Τη μετεκλογική πολιτική την ανακοινώνει ο… κ. Τόμσεν, με ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. να μην μπορούν να τάξουν τίποτα και σε κανέναν. Του Χρήστου Πραμαντιώτη
Αν κάτι έχει γίνει φανερό σε αυτή την ακήρυχτη -ακόμη- προεκλογική περίοδο (με.. θολή ημερομηνία εκλογών) που διανύει η χώρα, είναι ότι όποιος θέλει να βρει ποια είναι η πραγματική ατζέντα των εκλογών, πρέπει να κλείσει τα αφτιά του στον προεκλογικό λόγο των μνημονιακών κομμάτων. Και να αναζητήσει τις δηλώσεις που κάνουν δεξιά κι αριστερά ανά την Ευρώπη τα στελέχη της τρόικας και οι αξιωματούχοι των Βρυξελλών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην τρόικα, Πολ Τόμσεν, εγκαινίασε την… εν Ελλάδι προεκλογική περίοδο με ομιλίες όπου διαβεβαιώνει για τα πολύ σκληρά μέτρα που θα χρειαστούν μετά τις εκλογές, τα οποία ανεβάζει στο ύψος των 14 δισ. (αντί των 11,5 δισ. που οι Έλληνες πολιτικοί είχαν συμφωνήσει μέχρι σήμερα). Κι έτσι ο ίδιος εξαγγέλλει την περαιτέρω μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, τις απολύσεις στο Δημόσιο κ.ο.κ. Από την πλευρά τους οι Ευρωπαίοι εταίροι, αφού κατάλαβαν ότι δεν γινόταν να αποτρέπουν για πολύ ακόμη τις εκλογές, φροντίζουν ήδη να… πάρουν μέρος σε αυτές, δηλώνοντας ξεδιάντροπα ότι ελπίζουν σε νίκη του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., όπως ανέφερε την Πέμπτη ο εκπρόσωπος της Κομισιόν στην τρόικας, Ματίας Μορς.
Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα τα κόμματα του Μνημονίου, θέλοντας να φτιάξουν το εκλογικό τους προφίλ, εξορίζουν την πραγματική ατζέντα.
Είναι σαν να πηγαίνουμε σε μια προσυνεννοημένη εκλογική εκστρατεία, με μόνο στόχο να ανοίξουν όσα θέματα (και μόνο όσο) μπορούν να δημιουργήσουν όρους συσπείρωσης των ψηφοφόρων τους, προκειμένου να μπορεί να συμπληρωθεί μετεκλογικά ο ικανός αριθμός βουλευτών που θα δίνει μνημονιακή συγκυβέρνηση, στο βαθμό βέβαια που φαίνεται απίθανο να επιτευχθεί αυτοδυναμία. Σε αυτό το στόχο θα συντείνουν και διάφορες ανέξοδες προτάσεις και δεσμεύσεις που μετεκλογικά θα αποδειχτεί… αίφνης ότι δεν μπορούν να υλοποιηθούν επειδή δεν τις εγκρίνουν οι πιστωτές μας. Σε αυτή την σικέ εκστρατεία, δεν είναι ανώφελες οι κοκορομαχίες των επιτελείων Σαμαρά και Βενιζέλου. Το αντίθετο μάλιστα. Τα δύο κόμματα πρέπει να φαίνεται ότι πράγματι μάχονται για την πρωτιά, κι ότι δεν συμφωνούν σε όλα -κάπως έτσι προέκυψε η κόντρα για τις προσλήψεις στα ΕΛΤΑ, αλλά και η αποχώρηση της Ν.Δ. από την επιτροπή για το νέο φορολογικό νομοσχέδιο.
Ωστόσο, το πρώτο σοβαρό θέμα που τέθηκε στην προεκλογική ημερήσια διάταξη ήταν το μεταναστευτικό, όπου δεν χρειάζεται ιδιαίτερα εξασκημένο μάτι για να καταλάβει κανείς ότι υπάρχει μία και ενιαία γραμμή. Άνοιξε η συζήτηση για τα στρατόπεδα «υποδοχής» όσων δεν έχουν χαρτιά, έγιναν οι αντίστοιχες δηλώσεις των κομματικών επιτελείων, ξεκίνησαν οι αστυνομικές επιχειρήσεις-σκούπα στο κέντρο της Αθήνας και εν μια νυκτί τα Μέσα Ενημέρωσης ανακάλυψαν και την «υγειονομική βόμβα» που κρύβεται στις τρώγλες όπου διαμένουν οι μετανάστες.
Κοινή γραμμή μεταξύ των δύο κομμάτων, αναμένεται να είναι και οι επιθέσεις στην Αριστερά, η οποία «δεν έχει ρεαλιστικές προτάσεις και σχέδιο». Εξαιτίας όχι αυτής της κριτικής μόνο, αλλά ενός ενορχηστρωμένου πολέμου από επιτελεία και Μέσα Ενημέρωσης, είναι ενδεχόμενο οι σχηματισμοί της Αριστεράς να δεχτούν ισχυρή πίεση και να πρέπει να… ξεκαβαλήσουν από τις θεαματικές δημοσκοπικές επιδόσεις των προηγούμενων μηνών.
Κοντολογίς, η εκστρατεία του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. μέχρι τις κάλπες φαίνεται πως δεν θα έχει εξάρσεις που θα ανοίγουν «επικίνδυνα» ζητήματα.
Όταν θα ερωτώνται για το παρελθόν (την καταστροφή και τη δυστυχία που έχουν προκαλέσει) θα απαντούν ότι έσωσαν τη χώρα από τη χρεοκοπία. Όταν θα ερωτώνται για το μέλλον θα απαντούν με το τρομο-ερώτημα: μέσα ή έξω από το ευρώ και την Ε.Ε.; Όταν θα ερωτώνται τι μπορεί να γίνει, θα απαντούν γενικά: Ανάπτυξη. Και όσο θα περνούν οι εβδομάδες και θα αποδεικνύεται ότι οι προτάσεις τους είναι η συνέχιση της ίδιας πορείας, όλη η συζήτηση θα ενδύεται με ένα διλημματικό χαρακτήρα: ή Ν.Δ./ΠΑΣΟΚ/ευρώ ή άτακτη χρεοκοπία και δυστυχία.
Το ενδιαφέρον ερώτημα είναι πόσους ψηφοφόρους τους θα καταφέρουν να πείσουν. Όμως σε αυτό θα παίξουν ρόλο και άλλοι παράγοντες, ένας εκ των οποίων θα μπορούσε να είναι και η Αριστερά…
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην τρόικα, Πολ Τόμσεν, εγκαινίασε την… εν Ελλάδι προεκλογική περίοδο με ομιλίες όπου διαβεβαιώνει για τα πολύ σκληρά μέτρα που θα χρειαστούν μετά τις εκλογές, τα οποία ανεβάζει στο ύψος των 14 δισ. (αντί των 11,5 δισ. που οι Έλληνες πολιτικοί είχαν συμφωνήσει μέχρι σήμερα). Κι έτσι ο ίδιος εξαγγέλλει την περαιτέρω μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, τις απολύσεις στο Δημόσιο κ.ο.κ. Από την πλευρά τους οι Ευρωπαίοι εταίροι, αφού κατάλαβαν ότι δεν γινόταν να αποτρέπουν για πολύ ακόμη τις εκλογές, φροντίζουν ήδη να… πάρουν μέρος σε αυτές, δηλώνοντας ξεδιάντροπα ότι ελπίζουν σε νίκη του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., όπως ανέφερε την Πέμπτη ο εκπρόσωπος της Κομισιόν στην τρόικας, Ματίας Μορς.
Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα τα κόμματα του Μνημονίου, θέλοντας να φτιάξουν το εκλογικό τους προφίλ, εξορίζουν την πραγματική ατζέντα.
Είναι σαν να πηγαίνουμε σε μια προσυνεννοημένη εκλογική εκστρατεία, με μόνο στόχο να ανοίξουν όσα θέματα (και μόνο όσο) μπορούν να δημιουργήσουν όρους συσπείρωσης των ψηφοφόρων τους, προκειμένου να μπορεί να συμπληρωθεί μετεκλογικά ο ικανός αριθμός βουλευτών που θα δίνει μνημονιακή συγκυβέρνηση, στο βαθμό βέβαια που φαίνεται απίθανο να επιτευχθεί αυτοδυναμία. Σε αυτό το στόχο θα συντείνουν και διάφορες ανέξοδες προτάσεις και δεσμεύσεις που μετεκλογικά θα αποδειχτεί… αίφνης ότι δεν μπορούν να υλοποιηθούν επειδή δεν τις εγκρίνουν οι πιστωτές μας. Σε αυτή την σικέ εκστρατεία, δεν είναι ανώφελες οι κοκορομαχίες των επιτελείων Σαμαρά και Βενιζέλου. Το αντίθετο μάλιστα. Τα δύο κόμματα πρέπει να φαίνεται ότι πράγματι μάχονται για την πρωτιά, κι ότι δεν συμφωνούν σε όλα -κάπως έτσι προέκυψε η κόντρα για τις προσλήψεις στα ΕΛΤΑ, αλλά και η αποχώρηση της Ν.Δ. από την επιτροπή για το νέο φορολογικό νομοσχέδιο.
Ωστόσο, το πρώτο σοβαρό θέμα που τέθηκε στην προεκλογική ημερήσια διάταξη ήταν το μεταναστευτικό, όπου δεν χρειάζεται ιδιαίτερα εξασκημένο μάτι για να καταλάβει κανείς ότι υπάρχει μία και ενιαία γραμμή. Άνοιξε η συζήτηση για τα στρατόπεδα «υποδοχής» όσων δεν έχουν χαρτιά, έγιναν οι αντίστοιχες δηλώσεις των κομματικών επιτελείων, ξεκίνησαν οι αστυνομικές επιχειρήσεις-σκούπα στο κέντρο της Αθήνας και εν μια νυκτί τα Μέσα Ενημέρωσης ανακάλυψαν και την «υγειονομική βόμβα» που κρύβεται στις τρώγλες όπου διαμένουν οι μετανάστες.
Κοινή γραμμή μεταξύ των δύο κομμάτων, αναμένεται να είναι και οι επιθέσεις στην Αριστερά, η οποία «δεν έχει ρεαλιστικές προτάσεις και σχέδιο». Εξαιτίας όχι αυτής της κριτικής μόνο, αλλά ενός ενορχηστρωμένου πολέμου από επιτελεία και Μέσα Ενημέρωσης, είναι ενδεχόμενο οι σχηματισμοί της Αριστεράς να δεχτούν ισχυρή πίεση και να πρέπει να… ξεκαβαλήσουν από τις θεαματικές δημοσκοπικές επιδόσεις των προηγούμενων μηνών.
Κοντολογίς, η εκστρατεία του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. μέχρι τις κάλπες φαίνεται πως δεν θα έχει εξάρσεις που θα ανοίγουν «επικίνδυνα» ζητήματα.
Όταν θα ερωτώνται για το παρελθόν (την καταστροφή και τη δυστυχία που έχουν προκαλέσει) θα απαντούν ότι έσωσαν τη χώρα από τη χρεοκοπία. Όταν θα ερωτώνται για το μέλλον θα απαντούν με το τρομο-ερώτημα: μέσα ή έξω από το ευρώ και την Ε.Ε.; Όταν θα ερωτώνται τι μπορεί να γίνει, θα απαντούν γενικά: Ανάπτυξη. Και όσο θα περνούν οι εβδομάδες και θα αποδεικνύεται ότι οι προτάσεις τους είναι η συνέχιση της ίδιας πορείας, όλη η συζήτηση θα ενδύεται με ένα διλημματικό χαρακτήρα: ή Ν.Δ./ΠΑΣΟΚ/ευρώ ή άτακτη χρεοκοπία και δυστυχία.
Το ενδιαφέρον ερώτημα είναι πόσους ψηφοφόρους τους θα καταφέρουν να πείσουν. Όμως σε αυτό θα παίξουν ρόλο και άλλοι παράγοντες, ένας εκ των οποίων θα μπορούσε να είναι και η Αριστερά…
Σχόλια
