Έχω παρακολουθήσει, κ. Πρόεδρε, τις προσπάθειές σας να διαφυλάξετε τουλάχιστον από τον ευτελισμό, το θεσμό της Προεδρίας της Δημοκρατίας και την προσωπική σας πολιτική διαδρομή και γνωρίζω το πεπερασμένο των «συνταγματικών αρμοδιοτήτων» σας που επέβαλλαν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
Εσείς, βέβαια, ως παλιός πολιτικός και εξέχον στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, τα γνωρίζετε άριστα. Πολλοί αισθάνθηκαν όμορφα με τις κατά καιρούς άκρως θεσμικές και «διακριτικές νουθεσίες» σας για όσους υποφέρουν από τη σημερινή πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικας. Επιτρέψτε μου, όμως, να παρατηρήσω πως όλα τα νομοθετικά εργαλεία που νομιμοποιούν τούτη την αντιλαϊκή πολιτική, φέρουν την υπογραφή σας.
Μην προβάλλεται, σας παρακαλώ, τις γνωστές «περιορισμένες αρμοδιότητές σας», δεν πρόκειται περί αυτού.
Για το «μήνυμα» και το συμβολισμό πρόκειται και τη βαριά, όντως, ευθύνη και επιλογή του «πρώτου πολίτη της χώρας», να ανοίξει δρόμους και να σηματοδοτήσει «πορεία», για τη δύσκολη διαδικασία της ταύτισης των λόγων με την πράξη, πρόκειται.
Σκεφθείτε τι μήνυμα θα ήταν για την κοινωνία και το λαό, μια άρνησή σας να υπογράψετε τη λεηλασία μισθών και συντάξεων, τη μείωση επιδομάτων ανεργίας, την κατάργηση Συλλογικών Συμβάσεων, τη διευκόλυνση των απολύσεων, την καταλήστευση της δημόσιας περιουσίας.
Δυστυχώς δεν το πράξατε.
Θα ήταν μια ανάσα ελπίδας για τους «αγωνιώντες για την πατρίδα» και μια ισχυρή δήλωση από τον πλέον αρμόδιο, πως ο λαός μας είναι αποφασισμένος να μην αποδεχθεί τον περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας, και την κατάργηση θεμελιωδών δημοκρατικών του κατακτήσεων. Το τελευταίο διάστημα, κ. Πρόεδρε, εγκαταλείποντας τη θεσμική σας ουδετερότητα, αναπτύσσεται μια έντονη δραστηριότητα γύρω από το ζήτημα της «συναίνεσης των πολιτικών δυνάμεων», με στόχο τη δημιουργία ενός εθνικού μετώπου για την έξοδο από την κρίση.
Ζήτημα που μπαίνει μετά επιτάσεως και εκβιαστικά, τόσο από την Ε.Ε., όσο και από εγχώριες δυνάμεις.
«Λύση υπάρχει και είναι πολιτική. Θέλω να πιστεύω ότι οι πολιτικές δυνάμεις μπορούν να συναντηθούν σε μία κοινή επιδίωξη», δηλώσατε πρόσφατα. Συναίνεση για ποιο σκοπό και για όφελος τίνος, κ. Πρόεδρε;
Εάν ανησυχείτε για την υλοποίηση των διάφορων μνημονίων που φέρουν την υπογραφή σας, σας πληροφορώ πως μια χαρά τα καταφέρνει η κυβέρνηση με τη βοήθεια της Ν.Δ. και άλλων προθύμων και οι «αγωνιώντες για την τσέπη τους», αβγατίζουν και το βιος και την εξουσία τους.
Εάν, όμως, η αγωνία σας αφορά «τη διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης και της κοινωνικής συνοχής», τότε τη θεωρώ δικαιολογημένη.
Όμως, νομίζω πως σ’ αυτή την περίπτωση, πρέπει να σας ενδιαφέρει η αγωνιστική κοινωνική συστράτευση ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και όχι η διαχείριση της λαϊκής οργής και η αναπαλαίωση του σάπιου συστήματος.
Πιστεύω πως δεν σας αξίζει να αφήνετε περιθώρια «συμβουλών» από τον κ. Μητσοτάκη. Άλλωστε εσείς, ένας μαχητής της Εθνικής Αντίστασης, γνωρίζετε καλύτερα απ’ όλους τη δύναμη των λαϊκών-κοινωνικών αγώνων και την πρέπουσα στάση των «μαχητών» σε δύσκολες ώρες και σε καθοριστικές μάχες.
Όσα θάφτηκαν: Προς αξιότιμο κ. Πρόεδρο της Δημοκρατίας
Παίρνω το θάρρος να απευθυνθώ σε σας με αυτό τον τρόπο, για δυο βασικούς λόγους. Ο πρώτος είναι ότι συμφωνώ μαζί σας ότι «οι καιροί ου μενετοί» και ο δεύτερος είναι ότι σύμφωνα με τη δική σας κοινωνική ανάλυση, κατατάσσω τον εαυτό μου, εδώ και πολλά χρόνια, στους «αγωνιώντες για την πατρίδα».
Σχόλια
