Οι «άγνωστοι» κερδοσκόποι, Πού είσαι νιότη που ‘λεγες…
■ Οι «άγνωστοι» κερδοσκόποι
Συζητήσεις, εκπομπές και αναλύσεις ατελείωτες για τους διεθνείς κερδοσκόπους και τα λαμόγια του διεθνούς τζόγου που πάνε να καταστρέψουν την οικονομία μας.
Μια έντεχνα διογκωμένη πλευρά του προβλήματος, που βολεύει τις εκκλήσεις για «εθνική σωτηρία» και εξυπηρετεί άριστα το δίλημμα «ή σώζουμε την πατρίδα ή πτωχεύουμε».
Ποιοι είναι, λοιπόν, αυτοί οι αδίστακτοι τοκογλύφοι;
Στα τέλη Γενάρη του 2010 οι γερμανικές τράπεζες είχαν στα χρηματοκιβώτιά τους ελληνικά ομόλογα συνολικής αξίας 17,9 δισ. ευρώ. Όμως, μονάχα μια ελληνική τράπεζα έχει στα χαρτοφυλάκιά της ελληνικά ομόλογα όσα το σύνολο των γερμανικών!
H Εθνική κατείχε τον Φεβρουάριο του 2010 κρατικά χρεώγραφα αξίας 17,9 δισ. Η Eurobank 9,4 δισ. ευρώ, περισσότερα απ’ την πλέον μπλεγμένη γερμανική Hypo Real Estate. Η Alpha 7,5 δισ. ευρώ, η Πειραιώς και το Tαχυδρομικό Tαμιευτήριο από 5,5 δισ. και η Aγροτική 1,1 δισ. Το σύνολο του ελληνικού χρέους σε ελληνικές τράπεζες είναι 46,9 δισ. ευρώ.
Πολύ μεγαλύτερο απ’ το σύνολο εκείνου που βρίσκεται σε γερμανικά χέρια (και όχι μόνο τραπεζών) και σχεδόν ίσο με το σύνολο εκείνου που βρίσκεται σε ελβετικά!
Αν, τώρα, προσθέσουμε και τα ελληνικά ομόλογα που βρίσκονται στα χέρια ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων ή ασφαλιστικών εταιριών, τότε μπορείτε να καταλάβετε πως όταν μας λένε «να σωθεί η πατρίδα», εννοούν να σωθεί το σύστημα.
■ Πού είσαι νιότη που ‘λεγες…
Οι δύσκολες στιγμές, πάντα, μας κρίνουν αλάθητα. Ποια είναι, λοιπόν, η πρόταση του… αγαπητού Τάσου Τέλογλου στις δύσκολες ώρες που περνάν οι εργαζόμενοι:
«Μία κυβέρνηση σαν και εκείνη του Κωνσταντίνου Καραμανλή τον Ιούλιο του 1974, από όλους τους πολιτικούς χώρους.
Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να έχει έκτακτες εξουσίες.
Για να το πω πιο απλά, η χώρα είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης χωρίς δικτατορία, αλλά ορισμένα άρθρα του Συντάγματος πρέπει να βγουν «εκτός» ή να ερμηνευτούν ανάλογα. Εκδηλώσεις σαν κι εκείνες του ΠΑΜΕ στον Πειραιά πρέπει να δίνεται η δυνατότητα κηρύσσονται αμέσως παράνομες με διαδικασίες αυτοφώρου, πρέπει να περιοριστεί το δικαίωμα της απεργίας αλλά και της διαμαρτυρίας σε ευαίσθητους τομείς».Και αφού μας φέρνει και παράδειγμα, λέγοντας ότι «στο Βέλγιο πριν από μερικά χρόνια μία τέτοια κυβέρνηση συνασπισμού προχώρησε σε αναστολή ορισμένων συνταγματικών διατάξεων για ένα διάστημα», μας υποδεικνύει και τον κατάλληλο πρωθυπουργό:
«Να είναι κάποιος που να μη διστάζει μπροστά σε όποιο κόστος».
Λες και ο σημερινός διστάζει.
Τελικά, η σωτηρία… γενικώς είναι πολύ μεγάλο πράγμα.
Τυμβωρυχεί ο Σωκράτης
