Η σταδιοδρομία ενός αεριτζή στο ποδόσφαιρο. Του Κωνσταντίνου Σταυρουλάκη.
Ο «πρέσβης» μετατράπηκε σε κλητήρα ή απλά η εξέλιξη ενός ακόμη τομέα στον οποίο αναμείχθηκε ο μεγάλος αεριτζής Mr Mig!
Όλα ξεκίνησαν πριν από μερικά χρόνια, όταν ο τέως ξιφομάχος του Παναθηναϊκού και νυν διαχειριστής κεφαλαίων αραβικών συμφερόντων έκανε ένα δυνατό μπάσιμο στην πολιτική και οικονομική ζωή του τόπου. Τότε, εκμεταλλευόμενος την ουσιαστική αδυναμία του Γιάννη Βαρδινογιάννη (Τζίγκερ σε όρους lifestyle), ίδρυσε την ΠΕΚ (Παναθηναϊκή Ενωτική Κίνηση) με στόχο να περάσει η διαχείριση και η ιδιοκτησία της ΠΑΕ Παναθηναϊκός από την οικογένεια Βαρδινογιάννη στα χέρια Παναθηναϊκών επιχειρηματιών. Έτσι ξεκίνησε η περίοδος της πολυμετοχικότητας. Στο εγχείρημα συμμετείχαν «επιφανή» ονόματα του τόπου π.χ. οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι, ο Νικόλαος Πατέρας, ο Αδαμάντιος Πολέμης κ.λπ. Επειδή, λοιπόν, το εγχείρημα έβριθε παναθηναϊκοφροσύνης, αν εξετάσει κανείς πιο προσεκτικά την περίοδο θα προσέξει πως είναι ακριβώς η στιγμή που η MIG προσπαθεί να μπει για τα καλά ως και να ελέγξει τα πράγματα στην ελληνική αγορά κι ο ίδιος ο Βγενόπουλος προσπαθεί να κάνει μερικές ενδιαφέρουσες συμφωνίες. Η Ολυμπιακή περνάει στα χέρια του ομίλου, ο ίδιος παίζει το ρόλο του μεσάζοντα, αγοράζοντας φτηνά τον ΟΤΕ από τη κυβέρνηση Καραμανλή και πουλώντας τον πιο ακριβά στη Deutsche Telekom, φήμες τον θέλουν να κατεβαίνει στην πολιτική για να απαλλάξει τον δύσμοιρο τούτο τόπο από το σάπιο πολιτικό σύστημα, ενώ απαντά και με μηνύσεις σε πολιτικούς που κριτικάρουν τις δραστηριότητές του. Εν γένει κάνει ντόρο! Παράλληλα, έγινε και ήρωας φέρνοντας μαζί με τους άλλους μετόχους ποδοσφαιριστές τύπου Cisse και ο Παναθηναϊκός κάνει το νταμπλ. Βγενοπουλοκρατορία!
Μετά ήρθε η κρίση…
Η κρίση, βέβαια, ανέτρεψε μερικά από τα σχέδια των Παναθηναϊκάρων ιδιοκτητών και η παναθηναϊκοφροσύνη βρέθηκε από το ζενίθ στο ναδίρ. Ξαφνικά άρχισε η μουρμούρα, οι μέτοχοι δεν τα έβρισκαν μεταξύ τους και, όπως καταλαβαίνει κανείς, επειδή η ύφεση χτύπησε και τους διαγωνισμούς του δημοσίου η συμμετοχή στον πρέσβη έγινε λιγότερο σημαντική. Ένας-ένας οι μέτοχοι άρχισαν να λοξοδρομούν με τελικό αποτέλεσμα την αδρανοποίηση των μετοχών της οικογένειας Βαρδινογιάννη, όπως ανακοίνωσε ο Τζίγκερ την προηγούμενη εβδομάδα. Ο Bγενόπουλος, βέβαια, έσπευσε να πει πως θα αναλάβει αυτός το καράβι που βουλιάζει, αν και την επόμενη ακριβώς ημέρα διευκρίνισε πως δεν είναι και τόσο βέβαιο ότι θα το κάνει. Εν ολίγοις, η οριστική του απάντηση ήταν «ίσως»!
Η σούπερ κλίκα, βέβαια, δείχνει τον τρόπο με τον οποίο δραστηριοποιούνται όλοι οι μεγάλοι αεριτζήδες ή και «επιφανείς» επιχειρηματίες αυτού του τόπου.
Ο Bγενόπουλος δεν ήταν καν ο πρώτος. Θα πρέπει κάποιος να γυρίσει στον δοξασμένο Κοσκωτά και αργότερα στους Κόκκαλη, Μυτηλιναίο, Κοντομηνά και πολλούς άλλους, οι οποίοι συνέδεσαν την είσοδό τους στις επιχειρηματικές δραστηριότητες με την απόκτηση του πλειοψηφικού πακέτου μίας ΠΑΕ. Όλοι, βέβαια, είχαν ένα κοινό. Την έκαναν νύχτα! Πρώτα, βέβαια, εξασφάλισαν δικαστική ασυλία, έναν οπαδικό στρατό να τους προστατεύει, έργα με το δημόσιο κ.λπ. Τελευταία, επιχείρησαν να καταπατήσουν το σύνταγμα και να φτιάξουν γήπεδα με τεράστια Μall και βάφτισαν οπισθοδρομικούς και «κορμοράνους» όλους όσοι αντιστάθηκαν. Άλλοι ανέπτυξαν πολλές παράπλευρες δραστηριότητες με στημένα παιχνίδια και στοιχήματα.
Ένα γενικό πλαίσιο πλουτισμού και παρανομίας αλλά και φυσικά άπλετης ασυλίας για τις «κανονικές» τους δραστηριότητες.
Όταν η κάνουλα περιορίστηκε, περιορίστηκαν και οι πρόθυμοι να δραστηριοποιηθούν. Γιατί πολύ δύσκολα μπορεί κάποιος να πιστέψει πως οι Βαρδινογιάννηδες αποχώρησαν υπό το βάρος αποδοκιμασιών οπαδών, την στιγμή που ουδόλως τους έχει πειράξει η κατακραυγή μιας ολόκληρης κοινωνίας για το κανάλι τους, που φυσικά μπορεί ακόμη να προωθήσει τα συμφέροντα τους.
