ελληνικό καπιταλισμό. Το πιο αστείο είναι ότι οι περισσότεροι, όσοι μας κουνούν το δάχτυλο για τις «αρετές» μας -εντός κι εκτός συνόρων- επικροτούν τις εξωφρενικές αυτές ενέργειες της κυβέρνησης απέναντι στον Στόλο της Ελευθερίας! Συνεπώς, είναι κατά τι πιο περίπλοκο το πρόβλημα περί του κωλοέλληνα από το λαϊκισμό, που υποβάλλεται προς μαζική κατανάλωση…
Σχόλια
