Να με συγχωρείτε που σας απασχολώ με τέτοιο τρόπο επικοινωνίας, όμως δεν είχα άλλη επιλογή.
Μήνες τώρα κλειστά τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, άφαντη η Γραμματεία, για τις Tοπικές Eπιτροπές κουβέντα να μη γίνεται, τι να κάνω κι εγώ; Από την άλλη, έχετε κι εσείς τόσα τρεχάματα με το κίνημα, τη ρευστή και πολύπλοκη πολιτική κατάσταση, συνεδριάσεις, δηλώσεις, συναντήσεις με συνιστώσες και τάσεις και στελέχη, βάλε και τις εσωκομματικές διαδικασίες για να κρατάτε τα μπόσικα, περνά η μέρα χωρίς να το καταλάβεις. Δύσκολη η κατάσταση για όλους μας και ακόμα δυσκολότερη για τα στελέχη, όπως συμβαίνει πάντα.
Όμως το χειρότερο είναι πως οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και η νεολαία, δεν καταλαβαίνουν τα ζόρια που τραβάτε και νομίζουν πως η Αριστερά είναι απούσα. Εγώ καλοί μου σύντροφοι, για άλλα πήρα το θάρρος να σας διακόψω από τις σοβαρές ασχολίες σας. Κατ’ αρχάς θέλω να σας πληροφορήσω πως είμαστε πολλοί εκείνοι που καταχαρήκαμε από την πιθανότητα να ξανασυνεδριάσει η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ ύστερα από μισό χρόνο. Ευχόμαστε ολόψυχα να τα καταφέρετε, αν και όπως φαίνεται με την επιμήκυνση του Μνημονίου θα υπάρχει αρκετός χρόνος μέχρι το 2020 για να ορισθεί η ημερομηνία. Μας συγκίνησε και ο συντροφικός τρόπος επικοινωνίας σας. Με δημόσιες προσκλήσεις και επιστολές, με αποφάσεις και «μηνύματα» σε άρθρα, πράγμα που δείχνει πως η αριστερά αξιοποιεί την «ιστορική πείρα» της. Πιστεύουμε πως αν, τελικά, γίνει η 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, θα είναι ένα θετικό βήμα, γιατί δεν είναι λίγο η χώρα να πηγαίνει ολοταχώς στον Μεσαίωνα κι εμείς να αποφασίσουμε για μια ακόμα φορά να εφαρμόσουμε τις αποφάσεις μόνο των τριών προηγούμενων συνδιασκέψεων και να είμαστε «μια ανάσα πριν από την επανεκκίνηση» του ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιοι απλοί εργαζόμενοι, έχουν κάτι περίεργες και προφανώς απολίτικες απορίες τις οποίες, όμως, δεν μπορώ να μη σας τις μεταφέρω. Ρωτούν π.χ. αφού ολημερίς ορκίζεστε για την «ενότητα της Aριστεράς», αφού όλοι δηλώνετε ενάντια στο σύστημα και την πολιτική του, τι σας εμποδίζει να το αποδείξετε αυτό στην πράξη; Πολλοί απλοί άνθρωποι, δίνουν περίεργες εξηγήσεις, ίσως γιατί άλλοι είναι άνεργοι, άλλοι δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι και έχουν θολώσει λίγο.
Μιλάνε για «βιλαέτια» και μικροεξουσίες και φιλοδοξίες, αλλά και για βαθιές ιδεολογικές διαφορές και αντίθετες πολιτικές στοχεύσεις και άλλα τέτοια απίθανα.
Ορισμένοι φτάνουν να πουν πως δεν θα ήταν κακό να πείτε «αυτά μπορούσαμε, τώρα…». Σας τα λέω για ενημέρωση και ίσως και για προβληματισμό σας. Συγνώμη για τη ενόχληση και σας εύχομαι καλές Αποκριές και καλό Πάσχα.
Υγεία να υπάρχει.
Συντροφικά
ο Σωκράτης
[email protected]
Υ.Γ. Κάποιοι σύντροφοι με συμβούλεψαν να μην απαξιώνω τώρα την Αριστερά. Τους άκουσα και έγραψα τούτο το γράμμα.
Και πάλι συγνώμη.
