του Γιώργου Κυριακού
«Αλλά η ένταξη [της Αλβανίας στην Ε.Ε.] πρέπει να γίνει με ευρωπαϊκό τρόπο, με ευρωπαϊκή αξιολόγηση, στη βάση ευρωπαϊκών αξιών και αρχών, και όχι στη βάση κάποιας άλλης σκοπιμότητας.»
Νίκος Κοτζιάς, Δεκέμβριος 2016
(μετά την παραλαβή έκθεσης του Λεωνίδα Παππά
για το περιουσιακό ζήτημα της Ελληνικής Μειονότητας)
Η παράταση της ομηρίας των Μπελέρη-Κοκαβέση, παρά την αποφυλάκιση του δεύτερου για σοβαρότατους λόγους υγείας, είναι ένα γεγονός το οποίο έχει επικριθεί από την ελληνική κυβέρνηση – χωρίς όμως την επιβολή κυρώσεων προς την Αλβανία. Καταδικαστικές δηλώσεις στην Αλβανία, όπως των ηγετών της αντιπολίτευσης Μπερίσα και Μέτα (ο τελευταίος είπε ότι η σύλληψη είναι εγκληματική, και ότι αυτός που θα έπρεπε να συλληφθεί είναι ο Ράμα), ή πολιτικών όπως ο πρώην υπουργός Γκεντς Πόλο (που χαρακτήρισε τις συλλήψεις παρακρατικές), δεν φαίνεται να ανησυχούν κανέναν, πόσο μάλλον τον Ράμα. Η αλβανική εφημερίδα BOLDNEWS, χαρακτηρίζει ως εξής την περίπτωση της Χιμάρας:
«Είναι μοναδική στα χρονικά του πλουραλισμού στην Αλβανία. Ο Επίτροπος Εκλογών ανακήρυξε νικητή τον Μπελέρη, αλλά εφόσον κρατείται δεν μπορεί να ορκιστεί. Ενδεχόμενα όπως της άδειας προκειμένου να ορκιστεί, ή της παρουσίας του δημοτικού συμβουλίου στη φυλακή για να τελεστεί η ορκωμοσία, δεν προβλέπονται από τη νομοθεσία. Σύμφωνα με το άρθρο 45, οι πολίτες που έχουν καταδικαστεί τελεσίδικα σε φυλάκιση αποκλείονται από το δικαίωμα του εκλέγεσθαι. Όμως δεν υπάρχει πιθανότητα να λάβει οριστική απόφαση σε σύντομο χρονικό διάστημα το δικαστήριο. Σύμφωνα πάλι με το άρθρο 62, ορίζεται ότι “ο δήμαρχος παύεται με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου σε περιπτώσεις που διαπράττει σοβαρές παραβάσεις του Συντάγματος ή των νόμων”. Η κυβέρνηση Ράμα χρησιμοποίησε αυτό το άρθρο για να αποπέμψει τον δήμαρχο της Μπουλκίζας, ο οποίος συνελήφθη ενώ ήταν στην εξουσία, τον φετινό Μάρτιο, χωρίς να υπάρχει οριστική απόφαση εναντίον του. Στην περίπτωση του Φρέντη Μπελέρη, η υποτιθέμενη “σοβαρή νομική παράβαση” διαπράχθηκε πριν εκλεγεί δήμαρχος. Οι “ανεξάρτητοι” θεσμοί διαβάζουν τον νόμο μέσα από τα μάτια του πρωθυπουργού Έντι Ράμα που, μέσω θεσμικών μηχανισμών, ολοκληρώνει την παρέμβαση που ξεκίνησε εναντίον του Μπελέρη»…
ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΣΗΣ στα σοβαρά να προσεχτεί ότι, μέσα στη θολούρα η οποία έχει δημιουργηθεί για την υποτιθέμενη εξαγορά ψήφων, ο Μπελέρης τοποθετείται επιτήδεια στο ίδιο κάδρο με τις δεκάδες συλλήψεις πολιτικών, δικαστικών, αστυνομικών, στελεχών του κράτους σε όλους τους θεσμούς, ακόμα και φίλων του πρωθυπουργού «που δεν διστάζει να τους φυλακίσει». Έτσι, με την ψευδή εικόνα του αδιάφθορου ηγέτη που τιμωρεί όσους είναι διεφθαρμένοι, παρουσιάζεται και στην περίπτωση Μπελέρη. Ο δε θόρυβος για την αποφυλάκιση του Σαϊμίρ Ταχίρι (φίλου του Ράμα και πρώην υπουργού Εσωτερικών), για την οποία «ανησύχησε» η Αμερικανίδα πρέσβειρα Γιούρι Κιμ, λειτουργεί αποτρεπτικά για την αποφυλάκιση του Μπελέρη εφόσον κι αυτός κατηγορείται για διαφθορά! Το αποτέλεσμα όμως της έκβασης της υπόθεσης συνδέεται με την αφωνία της Ελλάδας στους διεθνείς οργανισμούς. Αρκεί να σημειώσουμε ότι η τιμωρία του ανυπάκουου Κοσόβου (στο οποίο διακόπηκε η ΝΑΤΟϊκή άσκηση DEFENDER 23) δεν απετέλεσε ένα έναυσμα διαβήματος εκ μέρους της Ελλάδας για αντίστοιχο μέτρο προς την Αλβανία. Όχι, είμαστε στη σωστή πλευρά της… Υστερίας.
Εν τέλει, τόσο η σερβική μειονότητα στο Κόσοβο όσο και η ελληνική μειονότητα στην Αλβανία, αποτελούν στοιχεία για τα οποία η ελληνική εξωτερική πολιτική είναι ακόλουθος έξωθεν οδηγιών. Είτε με τις ίσες αποστάσεις στο ζήτημα του Κοσόβου, είτε με πλήρη απενεργοποίηση των δυνατοτήτων που της παρέχει η ιδιότητα του κράτους μέλους της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ στο ζήτημα των ομογενών μας… Έτσι ενθαρρύνει την ασυδοσία της Δύσης να χρησιμοποιεί το έδαφος της χώρας και των Βαλκανίων γενικότερα ως προκεχωρημένο φυλάκιο στον πόλεμο με τη Ρωσία, ενώ την ίδια στιγμή αφήνεται ανενόχλητη η Τουρκία να διεισδύει βαθύτερα στα Βαλκάνια. Μικρό το κακό, θα σκέφτονται οι «δικοί μας». Εξάλλου είναι απασχολημένοι με τις κάλπες, πού καιρός να ασχολούνται με ελληνικές μειονότητες!
