Ένα από τα τραγούδια σας έχει τίτλο «Μη φοβάσαι». Εσείς φοβηθήκατε ότι η πολιτική επιλογή που κάνατε θα μπορούσε να σας εκθέσει ή να σας δημιουργήσει προβλήματα στο χώρο εργασίας σας;
Δεν έκρυψα ποτέ τις πολιτικές μου πεποιθήσεις, δεν γινόταν άλλωστε, γιατί συμμετείχα ενεργά σε διάφορα κινήματα της τελευταίας εικοσαετίας, από τα εφηβικά μου χρόνια. Είμαι λοιπόν ένας ενεργός αριστερός πολίτης. Πράγματι, είναι αλήθεια ότι μια τέτοια στάση δημιουργεί προβλήματα και μέχρι ένα σημείο έχω υποστεί τις συνέπειές της. Από την άλλη, θεωρώ το τραγούδι και πολιτική πράξη, θα μου πείτε ένα ερωτικό τραγούδι πόσο πολιτική πράξη μπορεί να είναι. Όμως σας διαβεβαιώνω πως ο έρωτας μπορεί να τραγουδηθεί με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Παρατηρήστε ότι στα life style φεστιβάλ των δεξιών ή κεντρώων νεολαιών προσκαλούνται συνήθως «καλλιτέχνες» με δισύλλαβα επίθετα, συγκεκριμένου ρεπερτορίου. Αντίθετα στα φεστιβάλ των αριστερών νεολαιών θα ακούσεις ένα τελείως διαφορετικό ρεπερτόριο. Αυτό από μόνο του κάτι σημαίνει. Σημαίνει διαφορετική αισθητική, συνεπώς και διαφορετική ηθική.
Τι ήταν αυτό που σας έπεισε στον ΣΥΡΙΖΑ ώστε να είστε υποψήφιος;
Βρίσκομαι δίπλα στον ΣΥΡΙΖΑ από τη στιγμή της γέννησής του και η διαθεσιμότητά μου στον αγώνα από οποιοδήποτε μετερίζι είναι δεδομένη. Σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις μπορεί να αρκούσε μια υπογραφή σ’ ένα κείμενο ή μια συναυλία υποστήριξης. Στην παρούσα φάση όμως επιλέχθηκε από τους συντρόφους η συμμετοχή στο ψηφοδέλτιο. Οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές, και για την Αριστερά και για τη χώρα, κι εγώ δεν θα μπορούσα να λείπω από αυτή τη μάχη.
Το τραγούδι «Μικρή πατρίδα» που τραγουδήσατε σε πρώτη εκτέλεση έγινε γνωστό στο ευρύ κοινό από τον κ. Νταλάρα. Τελικά πόσο εύκολο είναι για έναν καλλιτέχνη που θέλει να έχει μια πορεία ζωής που τον φέρνει κόντρα στο σύστημα, να επικοινωνήσει τη δουλειά του στον κόσμο;
Πράγματι υπάρχει μια δυσκολία που έχει να κάνει με διάφορους παράγοντες. Έχει να κάνει με τα ΜΜΕ που προωθούν συγκεκριμένα είδη τραγουδιών, με παρασκηνιακές ενέργειες που ωφελούν συγκεκριμένους καλλιτέχνες, αλλά και με το κοινό το οποίο περιμένει «έτοιμη τροφή». Όπως ακριβώς ζητάμε, ως Αριστερά, τη συμμετοχή του κόσμου, έτσι κι ως καλλιτέχνης προτρέπω τον κόσμο και τον καλώ να ψάξει να βρει την πραγματική καλλιτεχνική δημιουργία και να μην αρκείται σε αυτά που του σερβίρουν. Ευτυχώς, ο κόσμος της Αριστεράς τουλάχιστον, λειτουργεί έτσι.
«Το αεράκι που φυσά σας φέρνει ελπίδες»;
Το αεράκι έχω την εντύπωση πως έχει γίνει άνεμος και μάλιστα άνεμος ανατροπής. Δεν θα μπορούσα να περιμένω καλύτερη και πιο ελπιδοφόρα κατάληξη μέχρι τώρα.
Κλείνοντας, ποιο τραγούδι θεωρείτε ότι εκφράζει αυτό που γίνεται αυτήν τη στιγμή στην ελληνική κοινωνία και γιατί;
Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο τραγούδι που να εκφράζει ακριβώς τη σημερινή κατάσταση, το μόνο που μου έρχεται πρόχειρα αυτήν τη στιγμή στο μυαλό είναι ένα τραγούδι από το τελευταίο μου cd «Πρωινό Άστρο», σε μουσική Χ. Λεοντή και ποίηση Γ. Ρίτσου, το τραγούδι λέγεται «να το θυμάσαι» και λέει χαρακτηριστικά ο ποιητής:
Γιατί δεν είναι κοριτσάκι
να μάθεις μόνο
εκείνο που είσαι
εκείνο που έχεις γίνει,
είναι να γίνεις ό,τι ζητάει
η ευτυχία του κόσμου
είναι να φτιάχνεις κοριτσάκι
την ευτυχία του κόσμου.
