«Νόμος και τάξη» για τους «τρομοκράτες» νέους, υποταγή στις εξευτελιστικές απαιτήσεις της τρόικας και στο βάθος… συνταγματική αναθεώρηση
Δεν υπήρχε τρόπος να διαχειριστεί η συγκυβέρνηση το τελευταίο της ρεζιλίκι, τόπος κρυφός για να καταχωνιάσει κακήν κακώς το αδειανό κουφάρι του… κατασχεμένου γοήτρου της, αυτού του «παραμένουμε όρθιοι και αξιοπρεπείς» που πρόβαλλε μέχρι προχτές τουλάχιστον επιτυχώς ο Σαμαράς σε ένα μικρό κομμάτι του εκλογικού σώματος. Πώς και σε ποιον πολίτη αυτής της χώρας θα μπορούσε να εξηγήσει ότι ένα απλό e-mail των δανειστών είναι σημαντικότερο από τον νόμο για τις «κόκκινες» οφειλές των επαγγελματιών και των επιχειρήσεων σε Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία που ψηφίστηκε με… τυμπανοκρουσίες την περασμένη βδομάδα στην ελληνική Βουλή; Η πρακτική των ν-τροπολογιών εφαρμοζόταν ως τώρα μόνο για θεσμικές λαθροχειρίες που διέθεταν το άλλοθι μιας κάποιας «χρονικής ωρίμανσης»… Τώρα η τρόικα επιδείκνυε χωρίς άλλες στρατηγικές και προσχήματα την αδημονία της να εισπραχθεί άμεσα ο ΕΝΦΙΑ, ώστε να μην καθυστερήσει άλλο η απομύζηση και το γονάτισμα της ελληνικής οικονομίας, αδιαφορώντας παντελώς για το πολιτικό κόστος και την τύχη των εθελόδουλων «πολιτικών συνεργατών» της εν Ελλάδι.
Ο κυβερνητικός μηχανισμός απέδειξε, εντούτοις, άριστα ότι είναι… ικανός να εκδηλώσει σύσσωμος τα αντανακλαστικά ενός «βαριά ηττημένου» κομπλεξικού, που ξεσπά και εκτονώνει τη βιαιότητά του σε όποιον και ό,τι βρεθεί εμπρός του. Το ντελίριο ακροδεξιάς «κοινωνιοφοβικής» επιθετικότητας και αυταρχισμού που ζήσαμε αυτές τις μέρες θυμίζει έντονα το μοιραίο στάδιο των ολοκληρωτικών καθεστώτων, κατά το οποίο χάνεται η ψυχραιμία και παρέχονται αλυσιδωτά, απονενοημένα και απροκάλυπτα τα τεκμήρια των πολιτικών και κοινωνικών τους εγκλημάτων.
«Όταν θα σας αφαιρέσω το λόγο, τότε θα το καταλάβετε», ξεστόμισε χθες απειλητικά ο αντιπρόεδρος της Βουλής, τρίζοντας τα δόντια στους βουλευτές Δρίτσα και Κωνσταντοπούλου, που ζητούσαν επίμονα το λόγο, και παγώνοντας το αίμα των παρευρισκομένων στον «ναό της δημοκρατίας». Πώς άραγε θα το καταλάβουν οι βουλευτές; Θα καλέσει τους σεκιούριτι να τους… φιμώσουν; Στην πιο «καλοπροαίρετη» περίπτωση.
Ο δε βουλευτής της ΝΔ Κων/νος Μακρόπουλος ξεστόμισε στην ίδια συνεδρίαση ότι «οι φοιτητές που καταλαμβάνουν τα πανεπιστήμια είναι τα προεόρτια της τρομοκρατίας», δίνοντας αστυνομικές προεκτάσεις στην άλλη προκλητική ρήση του πρωθυπουργού, ότι αυτή η νεολαία είναι «ανάγωγα θρασίμια».
Δυνάμεις καταστολής ξαμολήθηκαν στο κέντρο της Αθήνας, επιτέθηκαν με κλομπ και χημικά σε φοιτητικές συγκεντρώσεις έξω από πανεπιστήμια, τα ΜΑΤ απέκλεισαν την είσοδο των φοιτητών για την πραγματοποίηση συνελεύσεων στις σχολές τους για τον εορτασμό της 41ης επετείου της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου, ξυλοκόπησαν νεαρά παιδιά και φωτορεπόρτερ, έσπειραν παντού τον τρόμο και την οργή. Με την πρόσκληση και τις ευλογίες του «πρύτανη των ΜΑΤ» Θεόδωρου Φορτσάκη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και του πρύτανη Αχιλλέα Ζαπράνη στη Θεσσαλονίκη, πατάσσονται παραδειγματικά τα «ανάγωγα θρασίμια» του Σαμαρά και οι «εκκολαπτόμενοι τρομοκράτες» του Μακρόπουλου…
Οι πρωτοφανείς, απροκάλυπτες και αυθαίρετες εκδηλώσεις αυταρχισμού και ρητορικής που παραπέμπουν σε άλλες εποχές μπορούν επίσης να ερμηνευτούν ως επιχείρηση ενσωμάτωσης από την πλευρά της συγκυβέρνησης της ακροδεξιάς ρητορικής του Καρατζαφέρη και αντίστοιχα μερίδας ψηφοφόρων του ΛΑΟΣ, μετά την αποκάλυψη για τις μίζες του αρχηγού του. Επίσης, εμφυτεύουν «εξαντλητικά» στην πολιτική ζωή το δίδυμο Γεωργιάδη-Βορίδη, δίδυμο που θυμίζει άλλοτε τις αβερωφικές και άλλοτε τις χουντικές καταβολές του. Επιπλέον μέσω του διδύμου –και όχι μόνο- «ψαρεύουν» πλέον πιο ξεκάθαρα και στο ακροατήριο της Χρυσής μετά το χτύπημα και τη διαφαινόμενη καθήλωση της φασιστικής συμμορίας.
Φωνές σαν αυτή του Απόστολου Κακλαμάνη, ενώ ακούγονται συνετές, εντείνουν στην πραγματικότητα τη σύγχυση, καθώς λειτουργούν ως πυροτεχνήματα «δημοκρατικής ευαισθησίας», ελάχιστης ωστόσο διάρκειας. «Τα κόμματα δεν είναι πάνω από τους βουλευτές», βροντοφώναξε στο Κοινοβούλιο, και διατύπωσε τη… θλίψη του για την εικόνα της Βουλής «ως διεκπεραιωτή των οποιονδήποτε κυβερνητικών αποφάσεων που υπαγορεύονται από τους εκπροσώπους των δανειστών»…
Η δε όψιμη αγωνία του Παυλόπουλου για την αναθεώρηση τάχαμου του συντάγματος, απέχει πολύ από το να συνδεθεί με τις πραγματικές αγωνίες του επιστήμονα ανθρώπου και καθηγητού. Υπηρετεί καταφανώς το στρατήγημα, βενιζελικής πιθανότητα εμπνεύσεως, να εξαναγκαστεί η αντιπολίτευση, που δεν θα θελήσει να χαθεί αυτή η ευκαιρία, στο να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας οπωσδήποτε την άνοιξη, ειδάλλως θα απεμπολήσει και το δικαίωμα να καταστήσει αναθεωρητική την επόμενη Βουλή. Κι αυτό διότι ο χρόνος που προβλέπεται και θα απαιτηθεί για τις εργασίες της προπαρασκευαστικής επιτροπής του νέου συντάγματος δεν πρέπει να διακοπεί από… εκλογές!
Δείγματα ήθους και ποιότητας πολιτικών ανδρών που έχουν χάσει εντελώς την μπάλα, μαζί με τις τύχες μας που ανέλαβαν να διαχειριστούν.
