Φωτ.: Τέτοιου είδους μπλόκα είχαν να αντιμετωπίσουν φέτος όσοι προσπαθούσαν να φτάσουν στο κέντρο της Οδησσού. Ο Σακασβίλι, πρώην πρόεδρος της… Γεωργίας και νυν περιφερειάρχης της Οδησσού(!), απαγόρευσε την πρόσβαση των διαδηλωτών στο Μέγαρο των Συνδικάτων.
Ανταπόκριση από την Ουκρανία
Στην ιστορική πόλη της Οδησσού, παραμονές και ανήμερα το Πάσχα, πολύ λίγα αυτοκίνητα κυκλοφορούσαν στις φαρδιές κεντρικές λεωφόρους και ακόμα λιγότεροι άνθρωποι περπατούσαν στους δρόμους. Σε σύγκριση με άλλες εποχές, η πόλη φαινόταν εντυπωσιακά άδεια. Γύρω από το πελώριο άγαλμα της Αικατερίνης Β΄, τη μεγαλοπρεπή Όπερα, το Δημαρχείο με την προτομή του Πούσκιν και την ιστορική Σκάλα, που έγινε η πιο διάσημη του κόσμου χάρη στο αριστούργημα του Σεργκέι Αϊζενστάιν Το Θωρηκτό Ποτέμκιν, οι ξένοι επισκέπτες ήταν μετρημένοι. Και στις καφετέριες, με ωραία λιακάδα, έβρισκες πολύ εύκολα τραπέζι.
Ο ταξιτζής που μας πήγε να συναντήσουμε μερικούς φίλους, στην άκρη της πόλης, όταν κατάλαβε ότι είμαστε ξένοι, απάντησε αβίαστα στο ερώτημα εάν αυτή η ησυχία είναι φυσιολογική: «Η οικονομική κρίση έχει περιορίσει τους ανθρώπους στα σπίτια τους. Αλλά ειδικά αυτές τις μέρες, αποφεύγουν να βγαίνουν έξω. Και οι ξένοι που συνήθως έρχονται το Πάσχα, φέτος δεν φάνηκαν. Ούτε καν οι συγγενείς μας από τις γύρω περιοχές, επειδή φοβήθηκαν ότι θα γίνει κάτι πολύ κακό. Οι επίσημοι και οι δημοσιογράφοι στην τηλεόραση λένε ότι θα μπουν βόμβες και θα γίνουν ταραχές. Γι’ αυτό είναι άδειοι οι δρόμοι και οι πλατείες»…
Δύο χρόνια από τη σφαγή στο Σπίτι των Συνδικάτων
Φέτος, το Πάσχα και η Πρωτομαγιά συνέπεσαν με τη δεύτερη επέτειο της πυρπόλησης του κεντρικού κτιρίου των συνδικάτων, τη δολοφονία 56 πολιτών που κάηκαν ζωντανοί, πυροβολήθηκαν στο κεφάλι ή λιντσαρίστηκαν με λοστούς στην προσπάθειά τους να γλιτώσουν από τη φωτιά την οποία είχαν προκαλέσει οι φασίστες που είχαν περικυκλώσει το μέγαρο, καθώς και τον τραυματισμό πάνω από 200 ανθρώπων. Το γεγονός αυτό σημάδεψε όχι μόνο την αντιφασιστική πάλη στην Ουκρανία, αλλά και την ίδια την πόλη, στην οποία οι μνήμες από τη ναζιστική θηριωδία είναι ακόμα ζωντανές.
Το ίδιο βράδυ, στην τηλεόραση, ο περιφερειάρχης της Οδησσού (ο οποίος δεν είναι άλλος από τον φιλοαμερικανό πρώην πρόεδρο της Γεωργίας, Σακασβίλι, δήλωνε ότι, σύμφωνα με την ενημέρωση που είχε από τις ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες, η Ρωσία καλυμμένη πίσω από ορισμένους πολιτικούς και απλούς διαδηλωτές ετοίμαζε αναταραχή με σκοπό την απόσχιση της Οδησσού κατά τα πρότυπα της Κριμαίας. «Οι Ρώσοι ετοιμάζουν προβοκάτσια. Ξέρω τις μεθόδους του Πούτιν», δήλωσε ο Σακασβίλι για να δικαιολογήσει τις απαγορεύσεις και τα έκτακτα μέτρα ασφαλείας μέχρι τις 10 Μαΐου. Γι’ αυτό και ο ίδιος ζήτησε από τον πρόεδρο της χώρας, Πέτρο Ποροσένκο, να στείλει στρατό στην Οδησσό. Με το ίδιο περίπου σκεπτικό το Διοικητικό Δικαστήριο της Οδησσού απαγόρευσε τις συγκεντρώσεις μπροστά στο Μέγαρο των Συνδικάτων και τη διαδήλωση της Ένωσης των Βετεράνων του Πατριωτικού Πολέμου.
Έτσι, την επομένη του Πάσχα δεν επετράπη στους συγκεντρωμένους να πλησιάσουν στο μέγαρο, το οποίο είχε αποκλειστεί από ισχυρές δυνάμεις της αστυνομίας και της Εθνοφρουράς, αναγκάζοντάς τους να αποθέσουν χιλιάδες λουλούδια σε απόσταση τουλάχιστον 200 μέτρων, στην Πλατεία Κουλίκοβο Πόλιε, μπροστά σε ένα μεγάλο πανό και ένα πίνακα με φωτογραφίες των άγρια δολοφονηθέντων. Να σημειωθεί ότι οι συγκεντρωθέντες αναγκάζονταν να περάσουν από ανιχνευτές μετάλλων που είχε εγκαταστήσει η αστυνομία στην πλατεία. Έτσι, μέσα σε ασφυκτικό κλοιό, οι συγκεντρωμένοι άφησαν να υψωθούν στον ουρανό δεκάδες μαύρα μπαλόνια και πολλά λευκά περιστέρια…
Τα συνθήματα που συνεχώς επαναλάμβαναν οι πολίτες για να τιμήσουν τους νεκρούς και να καταγγείλουν το ολοκαύτωμα της Οδησσού, όπως το αποκαλούν, ήταν «Δεν θα περάσει ο φασισμός» και «Δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε»!
Συνένοχη αδιαφορία και απροκάλυπτη καταστολή
Απαντώντας σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων, οι πολίτες εκδήλωναν την αγανάκτησή τους για το ολοκαύτωμα δείχνοντας φωτογραφίες των απανθρακωμένων συμπολιτών ή συγγενών τους μέσα στο κτίριο. Εξέφραζαν με αποδοκιμασία την απορία πώς οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, το Συμβούλιο της Ευρώπης και ο ΟΗΕ, που συχνά δείχνουν «ευαισθησία» σε ζητήματα τρομοκρατίας και δημοκρατίας, αντέδρασαν πολύ χλιαρά σ’ αυτό το μακελειό που συνέβη στην Οδησσό. Διαμαρτύρονταν επίσης για την παντελή αδράνεια των πολιτικών, αστυνομικών και δικαστικών αρχών στο να τιμωρήσουν τους δολοφόνους και τους υποκινητές τους, με δεδομένο ότι υπάρχουν δεκάδες μαρτυρίες αυτοπτών, τραυματισμένων και μη. Αλλά και πολλά βίντεο, ανεβασμένα στο Youtube, καταγράφουν τα δραματικά συμβάντα και δείχνουν εν δράσει τους συμμετέχοντες στην πυρπόληση και τις δολοφονίες μέσα κι έξω από το κτήριο. Χαρακτηριστικό της συνενοχής της πολιτικής εξουσίας στο έγκλημα ήταν η παθητική στάση της αστυνομίας και η καθυστέρηση άφιξης κατά μία ώρα των πυροσβεστικών δυνάμεων και των νοσοκομειακών μέσων, παρόλο που η έδρα τους βρίσκεται μόλις λίγα τετράγωνα από το Μέγαρο των Συνδικάτων!
Στη φετινή δεύτερη επέτειο από τη σφαγή είχε δημιουργηθεί γύρω-γύρω από την πόλη, σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων, ένας κλοιός ελέγχου και αποκλεισμού όσων θα έκαναν την απόπειρα να πλησιάσουν στην Οδησσό για να πάρουν μέρος στην εκδήλωση μνήμης και διαμαρτυρίας. Ακόμα και οι ταξιδιώτες που δεν είχαν καμία σχέση με το γεγονός υπέστησαν μεγάλη ταλαιπωρία, πολύωρη, προκειμένου να περάσουν τα στρατιωτικά μπλόκα. Ενδεικτικό των κατασταλτικών μέτρων είναι η απαγόρευση εξόδου(!) από το αεροδρόμιο της πόλης στους βουλευτές του κόμματος «Μπλοκ Αντιπολίτευσης» Γιούρι Μπόικο και Βαντίμ Νοβίνσκι, που είχαν ταξιδέψει από το Κίεβο για να συμμετάσχουν στις εκδηλώσεις μετά από παρέμβαση του υπουργού Εσωτερικών. Ενώ, ταυτόχρονα, οι εκπρόσωποι του ακροδεξιού Λαϊκού Μετώπου και του φασιστικού Δεξιού Τομέα καμάρωναν ότι αυτοί εμπόδισαν την είσοδο των βουλευτών στην πόλη. Ήταν οι ίδιοι που επιτέθηκαν σε πολίτες οι οποίοι γιόρταζαν την απελευθέρωση της πόλης από τους ναζί, στο μνημείο των πεσόντων, στις 10 Απριλίου…
Επίσης, είχαν μεταφερθεί στην Οδησσό 300 παραστρατιωτικοί της περιβόητης νεοφασιστικής Οργάνωσης Αζόφ, που δρα στην Ανατολική Ουκρανία και ευθύνεται για σωρεία εγκληματικών ενεργειών – όπως ευθύνονται και τα άλλα παραστρατιωτικά τμήματα (Ντνίπρο, Αϊντάρ, Σάντα Μαρία κ.ά.) που μισθοδοτούνται από τους ολιγάρχες και επί της ουσίας έχουν υπερκεράσει τον ουκρανικό στρατό.
Στο πέρας των εκδηλώσεων η αστυνομία είχε συλλάβει 40 διαδηλωτές, μεταξύ των οποίων αρκετούς που θεωρήθηκαν ταραξίες επειδή φορούσαν κορδέλες του Αγίου Γεωργίου, που συμβολίζουν την αντιφασιστική νίκη!
Η δημοκρατία, τελικά, δεν πέρασε από την Ουκρανία.
Μ.Σ.
