Του Περικλή Π. Βασιλόπουλου. Γιατί είναι εφικτή και επιβεβλημένη η συμπόρευση και η συνεργασία όλων σχεδόν των κοινωνικών δυνάμεων που εναντιώνονται στη μονόπλευρη λιτότητα, που επιβάλλεται με τις διάφορες εκδοχές του Μνημονίου; Για δύο προφανείς και ευνόητους λόγους.
Γιατί, πρώτον, απελευθερώνει και συσπειρώνει ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις ενάντια στο μνημονιακό μπλοκ εξουσίας: την οπορτουνιστική ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ με τις παραφυάδες της, τη λαϊκή, αλλά νεοφιλελεύθερη Δεξιά και την εθνικιστική, αλλά λαϊκή, ακροδεξιά.
Γιατί, δεύτερον, θα φέρει όλες τις πιο πάνω συντηρητικές δυνάμεις σε θέση άμυνας, υποχρεώνοντάς τες να λογοδοτούν και να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους για το παρελθόν, αλλά και για το μέλλον.
Ο ρωμαλέος μαρξιστής ιστορικός Eric Hobsbawm κλείνει το τελευταίο του βιβλίο (Πώς να αλλάξουμε τον κόσμο-Μαρξ και Μαρξισμός 1840-2011) με τα εξής λόγια: «Ο οικονομικός και πολιτικός φιλελευθερισμός, μεμονωμένα ή συνδυασμένα, δεν μπορεί να δώσει τη λύση στα προβλήματα του 21ου αιώνα. Για άλλη μια φορά, έχει έρθει η ώρα να πάρουμε τον Μαρξ στα σοβαρά».
Κατά τη γνώμη μου, οι αυτενέργειες των προοδευτικών κοινωνικών κινημάτων μπορούν και πρέπει να κινηθούν στη βάση των διαμορφωμένων συνθηκών. Οι μαξιμαλισμοί δεν είναι σε θέση να φέρουν στο προσκήνιο το δέον. Απλώς αποδομούν τη συμπόρευση και την προοπτική.
Γιατί, δεύτερον, θα φέρει όλες τις πιο πάνω συντηρητικές δυνάμεις σε θέση άμυνας, υποχρεώνοντάς τες να λογοδοτούν και να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους για το παρελθόν, αλλά και για το μέλλον.
Ο ρωμαλέος μαρξιστής ιστορικός Eric Hobsbawm κλείνει το τελευταίο του βιβλίο (Πώς να αλλάξουμε τον κόσμο-Μαρξ και Μαρξισμός 1840-2011) με τα εξής λόγια: «Ο οικονομικός και πολιτικός φιλελευθερισμός, μεμονωμένα ή συνδυασμένα, δεν μπορεί να δώσει τη λύση στα προβλήματα του 21ου αιώνα. Για άλλη μια φορά, έχει έρθει η ώρα να πάρουμε τον Μαρξ στα σοβαρά».
Κατά τη γνώμη μου, οι αυτενέργειες των προοδευτικών κοινωνικών κινημάτων μπορούν και πρέπει να κινηθούν στη βάση των διαμορφωμένων συνθηκών. Οι μαξιμαλισμοί δεν είναι σε θέση να φέρουν στο προσκήνιο το δέον. Απλώς αποδομούν τη συμπόρευση και την προοπτική.
* Ο Περικλής Π. Βασιλόπουλος
είναι επίκουρος καθηγητής Χειρουργικής.
Σχόλια
