Ως «μάνα εξ ουρανού» δέχτηκε η ηγεσία του ΚΚΕ τις πρόσφατες εξελίξεις σχετικά με τα δύο ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, στην Περιφέρεια Αττικής.
Θεμιτό και κατανοητό να χαίρεται ένα κόμμα -ακόμα και το κόμμα της εργατικής τάξης- όταν ένας αντίπαλος διχάζεται, έστω κι αν ο αντίπαλος είναι ένα άλλο αριστερό κόμμα.
Όταν, μάλιστα, τούτο το κόμμα έρχεται και σου προσφέρει στο πιάτο απογοητευμένους ψηφοφόρους, τότε η χαρά είναι διπλή και δικαιολογημένη. Μέχρις εδώ, καλά.
Θεμιτό και κατανοητό να χαίρεται ένα κόμμα -ακόμα και το κόμμα της εργατικής τάξης- όταν ένας αντίπαλος διχάζεται, έστω κι αν ο αντίπαλος είναι ένα άλλο αριστερό κόμμα.
Όταν, μάλιστα, τούτο το κόμμα έρχεται και σου προσφέρει στο πιάτο απογοητευμένους ψηφοφόρους, τότε η χαρά είναι διπλή και δικαιολογημένη. Μέχρις εδώ, καλά.
Όταν, όμως το ΚΚΕ αρχίζει την πολιτική ερμηνεία και «ανάγνωση» των γεγονότων, τότε αναδύεται ένας συντηρητισμός και μια έντονη αγωνία της ηγεσίας του, ένα άγχος «να ξεμπερδεύουν» πια με τον οπορτουνισμό.
«Στις δύο κυρίαρχες ομάδες που στοιχήθηκαν πίσω από τις βασικές υποψηφιότητες, κρύβεται η αγωνία για το ποια γραμμή μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα το μπόδισμα της ριζοσπαστικοποίησης πλατιών λαϊκών συνειδήσεων σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης του αστικού πολιτικού συστήματος και της σοσιαλδημοκρατίας.»
Επειδή, όμως, ιδιαίτερα σε εκλογές η συσπείρωση των δυνάμεων είναι ζητούμενο, ο «εχθρός» είναι πάντα χρήσιμος. «Σε κάθε περίπτωση, τόσο η μία, όσο και η άλλη γραμμή εντός του χώρου που εκφράζει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, φιλοδοξεί να λειτουργήσει σαν ανάχωμα προς το ΚΚΕ». Και επειδή η θέληση του ΚΚΕ είναι και θέληση του λαού, το απαιτεί ο Ριζοσπάστης:
«Να ξεμπερδεύει ο λαός μαζί τους!» Φοβάται η ηγεσία του κόμματος. Φοβάται πως το βήμα προσέγγισης με τη Ριζοσπαστική Αριστερά που έκανε ο Γ. Χουρμουζιάδης, ο Αντ. Κακαράς, ο Λεοντής, ο Διον. Τσακνής και άλλοι, δεν είναι καλό σημάδι και φροντίζει έγκαιρα να τους προειδοποιήσει:
«Για το ότι έχουν βάλει υπογραφή συμμετοχής στο Αριστερό Βήμα και άνθρωποι με καλές προθέσεις δεν χωρεί αμφιβολία. Ωστόσο, η καλή πρόθεση ορισμένων δεν αρκεί για να προσδώσει και καλή στόχευση σε ένα εγχείρημα που από την αρχή βρίσκεται σε αντι-ΚΚΕ ράγες!» Πιο πολύ, όμως, νομίζω πως φοβάται το «μήνυμα» που βγαίνει μέσα από μια πρόσφατη δήλωση του Γ. Χουρμουζιάδη:
«Φυσικά, ανήκω στο ΚΚΕ. Πιστεύω τις πολιτικές αναλύσεις του, συμμερίζομαι τους αγώνες του. Θέλω και εγώ να είμαι ανυπάκουος και απείθαρχος. Εδώ και καιρό, όμως, όλα αυτά δεν με καλύπτουν. Ο καπιταλισμός, με το πρόσχημα της κρίσης, πήρε πίσω τις κατακτήσεις ενός αιώνα. Η εργατική τάξη παγιδεύεται στην “ευημερία” των συνθημάτων. Οι διανοούμενοι συντρίβονται μέσα στο χάος της μεταμοντέρνας σκέψης. Οι κυβερνητικές πολιτικές υπηρετούν αποκλειστικά το κεφάλαιο. Η κοινωνία ψάχνει να βρει φτηνή βενζίνη. Το Αριστερό Βήμα είναι μια πρόταση για νέους αγώνες.
Να μπούμε μέσα στον κόσμο. Να βρούμε όλοι μαζί το γιατί. Να βρούμε τη λύση. Αλλιώς θα χαθούμε!».
Δεν είναι κακό να παίρνεις στα σοβαρά, σοβαρούς αγωνιστές.
Τυμβωρυχεί ο Σωκράτης
«Στις δύο κυρίαρχες ομάδες που στοιχήθηκαν πίσω από τις βασικές υποψηφιότητες, κρύβεται η αγωνία για το ποια γραμμή μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα το μπόδισμα της ριζοσπαστικοποίησης πλατιών λαϊκών συνειδήσεων σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης του αστικού πολιτικού συστήματος και της σοσιαλδημοκρατίας.»
Επειδή, όμως, ιδιαίτερα σε εκλογές η συσπείρωση των δυνάμεων είναι ζητούμενο, ο «εχθρός» είναι πάντα χρήσιμος. «Σε κάθε περίπτωση, τόσο η μία, όσο και η άλλη γραμμή εντός του χώρου που εκφράζει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, φιλοδοξεί να λειτουργήσει σαν ανάχωμα προς το ΚΚΕ». Και επειδή η θέληση του ΚΚΕ είναι και θέληση του λαού, το απαιτεί ο Ριζοσπάστης:
«Να ξεμπερδεύει ο λαός μαζί τους!» Φοβάται η ηγεσία του κόμματος. Φοβάται πως το βήμα προσέγγισης με τη Ριζοσπαστική Αριστερά που έκανε ο Γ. Χουρμουζιάδης, ο Αντ. Κακαράς, ο Λεοντής, ο Διον. Τσακνής και άλλοι, δεν είναι καλό σημάδι και φροντίζει έγκαιρα να τους προειδοποιήσει:
«Για το ότι έχουν βάλει υπογραφή συμμετοχής στο Αριστερό Βήμα και άνθρωποι με καλές προθέσεις δεν χωρεί αμφιβολία. Ωστόσο, η καλή πρόθεση ορισμένων δεν αρκεί για να προσδώσει και καλή στόχευση σε ένα εγχείρημα που από την αρχή βρίσκεται σε αντι-ΚΚΕ ράγες!» Πιο πολύ, όμως, νομίζω πως φοβάται το «μήνυμα» που βγαίνει μέσα από μια πρόσφατη δήλωση του Γ. Χουρμουζιάδη:
«Φυσικά, ανήκω στο ΚΚΕ. Πιστεύω τις πολιτικές αναλύσεις του, συμμερίζομαι τους αγώνες του. Θέλω και εγώ να είμαι ανυπάκουος και απείθαρχος. Εδώ και καιρό, όμως, όλα αυτά δεν με καλύπτουν. Ο καπιταλισμός, με το πρόσχημα της κρίσης, πήρε πίσω τις κατακτήσεις ενός αιώνα. Η εργατική τάξη παγιδεύεται στην “ευημερία” των συνθημάτων. Οι διανοούμενοι συντρίβονται μέσα στο χάος της μεταμοντέρνας σκέψης. Οι κυβερνητικές πολιτικές υπηρετούν αποκλειστικά το κεφάλαιο. Η κοινωνία ψάχνει να βρει φτηνή βενζίνη. Το Αριστερό Βήμα είναι μια πρόταση για νέους αγώνες.
Να μπούμε μέσα στον κόσμο. Να βρούμε όλοι μαζί το γιατί. Να βρούμε τη λύση. Αλλιώς θα χαθούμε!».
Δεν είναι κακό να παίρνεις στα σοβαρά, σοβαρούς αγωνιστές.
Τυμβωρυχεί ο Σωκράτης
Σχόλια
