Ο Ζελένσκι δήλωσε χθες ότι θα ήθελε να συναντηθεί με τον Πούτιν, κατά προτίμηση με τη συμμετοχή και του Τραμπ, διότι «το τέλος του πολέμου θα ξεκινήσει από μια συνάντηση των ηγετών». Ο Πούτιν, αντίθετα, έχει καταστήσει σαφές ότι μια τέτοια σύνοδος κορυφής θα έχει νόημα μόνο στην τελική φάση των διαπραγματεύσεων – οι οποίες σημειώνουν μηδενική πρόοδο. Διότι από τη μία η Μόσχα βάζει ως όρο να ικανοποιηθούν οι ανησυχίες της για την ασφάλειά της (η εγγύηση ουδετερότητας της Ουκρανίας), και να ληφθεί υπόψη η «πραγματικότητα επί του πεδίου» (τα εδαφικά κέρδη της Ρωσίας). Από την άλλη το Κίεβο ζητά εκεχειρία ενός μήνα άνευ όρων, προσβλέποντας στην ανάπτυξη ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων από κράτη μέλη της Ε.Ε. ως «εγγυητών». Η Ρωσία δεν έχει φυσικά κανένα λόγο να αποδεχθεί μια τέτοια διευθέτηση. Δύσκολα τα πράγματα για το καθεστώς Ζελένσκι, που τώρα αντιμετωπίζει και σημαντικές διαμαρτυρίες για τον «αυταρχισμό» του. Κάποιοι του στέλνουν μηνύματα αυξανόμενης δυσαρέσκειας…
Στο μεταξύ οι μάχες συνεχίζονται λυσσαλέα, και βέβαια μικραίνει η διορία των 50 ημερών που έθεσε ο Τραμπ στον Πούτιν για να «τα βρει» με τον Ζελένσκι. Οι Ρώσοι δηλώνουν ότι δεν τους απασχολούν τέτοιες διορίες. Αλλά το γεγονός πως επιταχύνουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, ανοίγοντας και νέα μέτωπα, ίσως υποδηλώνει ότι θέλουν να διευρύνουν τα κέρδη και τις «ζώνες ασφαλείας» πριν εκπνεύσει η προθεσμία… Σε κάθε περίπτωση ο Αμερικανός πρόεδρος, που έλεγε ότι δεν σκοπεύει να στείλει ισχυρά οπλικά συστήματα στην Ουκρανία, τώρα το σκέφτεται – αρκεί τον λογαριασμό να τον πληρώσουν οι «λοιποί ΝΑΤΟϊκοί», δηλαδή οι Ευρωπαίοι, που δεν μοιάζουν όλοι εξίσου ενθουσιασμένοι με την ιδέα. Πάντως ο καγκελάριος Μερτς, βασικός εκφραστής της ψευδαίσθησης ότι η Γερμανία θα ξεπεράσει τη βαθιά οικονομική (και όχι μόνο) κρίση της με ένα άλμα στρατιωτικοποίησης και φυγής προς τον πόλεμο, δήλωσε έτοιμος να στείλει στην Ουκρανία μεταξύ άλλων 5 συστοιχίες Πάτριοτ. Θα τις αντικαταστήσει με νέες από τις ΗΠΑ, όταν βέβαια είναι διαθέσιμες (το πρόβλημα της ανεπαρκούς πολεμικής παραγωγής δεν αναμένεται να ξεπεραστεί γρήγορα…).
Την ίδια στιγμή η πολεμοχαρής «συμμαχία των τριών προθύμων» (Βρετανία-Γερμανία-Γαλλία) μορφοποιείται όλο και πιο συγκεκριμένα: το Παρίσι θα είναι η έδρα της για την πρώτη χρονιά, αφού προβλέπεται να εναλλάσσεται σε ετήσια βάση. Οι 3 σχεδιάζουν να στείλουν στην Ουκρανία 50.000(!) στρατιώτες όταν επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός. Αυτά εύκολα λέγονται, αλλά δύσκολα γίνονται – τόσο η κατάπαυση του πυρός όσο και η εξεύρεση 50.000 στρατιωτών. Εξ ου τα σχέδια για «εθελοντική» στράτευση, και οι σκέψεις για υποχρεωτική θητεία εάν ο «εθελοντισμός» δεν αποδώσει.
