Ανακοινώθηκαν αυτές τις μέρες τα τελικά αποτελέσματα όσον αφορά στην επίτευξη των μνημονιακών στόχων της κυβέρνησης στα δημόσια οικονομικά. Για τρίτη χρονιά, η κυβέρνηση η κυβέρνηση Τσίπρα «έσκισε» τα μνημόνια. Έναντι της εντολής των δανειστών, πέτυχε πολύ υψηλότερα αποτελέσματα, καταδικάζοντας για μια ακόμα χρονιά στη φτώχεια και την ανέχεια τα λαϊκά στρώματα.
«Επιτυχίες» της μνημονιακότερης κυβέρνησης
Έναντι στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα (πριν τον υπολογισμό των τόκων του δημόσιου χρέους) 1,75% στο ΑΕΠ πέτυχε 4,2%. Πρακτικά, δηλαδή, εισέπραξε 4,4 δισ. ευρώ περισσότερα από την εντολή των δανειστών. Ουσιαστικά έκλεψε το ποσό αυτό από τις τσέπες του λαού για να το δώσει στους δανειστές. Αποδεικνύει, και με αυτό το έργο της, πόσο καλύτερα τα καταφέρνει συγκριτικά με όλες τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις και γι’ αυτό εισπράττει τα εύσημα από τα αφεντικά της. Ο Επίτροπος Μοσκοβισί δήλωσε: «Αυτά τα καλά νέα είναι ευπρόσδεκτα για την Ελλάδα». Η ίδια η κυβέρνηση, σε πανηγυρικούς τόνους, καμαρώνει ότι αυτή της η επιτυχία «αποδεικνύει για μια ακόμα χρονιά την αξιοπιστία τής δημοσιονομικής διαχείρισης» και δηλώνει ότι «είναι εφικτός ο στόχος πρωτογενών πλεονασμάτων ύψους 3,5% του ΑΕΠ για το 2018 και τα επόμενα χρόνια», καθώς η πολιτική της λεηλασίας του λαού θα συνεχιστεί με αμείωτο ρυθμό και μετά τα μνημόνια.
Στη μέθη της επιτυχίας της, η κυβέρνηση θέλει να αγνοεί τα δύο βασικά στοιχεία από αυτήν την άκρως αρνητική εξέλιξη. Πρώτον, ότι υπήρξε αφαίμαξη της οικονομίας πολύ μεγαλύτερη από τις απαιτήσεις των δανειστών, αγνοώντας τη δραματική κατάσταση της κοινωνίας και του συνολικού οικονομικού συστήματος. Δεύτερον, ότι τα υπέρ-πλεονάσματα των δύο τελευταίων ετών αποτελούν για τον λαό θυσίες χωρίς κανένα αντίκρυσμα αφού οι δανειστές, με επικεφαλής το ΔΝΤ, μας οδηγούν σε νέα μέτρα και μάλιστα νωρίτερα από ότι είχαν απαιτήσει οι ίδιοι αρχικά. Έτσι, η μείωση του αφορολόγητου απαιτούν να εφαρμοστεί από τον ερχόμενο Ιανουάριο, αντί έναν χρόνο μετά, όπως έχει ψηφίσει η εντολοδόχος κυβέρνηση. Το βασικό επιχείρημα της απαίτησης για μείωση του αφορολόγητου έναν χρόνο πριν είναι η διασφάλιση του πλεονάσματος του 2019, καθώς τίθεται υπό αμφισβήτηση λόγω του μειωμένου ρυθμού αύξησης του ΑΕΠ το 2017, εξαιτίας ακριβώς του υπέρ-πλεονάσματος και των συνεπειών που έχει και για το 2018 όπως θα δούμε παρακάτω. Δηλαδή, η «επιτυχία» της κυβέρνησης, βοηθά τους δανειστές να μας επιβάλλουν νωρίτερα τα πρόσθετα μέτρα…
Το συνολικό πρωτογενές πλεόνασμα ανήλθε σε 7,5 δισ ευρώ. Είναι το αποτέλεσμα της φορολογικής επιδρομής της κυβέρνησης σε βάρος κυρίως των λαϊκών στρωμάτων και της στάσης πληρωμών που πραγματοποιεί με άμεσους και έμμεσους τρόπους.
Μεθοδολογία ξεζουμίσματος
Οι φόροι έχουν ξεπεράσει κάθε λογικό όριο. Η αδυναμία να πληρωθούν από τον λαό έχει σαν συνέπεια να συσσωρεύονται κάθε μήνα, μόνο από φόρους, πάνω από 1 δισ. ευρώ χρέη. Το σύνολο των χρεών, σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία, ξεπέρασε το 2017 τα 130 δισ. ευρώ που αντιστοιχούν στο 73% του ΑΕΠ. Προκειμένου δε να εισπράξει όσα μπορεί, η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε ένα πρωτοφανές όργιο κατασχέσεων λογαριασμών και ακινήτων. Στο διάστημα Ιανουαρίου – Οκτωβρίου 2017 έγιναν 180.000 κατασχέσεις από τραπεζικούς λογαριασμούς (συνολικά 4 δισ. ευρώ), και ο ρυθμός ήταν 1.000 – 1200 νέες κατασχέσεις ημερησίως, ενώ τα κατασχεθέντα από το Δημόσιο ακίνητα, ακόμα και για ευτελή ποσά, θα αρχίσουν να πλειστηριάζονται ηλεκτρονικά από μεθαύριο 1η Μάη.
Η κυβέρνηση όχι μόνο νομοθετεί με απόλυτη ακρίβεια τις απαιτήσεις των δανειστών, αλλά τους εκπλήσσει θετικά ξεπερνώντας τους ποσοτικούς στόχους που της θέτουν. Συντρίβει έτσι μια ήδη διαλυμένη οικονομία και κοινωνία και ανοίγει την όρεξη στους δανειστές για την επιβολή ακόμα πιο αυστηρών μέτρων
Στον τομέα των δαπανών το Δημόσιο συνέχισε την προσφιλή τακτική της στάσης πληρωμών προς τους προμηθευτές. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου στο τέλος του Φεβρουαρίου 2018 ήταν 3,4 δισ. ευρώ. Έτσι δημιουργούνται τα υπέρ-πλεονάσματα από την πλευρά των δαπανών.
Επειδή όμως δεν επαρκεί η φορολογική επιδρομή και η στάση πληρωμών για την επίτευξη των πλεονασμάτων, η κυβέρνηση κάνει μόνιμη χρήση «δημιουργικών» μεθόδων. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το θέμα της απονομής των συντάξεων. Για το 2017, μέχρι τον Οκτώβριο, υπολόγιζαν ότι το έλλειμμα στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης ήταν 942 εκ. ευρώ, τελικά καταγράφηκε πλεόνασμα 1,9 δισ. ευρώ (!). Για το 2018, σύμφωνα με δημοσιεύματα, οι πραγματικές οφειλές του ασφαλιστικού συστήματος για συντάξεις που καθυστερούν να αποδοθούν ξεπερνούν τα 850 εκ. ευρώ.
Τα «αποτελέσματα»
Η υπερβολική αφαίμαξη έχει άμεσες συνέπειες και στην πορεία της Οικονομίας, κάτι το οποίο επικαλείται και το ΔΝΤ, όπως προαναφέραμε. Η κυβέρνηση προέβλεπε αρχικά, με τον προϋπολογισμό του 2017 ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ 2,7% και πρωτογενές πλεόνασμα 2%. Η επίτευξη του υπέρ-πλεονάσματος, επειδή στερήθηκε η οικονομία πολλαπλά από τους συγκεκριμένους αναγκαίους πόρους, είχε σαν συνέπεια ο ρυθμός αύξησης να μειωθεί δραματικά σε σχέση με την αρχική εκτίμηση. Έτσι, με τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα, ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ το 2017 ήταν 1,4%. Πρακτικά, δηλαδή, η υπέρβαση στο πλεόνασμα είχε σαν συνέπεια μόνο για το 2017 να χαθούν 3,4 δισ. ευρώ από τη δυνατότητα αύξησης του ΑΕΠ. Δυστυχώς όμως η αρνητική επίδραση στην Οικονομία δεν σταματά στο 2017, αλλά μεταφέρεται και στο 2018. Η αρνητική επίδραση της υπέρβασης του 2017, έχει σαν συνέπεια νέα απώλεια 4,3 δισ. ευρώ του ΑΕΠ για το 2018. Δηλαδή η κυβέρνηση μάς πήρε 4,4 δισ. ευρώ επιπλέον του στόχου με το πλεόνασμα και παράλληλα μας στέρησε τη δημιουργία εισοδήματος 3,5 δισ. το 2017 και 4,3 το 2018. Συνολική ζημιά 12,2 δισ. και… πανηγυρίζει για την αξιόπιστη πολιτική της. Όλα αυτά οδήγησαν την Ελλάδα το 2017, μια ιδιαίτερα θετική χρονιά για την ανάπτυξη παγκόσμια, να είναι ο ουραγός στην ανάπτυξη μεταξύ των χωρών της Ε.Ε.
Φυσικά, με αυτές τις πολιτικές και την κυβερνητική πρακτική, η Ελλάδα παραμένει ο «πρωταθλητής» στο δημόσιο χρέος στην Ε.Ε. Σε απόλυτο ύψος, το Δημόσιο χρέος συνεχίζει να αυξάνεται, για δεύτερη συνεχή χρονιά, παρά τα υπέρ-πλεονάσματα, φθάνοντας τα 317,5 δισ. ευρώ και αντιστοιχεί σε 178,6% του ΑΕΠ.
Η κυβέρνηση της «Αριστεράς» αποδεικνύει με κάθε τρόπο, καθημερινά, ότι είναι ο πιστός υπηρέτης των μνημονίων. Όχι μόνο νομοθετεί με απόλυτη ακρίβεια τις απαιτήσεις των δανειστών, αλλά τους εκπλήσσει θετικά ξεπερνώντας στην εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών τους ποσοτικούς στόχους που της θέτουν. Το υπέρ-πλεόνασμα του 2017 είναι μια ακόμα απόδειξη για την μνημονιακή της προσήλωση, αλλά και για το μέγεθος του εγκλήματος σε βάρος του λαού και της οικονομίας…
