Κρίσιμες επισημάνσεις για το τεράστιο και δύσκολο έργο που έχει μπροστά της η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ. Του Αντώνη Μαυρόματου
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να καταλάβει ότι διανύουμε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο για τη χώρα και το λαό μας. Γράφεται καθημερινά σε άρθρα, ειπώνεται απο χίλια διαφορετικά στόματα, αλλά κυρίως προκύπτει απο τα καθημερινά βιώματα των συνταξιούχων που με τη σύνταξή τους οριακά μπορούν να τραφούν, των γονιών που μπορεί να τα φέρνουν βόλτα τσίμα-τσίμα αλλά βλέπουν τα παιδιά τους να λιώνουν σαν το κεράκι στο σπίτι λόγω της ανεργίας, ή των ίδιων των νέων που νιώθουν ότι τους διώχνουν απο την ίδια τους την πατρίδα.
Όλα αυτά αποτελούν καμπανάκι για τον ΣΥΡΙΖΑ που φιλοδοξεί να πρωτοστατήσει στην απαλλαγή του τόπου απο τα μνημονιακά δεσμά, με σκοπό την οικονομική, πολιτική και πολιτιστική του ανασυγκρότηση.Το καμπανάκι, μάλιστα, αυτό ηχεί δέκα φορές πιο δυνατά για την τελευταία απο τις προαναφερθείσες κοινωνικές κατηγορίες, τους νέους, για δυο βασικούς λόγους: Πρώτον, ιστορικά η νεολαία έπαιζε πάντα βασικό ρόλο σε μεγάλες ανατροπές και κοινωνικοπολιτικές αλλαγές. Τα παραδείγματα της ΕΠΟΝ ή του αντιδικτατορικού νεολαιίστικου κινήματος είναι παραπάνω από αρκετά. Δεύτερον, η νεολαία σήμερα είναι η περισσότερο πληττόμενη κοινωνική ομάδα με το μικρότερο βαθμό οργάνωσης απέναντι στην επίθεση που δέχεται, την ίδια στιγμή που η δυσπιστία ή και η απόρριψη σε κάθε είδους κομματική οργάνωση, αλλά και στο σύνολο του πολιτικού συστήματος αφορά μάλλον την πλειοψηφία της νεολαίας.
Όλα τα παραπάνω καθιστούν άμεσα απαραίτητη μια πολιτική για τη νεολαία απο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τόσο για την ίδια την οργάνωση Νέων ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκεται πίσω ποσοτικά και ποιοτικά από το κόμμα, μοιάζοντας σε σύνθεση περισσότερο με τον «παλιό» ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών του 4%, πόσο μάλλον μια πολιτική που θα δίνει ελπίδα και διέξοδο στους νέους της χώρας μας, που θα βοηθά στην οργάνωση της δράσης τους και στη συγκρότησή τους σε ένα υποκείμενο-καταλύτη για τη μετάβαση της χώρας σε ένα μετατροϊκανό ξέφωτο.
Οργανικό μέρος της πληττόμενης νεολαίας
Πρώτα απ’ όλα, για να είναι χρήσιμη η νεολαία ενός μαζικού αριστερού κόμματος που διεκδικεί την ηγεμονία στην κοινωνία, πρέπει να προσπαθεί να δίνει απάντηση για το πώς μπορεί να επιλυθεί η δεσπόζουσα αντίθεση στο συγκεκριμένο χώρο και χρόνο, αντιλαμβανόμενη τον εαυτό της όχι σαν μια a priori πρωτοπορία, αλλά ως οργανικό κομμάτι της πληττόμενης νεολαίας. Αυτό μπορεί να μεταφραστεί, σήμερα, στο να υπάρχει η δυνατότητα να δίνει απάντηση στο μνημονιακό-τροϊκανό καθεστώς, όχι απλά απορρίπτοντάς το ή προβάλλοντας την ανάγκη γκρεμίσματός του (κάτι στο οποίο λίγοι νέοι θα διαφωνήσουν), αλλά παίρνοντας από τώρα κεντρικές πρωτοβουλίες για το πώς φαντάζεται την «επόμενη μέρα», μέσα από ποιες μεθόδους, μορφές, η νεολαία μπορεί να συμβάλει στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική διέξοδο της χώρας όπως στοχοθετείται και από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Γίνεται πολλή συζήτηση τελευταία για την κυβέρνηση της Αριστεράς σαν κόμβο, σαν ύψιστο στόχο της περιόδου. Κανείς δεν αρνείται τη σημασία μιας τέτοιας εξέλιξης. Έτσι, όμως, πέφτουν όλες οι δυνάμεις του κόμματος στο πώς θα ετοιμαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει, με σοβαρό κίνδυνο να παραβλεφθεί η φάση ανάθεσης στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία τον τελευταίο χρόνο και η ιδιώτευση ως μια τάση ιδιαίτερα ισχυρή και στη νεολαία. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συμβάλει, από σήμερα κιόλας, στην καλλιέργεια μια διαφορετικής κοινωνικής συνείδησης, αν δεν συμβάλει στη συγκρότηση της κοινωνίας και ιδιαίτερα της νεολαίας σε σώμα, πάνω σε σημαντικές αξίες και στοιχεία μια νέας ταυτότητας, τότε αυξάνονται και οι πιθανότητες μιας κυβερνητικής εναλλαγής και όχι πραγματικής αλλαγής, με τον ίδιο να φέρει σοβαρή ευθύνη για την ανατροφοδότηση της ανάθεσης του κόσμου στον ίδιο, απέναντι στον έτερο πόλο του σημερινού δικομματισμού (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ).
Άρα, μέγιστο καθήκον σήμερα και για την υπό διαμόρφωση Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η απλή προπαγάνδιση της ανάγκης για κυβέρνηση σωτηρίας του λαού και του τόπου με πυρήνα την Αριστερά. Είναι η πολύπλευρη δουλειά για την από σήμερα συγκρότηση ενός πλειοψηφικού πολιτικού ρεύματος-κινήματος με βασικό πυλώνα τη νεολαία, ευρύτερο του ΣΥΡΙΖΑ που όμως θα τον διαπερνά, που βασικό του στόχο θα έχει μια νέα λαϊκή, δημοκρατική και ριζοσπαστική μεταπολίτευση. Πάνω και παράλληλα στην οικοδόμηση ενός τέτοιου ρεύματος στη νεολαία θα κριθεί και η επιτυχία της συγκρότησης μιας σύγχρονης ριζοσπαστικής αριστερής οργάνωσης νέων, μακριά απο παλιές συνήθειες της Αριστεράς που βασίζονταν στην αυτοαναφορικότητα και στην ψεύτικη αίσθηση επάρκειας του αριστερού μικρόκοσμου.
Πώς συγκροτείται, όμως, ένα τέτοιο πολιτικό ρεύμα και ιδιαίτερα στη νεολαία; Χωρίς να είναι εύκολη η απάντηση, σίγουρα θα ήταν βοηθητική η εκκίνηση κεντρικών πρωτοβουλιών από πλευράς του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα της Νεολαίας του πάνω στις τρεις κύριες πλευρές της επιθυμητής διεξόδου της χώρας: την οικονομική, την πολιτική και την κοινωνική-πολιτιστική.
1. Όσον αφορά την πρώτη, ιδιαίτερο ρόλο θα μπορούσε να παίξει ένα εγχείρημα πανεθνικής διαβούλευσης για την παραγωγική ανασυγκρότηση με στόχο τη δημιουργία κινήματος παραγωγικής ανασυγκρότησης, με συμμετοχή φορέων, απλών εργαζομένων και νέων επιστημόνων από τον αγροτικό τομέα, τον τομέα της υγείας και του φαρμάκου, τον τομέα της ενέργειας και άλλους στρατηγικούς τομείς που θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν την ιδέα «να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις» γυρίζοντας σελίδα για την Ελλάδα. Ας σκεφτούμε το ρόλο τέτοιων εγχειρημάτων και με τη συμμετοχή των λεγόμενων Τσαβίστας στη Βενεζουέλα, στην προσπάθεια μεγάλων πολιτικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων.
2. Όσον αφορά την πολιτική διέξοδο, η συμμετοχή νέων ειδικών και επιστημόνων π.χ. νομικών, με γνώσεις διοίκησης κ.λπ. αλλά και κάθε νεαρού πολίτη στην από σήμερα επεξεργασία ενός νέου πολιτικού συστήματος που θα αντικαταστήσει το υπάρχον σάπιο και διεφθαρμένο ή ακόμα και στην επεξεργασία νέου Συντάγματος, όπως έγινε στην Ισλανδία μέσω Internet και ηλεκτρονικών fora διαβούλευσης, θα βοηθούσε στην ενεργοποίηση και τη στράτευση ενός μεγάλου κομματιού της νεολαίας, και όλα αυτά παράλληλα με τη βοήθεια του ΣΥΡΙΖΑ στη δική του επεξεργασία μιας νέας πολιτειακής συγκρότησης.
3. Σε σχέση με την κοινωνική-πολιτιστική διέξοδο οι Νέοι του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να πρωταγωνιστήσουν στην προβολή και καλλιέργεια στοιχείων συνοχής της νεολαίας με βάση αριστερά ταυτοτικά και αξιακά στοιχεία που μπορούν να σκιαγραφήσουν με έναν τρόπο ακόμα και το όραμα του σοσιαλισμού του 21ου αιώνα:
i) Το Εγώ θα μείνω ως ένα σύνθημα-κίνημα κυρίως για νέους ανέργους και πτυχιούχους που σκέφτονται να μεταναστεύσουν βοηθά στην καλλιέργεια ενός υγιούς πατριωτισμού, ενώ φροντίζει παράλληλα ώστε ένα δυναμικό να παίξει ρόλο από τώρα στην πολύπλευρη διαδικασία ανασυγκρότησης της χώρας.
ii) Η αλληλεγγύη, με όλες τις υπαρκτές ή όχι δομές της, ως βασικό στοιχείο κοινωνικής συνοχής απέναντι στον διογκούμενο κοινωνικό αυτοματισμό.
iii) Η έννοια της συλλογικότητας-συμμετοχικότητας απέναντι στον ατομισμό ή την ευκολία της ανάθεσης που το υπάρχον πολιτικό σύστημα καλλιεργεί. iv) Εγχειρήματα πολιτιστικής αναγέννησης κόντρα στη μαζική υποκουλτούρα και τη νάρκωση της νεολαίας.
Με βάση τα παραπάνω ως κάποιους πρώτους άξονες, που σίγουρα χρήζουν εμπλουτισμού και περαιτέρω επεξεργασίας, θα έπρεπε να καταπιαστεί η υπό διαμόρφωση Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας πλατύ κάλεσμα συστράτευσης σε όλους τους νέους ανθρώπους της χώρας μας που έχουν όρεξη, ιδέες, δημιουργικότητα να ξαναχτίσουν αυτό τον τόπο που ο μνημονιακός θίασος καταστρέφει καθημερινά αφανίζοντας μαζί κάθε έννοια δημοκρατίας και αξιοπρέπειας για τη νέα γενιά.
Μόνον έτσι, δημιουργώντας ένα άλλο όραμα απο σήμερα και χτίζοντας τους όρους υλοποίησής του, θα επιταχύνουμε την πτώση τους, μόνο έτσι θα κερδίσουμε το ηθικό πλεονέκτημα απέναντι στους αντιπάλους μας αλλά και μόνο με ένα τέτοιο τεράστιο πολιτικό ρεύμα του λαού και της νεολαίας μας θα μπορέσει να στηριχθεί, αλλά και να ελεγχθεί ή διορθωθεί η όποια επόμενη (-ες) κυβέρνηση (-εις).Έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας, αλλά δεν έχουμε άλλη επιλογή.
* Ο Αντώνης Μαυρόματος
είναι νέος γιατρός, μέλος
Νέων ΣΥΡΙΖΑ Βορείων, Αθήνα
