Σε πτώχευση τα Ατλάντικ;
Η τελευταία πράξη του δράματος φαίνεται ότι παίζεται για χιλιάδες εργαζόμενους στα σούπερ μάρκετ Ατλάντικ. Προστατευμένοι από ένα ιδιόμορφο καθεστώς (άρθρο 99) οι ιδιοκτήτες τους εδώ και 10 μήνες ξεπουλάνε εξοπλισμό και καταστήματα, κρατώντας σε ομηρία τους εργαζόμενους, στοχεύοντας σε ένα δήθεν σχέδιο διάσωσης.
Μέχρι που οι ίδιες οι διαδικασίες του πτωχευτικού δίκαιου, οδηγούν σε αυτό που ήταν φανερό από την αρχή: ο μεσολαβητής που είχαν ορίσει τα δικαστήρια εισηγείται την πτώχευση της εταιρίας, αφού δεν υπάρχει κανένα βιώσιμο σχέδιο.
Αλήθεια πώς θα αιτιολογήσουν τη στάση τους οι συνδικαλιστές της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων, οι οποίοι εξαρχής στήριζαν τα «σχέδια διάσωσης» της εταιρίας και μπαινόβγαιναν στα υπουργεία μαζί με τα αφεντικά της επιχείρησης αναζητώντας χρηματοδοτικό πρόγραμμα;
Ας θυσιαστεί να δούμε άσπρη μέρα
«Προτιμότερη η θυσία για τον κ. Παπανδρέου», ήταν ο τίτλος σχολίου στην ιντερνετική έκδοση της εφημερίδας Βήμα Ο δημοσιογράφος καλεί τον πρωθυπουργό να μην κάνει ρούπι πίσω από την αντιλαϊκή πολιτική του και τα βάρβαρα μέτρα ΠΑΣΟΚ-ΔΝΤ-Ε.Ε.
Ξεκινώντας από τη διαπίστωση ότι «μετά τους πανηγυρισμούς της 25ης Μαρτίου το κλίμα αναστολής και αναμονής είναι γενικευμένο και οι περισσότεροι υπουργοί φέρονται να δηλώνουν ότι το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δεν βγαίνει», ο αρθρογράφος εκτιμά ότι «το τελευταίο που χρειάζεται αυτή τη στιγμή η χώρα είναι να χάσει το ρυθμό της και να εισέλθει σε τροχιά αναστολής, αναβολής και οπισθοχώρησης».
Και καταλήγει: «Προφανώς και ο κ. Παπανδρέου δεν θέλει κάτι τέτοιο. Λογικώς δεν επιθυμεί να ακολουθήσει το δρόμο του κ. Καραμανλή, που οργάνωσε τη δραπέτευσή του. Αντιθέτως, δηλώνει μαχητής. Έχει, λοιπόν, την ευκαιρία και οφείλει να δώσει τη μεγάλη μάχη. Ακόμη κι αν τη χάσει, ακόμη κι αν θυσιαστεί…».
Λέτε κάτι να ξέρουν στο συγκρότημα;
Και ο Μαρξ θύμα της λιτότητας
Φαίνεται πως η «κόκκινη» Άννα και οι άλλοι εγκέφαλοι του υπουργείου Παιδείας, ζορίζονται πολύ με τις περικοπές στη Παιδεία.
Κόβουν, συγχωνεύουν και καταργούν. Η τρόικα, όμως, όλο και ζητά περισσότερη οικονομία.
Στο πλαίσιο, λοιπόν, της «περιστολής της σπατάλης» στα ΑΕΙ, καταργήθηκε στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πατρών το μάθημα της Μαρξιστικής Πολιτικής Οικονομίας.
Η εξήγηση που δόθηκε από την πλευρά της Διοίκησης είναι ότι η κατάργηση του μαθήματος γίνεται σε μια περίοδο γενικότερων περικοπών και ότι δεν υπάρχουν χρήματα για καθηγητή που θα διδάξει το μάθημα.
Παρέλειψε, όμως, να πει ότι το μάθημα από υποχρεωτικό τα τελευταία χρόνια μετατράπηκε σε προαιρετικό και τώρα καταργήθηκε τελείως.
Τρόμος και φόβος η μαρξιστική σκέψη.
…και η τύχη μας δουλεύει
Θα θυμάστε τι κουβέντες έγιναν και γίνονται ακόμα για την ανάγκη τροποποίησης της γνωστής Συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ. Προτάσεις και ξανά προτάσεις και «τηγανίτα» τίποτα.
Έρχεται, λοιπόν, η Γαλλίδα ευρωβουλευτής Σιλβί Γκιγιόμ και με έκθεσή της θέτει το ζήτημα στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, το οποίο και εγκρίνει (με 314 ψήφους υπέρ, 306 κατά και 48 αποχές) την έκθεσή της.
Η εισηγήτρια υπεραμύνθηκε της άποψης ότι η ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία για το άσυλο δεν προστατεύει τα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο στην Ευρώπη.
Στο τελικό Ψήφισμα αναγνωρίζεται ότι στα κράτη-μέλη που δέχονται «δυσανάλογα μεγάλο αριθμό αιτήσεων ασύλου» σε σχέση με τον πληθυσμό τους, θα πρέπει να αξιοποιείται άμεσα η παροχή οικονομικής υποστήριξης αλλά και διοικητικής-τεχνικής υποστήριξης από το Ευρωπαϊκό Ταμείο.
Εμείς εδώ ή κανένα επίδομα θα κυνηγάμε να κόψουμε ή τους κατοίκους της Κερατέας.
Λεφτά για τα μονοπώλια, πάντα υπάρχουν
Το πώς γίνεται να μην «υπάρχει σάλιο» για τους εργαζόμενους και πάντα να βρίσκονται χρήματα για τα μονοπώλια, δεν είναι ανεξήγητο. Είναι, απλώς, κανόνας επιβίωσης του συστήματος.
Διαβάζουμε, λοιπόν, πως την προηγούμενη εβδομάδα, συνεδρίασε στα μουγκά και στα κρυφά το Συμβούλιο Άμυνας και ενέκρινε την αγορά όπλων αξίας 14,5 δισεκατομμυρίων ευρώ για την επόμενη 15ετία.
Αν τώρα συνυπολογίσουμε 4 δισεκατομμύρια ευρώ από προηγούμενες προμήθειες, 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ από εγκριθέντα εξοπλιστικά προγράμματα μέσω διακρατικών συμφωνιών, αλλά και τα διάφορα προγράμματα που προωθούνται αυτόνομα από Επιτελεία, τότε προκύπτει πως θα απαιτούνται ανά πενταετία 6,3 δισεκατομμύρια ευρώ για την υλοποίηση του νέου εξοπλιστικού προγράμματος.
Ας σημειώσουμε ότι το Συμβούλιο Άμυνας, διατήρησε ως έχουν τα 1.300 στρατόπεδα που είχαν δημιουργηθεί μετά τον Εμφύλιο, για την αντιμετώπιση του «εσωτερικού εχθρού» και τα περισσότερα απ’ αυτά είτε υπολειτουργούν, είτε είναι άχρηστα. Όμως, το λειτουργικό κόστος κάθε τέτοιου στρατοπέδου, κυμαίνεται από 700.000 ώς 1.000.000 ευρώ.
Άντε και καλές εξεταστικές επιτροπές.
Κύριοι, στάση πληρωμών
Όταν η Αριστερά λέει πως τούτο το Μνημόνιο δεν βγάζει πουθενά και ότι η πτώχευση είναι πραγματικότητα, την κατηγορούν για ανευθυνότητα.
Να, όμως, που η πραγματικότητα είναι αδυσώπητη.
Σε δηλώσεις του στη γερμανική εφημερίδα Χάντελσμπλατ, ο υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου αναφέρει πως η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να εξοφλήσει όχι μόνο τις οφειλές 500 εκατομμυρίων ευρώ προς γερμανικές εταιρίες, αλλά και χρέη προς άλλες εταιρίες σε ολόκληρο τον κόσμο, συνολικά 5,3 δισ.
«Θα χαιρόμουν να μπορούσα να εξοφλήσω, τώρα, όλες τις οφειλές μας. Δεν μπορώ όμως», δηλώνει ο Έλληνας υπουργός και αρνείται να αποκαλύψει το ακριβές ύψος των ελληνικών οφειλών που δεν μπορεί να εξυπηρετήσει η χώρα.
Το δημοσίευμα προσθέτει ότι το κράτος χρωστά στην Hochtief και στη Siemens από την εποχή ακόμη των Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ τα ελληνικά νοσοκομεία οφείλουν πολύ μεγάλα ποσά σε γερμανικές φαρμακευτικές εταιρίες.
Παιδιά, ακόμα και ο Σημίτης σάς δείχνει το δρόμο.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια…
Κυριολεκτικά σε εποχές λιτότητας τα πολλά λόγια είναι κόστος και έξοδο δυσβάσταχτο.
Όπως διαβάζουμε, οι απλήρωτες οφειλές στις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας ξεπέρασαν πέρυσι συνολικά τα 100 εκατ. ευρώ.
Η κατάσταση είναι παρόμοια και στο χώρο της σταθερής τηλεφωνίας καθώς, σύμφωνα με στοιχεία, τα φέσια μόνο στον ΟΤΕ ξεπερνούν τα 30 εκατ. ευρώ.
Αρκετοί συνδρομητές διακόπτουν το σταθερό τηλέφωνο και καταφεύγουν στην καρτοκινητή τηλεφωνία, ενώ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της διοίκησης του ΟΤΕ, περισσότεροι από 120.000 συνδρομητές θα έχουν εγκαταλείψει το σταθερό τηλέφωνο έως τα τέλη του 2011.
Για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, οι εταιρίες παροχής τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών εξετάζουν τη συγκρότηση τηλεπικοινωνιακού «Τειρεσία».
Η σκέψη είναι απλή:
Εάν ένας συνδρομητής δεν μπορεί να πληρώσει τον λογαριασμό του σε μία εταιρία, να μην μπορεί να εγγραφεί σε κάποια άλλη αν δεν εξοφλήσει τις οφειλές του.
