Διαδηλώνουμε σήμερα σε όλη την Ελλάδα, για ένα θάνατο και μια ζωή
Έχασε κατά πως φαίνεται την ευκαιρία ο υπουργός Δικαιοσύνης, Χαράλαμπος Αθανασίου, να… διδαχθεί λίγο αίσθημα δικαιοσύνης από έναν εξεγερμένο νέο. Έναν 21χρονο κρατούμενο που δεν ζήτησε ελευθερία ούτε κανενός είδους ευνοϊκή μεταχείριση από την κρατική εξουσία και τους δεσμοφύλακες. O Νίκος Ρωμανός δεν ζητάει χάρη από τον εχθρό του παρά καταθέτει την ίδια του τη ζωή «στο τραπέζι» και απαιτεί «αντ’ αυτής» να τηρήσει ο εχθρός τον κανόνα της ισονομίας και να ευθυγραμμιστεί με τους θεμελιώδεις συνταγματικούς κανόνες που τον νομιμοποιούν και του επιτρέπουν να παραμένει στα πόστα της εξουσίας.
Άγριο και ψυχρό το δίλημμα για μια κυβέρνηση με ενοχική συνείδηση, που προτιμά να συντρίψει έναν άνθρωπο παρά να ρισκάρει την… επισφάλεια της ύπαρξής του. Είναι δε τόσο μεγάλο το μίσος, που απαγορεύτηκε στους γιατρούς να μιλούν για την υγεία του Ρωμανού. Τα στοιχεία για την εξέλιξη της υγείας του δεν τα δίνουν ούτε καν στον πατέρα του. Τα παίρνει ο διοικητής του Νοσοκομείου «Γ. Γεννηματάς» για να τα διαβιβάσει… αρμοδίως.
Η Ελλάδα, απ’ άκρη σ’ άκρη, αντιλήφθηκε με τι έχει να κάνει και ξεσηκώθηκε ένα κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης στον άνθρωπο, στον νέο, στον εξεγερμένο. Χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους, δημόσια κτίρια καταλήφθηκαν από νεαρούς ομοϊδεάτες του, πανεπιστημιακές σχολές, το κτίριο της ΓΣΕΕ, τα δημαρχεία Αγ. Παρασκευής, Βύρωνα, Ν. Φιλαδέλφειας, Ηρακλείου, Ρεθύμνου, Μυτιλήνης, Κομοτηνής…
Θυμίζουμε, για την ιστορία, ότι ο Νίκος Ρωμανός, με βάση το κατηγορητήριο, δεν καταλήστεψε κανέναν λαό για λογαριασμό των εντολέων του, δεν οδήγησε στην αυτοκτονία περίπου 7.000 συνανθρώπους μας, δεν κατέστρεψε κανένα σύστημα υγείας, δεν βομβάρδισε κανένα κράτος δικαίου και πρόνοιας, καμιά ελληνική οικονομία, δεν υφάρπαξε με ψέματα κανενός την ψήφο, δεν καταρράκωσε κανένα Σύνταγμα, δεν ξεπούλησε καμιά χώρα σε επιτήδειους και ανάλγητους τοκογλύφους…
Οι εξουσίες συχνότατα, όταν εξελίσσονται σε δόλιες και καταχρηστικές, συντρίβουν υστερικά ακόμα και τη σκιά τους. Πυκνώνουν φοβικά τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, ξαμολάνε τα άγρια σκυλιά τους επί δικαίων και αδίκων. Όμως αυτό ακριβώς είναι που συνιστά και το αυταπόδεικτο και μοιραίο τεκμήριο της δολιότητας και της επικινδυνότητάς τους.
